Σάββατο 16 Αυγούστου 2025

 Ioannis Bougas

Οι κομμουνιστές του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ και ΟΠΛΑ, το καλοκαίρι του 1944 δεν σταμάτησαν να σφαζουν ούτε και ανήμερα της Παναγίας! Έχτιζαν το Ηθικό τους Πλεονέκτημα!
(Απόσπασμα από το έργο μου "Αθώων Αίμα", Τόμος Β΄)
Οι Σφαγές, τα Βασανιστήρια, οι Βιασμοί, το Πλιάτσικο του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ συνεχίστηκαν κανονικά στην Αργολιδοκορινθία!
(Μιά σημαντική ιδιαιτερότητα αυτών των φρικτών σφαγών στο τέλος του κειμένου).
ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ.
Μεταξύ 8 καί 13 Αὐγούστου ἡ ΟΠΛΑ Σολυγείας ἔκανε συλλήψεις στό Σοφικό καί στόν Ἀλαμάνο Κορινθίας. Ἔπιασαν 25 περίπου ἄτομα, μεταξύ τῶν ὁποίων ΠΑΙΔΙΑ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ και ΝΕΑΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ. Τούς πῆγαν καί τούς ἔσφαξαν σέ μιά περιοχή δυτικά ἀπό τά Ἀθίκια, κοντά πρός τό χωριό Ἅγιος Ἰωάννης.

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2025

 ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949

Ioannis Bougas 
Ειδικός ομάδας
Εξέχων συντελεστής
 4 Αυγούστου στις 6:30 π.μ. 

Γιατί επέζησαν πολλοί σφαγείς του ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ

Αυτό ρωτούν πολλοί. Δίνω μια σύντομη εξήγηση γι αυτούς που πραγματικά γλύτωσαν την αυτοδικία ή τον πέλεκυ της δικαιοσύνης.

1. Πελοπόννησος.
Βασικά επέζησαν μόνον ηθικοί εγκληματίες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με δύο τρόπους, α) αυτοί που συνελήφθησαν γρήγορα το 1945 και εστάλησαν εξορία ή αυτοί που έφυγαν από τον τόπο τους για την Αθήνα και κανείς δεν τους κατηγόρησε επώνυμα. β) Λίγοι που εστάλησαν στο Μπούλκες, όταν επέστρεψαν σκοτώθηκαν όλοι εκτός από 2 που παραδόθηκαν και συνεργάστηκαν με τον Στρατό. Γενικά, από τους Ηθικούς εγκληματίες, στην Πελοπόννησο επεζησαν αυτοί που δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να αναμειχθούν το 1946-49. Από του φυσικούς σφαγείς , ελάχιστοι επέζησαν, οι περισσότεροι γιατί παραδόθηκαν στη Χωροφυλακή, συνεργάστηκαν και απηλλάγησαν «Λόγω Βλακείας»!

 ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949

Ο Σμήναρχος Μίχος του ΕΛΑΣ και οι Σφαγείς που επέλεγε!;

Εδώ μια μαρτυρία γι αυτόν, έναν υποτίθεται ήπιων τόνων Ελασίτη!

"Ο Γιώργης Νικολόπουλος (καπετάν «Βοριάς») εξηγεί ποιόν ανέδειξε σε σκληρόν σφαγέα ο Σμήναρχος Μίχος, για ένα διάστημα επικεφαλής του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου.

Ένα φτωχόπαιδο, που του έδωσε προαγωγή σε καπετάνιο.

Ταυτόχρονα λέει και πόσο αυθαίρετα αποφασίζονταν εκεί οι συλλήψεις και οι σφαγές, ακριβώς όπως γινόταν και στη Θεσσαλία:

Κυριακή 3 Αυγούστου 2025

https://www.makedonikanea.gr/arthrografia/i-thessaloniki-kai-opla-para-poda-toy-zahariadi

Η Θεσσαλονίκη και το όπλα παρά πόδα του Ζαχαριάδη

03-08-2025 Σάκης Μουμτζής

 Όποιος νομίζει πως ο Νίκος Ζαχαριάδης μετά την ήττα του ΔΣΕ έριξε λευκή πετσέτα, κάνει λάθος. Ευθύς αμέσως, στην 6η ολομέλεια (Μπουρέλι Αλβανίας, Οκτώβριος 1949), εξαγγέλλει τη γραμμή «το όπλο παρά πόδα», μια πολιτική που δεν ήταν μόνον προπαγανδιστική για να κρατήσει ακμαίο το ηθικό των κομμουνιστών μετά την ήττα.

Την έκανε πράξη, αν και ο Στάλιν, έχοντας μια άλλη οπτική για τα Βαλκάνια, έδωσε διαταγή να αποσυρθούν όλοι όσοι βρίσκονταν στην Αλβανία, παρά τις αντιρρήσεις του Ζαχαριάδη. Στην Ελλάδα, μέχρι το τέλος του 1949, υπήρχαν ακόμα οι ομάδες των αποκομμένων που αγωνίζονταν να επιβιώσουν και η 7η Μεραρχία του ΔΣΕ στη Θράκη που φρουρούσε τα βουλγαρικά σύνορα.

 ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949

Προσβάλλουν τα Θύματα της Κόκκινης Τρομοκρατίας του 1943-44!

ΕΔΩΣΑΝ ΤIMHTΙΚΗ ΠΛΑΚΕΤΑ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟΝ «ΔΑΣΚΑΛΟ», ΛΕΕΙ, ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΕΓΚΟ!

Τίμησαν τον Δήμιο της Αργολιδοκορινθίας, τον «κύριο 5-10%», γιατί αυτό το ποσοστό κατοίκων ζητούσε να σφάξει από κάθε χωριό. Υπεύθυνο για τουλάχιστον 1.275 σφαγές αμάχων μόνο από αυτόν τον νομό, πριν εκδιωχθεί από την Πελοπόννησο, γιατί τη δράση του δεν την άντεχε ούτε το ΚΚΕ. Κατέληξε στην Πολωνία δάσκαλος Ελληνόπουλων του Παιδομαζώματος και… 
Δείτε περισσότερα

 ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949

"Με το Όπλο Παρα Πόδα"!

Μπελογιάννης και Δανιηλίδης υπεύθυνοι Σχολής κατασκόπων στην Αλβανία μετά την ήττα των κομμουνιστών στον Γράμμο!
Στή συνέχεια ήρθε και ο ίδιος ο Μπελογιάννης στην Ελλάδα κατάσκοπος.

Η δίκη μερικών εξ αυτών στη Θεσσαλονίκη

Σταύρος Γ. ΝΤΑΓΙΟΣ (Διδάκτωρ Ιστορίας ΑΠΘ)
Ιστορικό πλαίσιο
Μετά τη συντριβή του ΔΣΕ στον Γράμμο, τον Αύγουστο 1949, στην Αλβανία κατέφυγαν αλληλοδιαδόχως περί τους 7.500 Έλληνες πρόσφυγες διαφόρων κατηγοριών –καταδεικνύονται τρεις βασικές προσφυγικές κατηγορίες: μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος (ΔΣΕ), κτηνοτρόφοι, στρατιώτες και στρατιωτικοί του Εθνικού Στρατού (ΕΣ) αιχμάλωτοι από τον ΔΣΕ και οδηγούμενοι βιαίως στην Αλβανία και έγκλειστοι στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας–, ενώ υπήρχαν επιπλέον 8.050 πρόσφυγες,