ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949
ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ. ΔΙΩΞΕΙΣ ΜΕΛΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1915-1917.
Μετά την εκθρόνιση του Βασιλέως Κωνσταντίνου και την απομάκρυνσή του τη 2α Ιουνίου 1917 από την Ελλάδα ορκίσθη νέος Βασιλεύς ο δευτερότοκος υιός του Αλέξανδρος. Μετά την παραίτηση του Πρωθυπουργού της χώρας Αλεξάνδρου Ζαΐμη στις 12 Ιουνίου ανέλαβε καθήκοντα Πρωθυπουργού ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του ο Βενιζέλος κήρυξε αυθημερόν τον Στρατιωτικό Νόμο σε ολόκληρη τη χώρα και με το Βασιλικό Διάταγμα της 29ης Ιουνίου 1917 ακύρωσε το Βασιλικό Διάταγμα της 29ης Οκτωβρίου 1915, με το οποίο είχε διαλυθεί η Βουλή των Ελλήνων, που είχε προκύψει από τις βουλευτικές εκλογές της 31ης Μαΐου 1915. Έτσι επανήλθε στην κοινοβουλευτική ζωή της χώρας η Βουλή, που προέκυψε από τις εκλογές του Μαΐου 1915 και ονομάσθηκε η <<Βουλή των Λαζάρων>>. Με τη Βουλή αυτήν νομιμοποίησε τις διαπραχθείσες απ΄αυτόν έκνομες πράξεις και όσες τυχόν μεταγενέστερα θα διέπραττε.
Αμέσως οι εκκαθαρίσεις του κρατικού μηχανισμού πήραν πρωτοφανή έκταση. Με την άρση της ισοβιότητας των δικαστών και της μονιμότητας των Δημοσίων Υπαλλήλων απολύθηκαν περίπου 570 δικαστικοί και τουλάχιστον 6.500 υπάλληλοι. Στο Στρατό αποστρατεύθηκε ή τέθηκε σε διαθεσιμότητα περίπου το 40% των Μονίμων Αξιωματικών και στο Πολεμικό Ναυτικό περίπου το 30%. Ακόμα ριζικότερη ήταν η εκκαθάριση στην Χωροφυλακή.
Συγχρόνως άρχισαν οι διώξεις των αντιπάλων του, πολιτικών και στρατιωτικών, και των κληρικών για το ανάθεμα. Η αρχή έγινε από τους πολιτικούς και στρατιωτικούς, από τους οποίους 30 σημαίνοντα πρόσωπα, όπως ο Δ. Γούναρης, ο Β. Δούσμανης, ο Ι. Μεταξάς και άλλοι, εξορίσθησαν στην Κορσική. Συγκεκριμένα για τους πολιτικούς αντιπάλους του:
1. Την 7η Οκτωβρίου 1917 η Βουλή με απόφασή της παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας τον Πρωθυπουργό Στεφ. Σκουλούδη και τους Υπουργούς Δ. Ράλλη, Στεφ. Δραγούμη, Δ. Γούναρη, Ι. Γιαννακίτσα, Α. Μιχελιδάκη και Μ. Χατζάκο, ενώ απάλλαξε κάθε κατηγορίας τους Υπουργούς της αυτής κυβέρνησης Παύλο Κουντουριώτη και Γ. Χρηστάκη Ζωγράφο.
Στο εγκλητήριο της παραπομπής σε δίκη αναγραφόταν ότι:
α. Ανέλαβαν την αρχή σε γνώση τους ότι δεν απόλαυαν την εμπιστοσύνη του Λαού.
β. Διέλυσαν παράνομα τη Βουλή της 31ης Μαΐου 1915.
γ. Επέτυχαν με εκθέσεις και βίαια μέσα την προσωρινή μεταβολή του πολιτεύματος σε Μοναρχικό.
δ. Προήλθαν σε συνεννοήσεις με Γερμανούς και Βουλγάρους και παρέδωσαν σ΄αυτούς το οχυρό Ρούπελ, το Δ΄ Σώμα Στρατού, πυροβόλα, εφόδια και υλικά από Στρατιωτικές Αποθήκες.
ε. Εξέδωσαν άνευ δικαιώματος Νομοθετικά Διατάγματα.
2. Με απόφαση της 8ης Οκτωβρίου 1917 παρέπεμψαν σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας τον Πρωθυπουργό Σπ. Λάμπρου και τους Υπουργούς Α. Τσέλον, Ευαγ. Ζαλοκώστα, Ι. Δαμιανόν, Μ. Σουλτάνη, Σ. Τζανετουλέα, Ι. Χατζόπουλο, Ι. Αποστολίδη, Ι. Αργυρόπουλο, Τ. Ηλιόπουλο, Ν. Δράκο και Επ. Χαρίλαο, γιατί:
α. Επέβαλαν με Νόμο στους Δήμους Δάνεια για συντήρηση των οργάνων της τρομοκρατίας.
β. Οργάνωσαν με τον έκπτωτο Βασιλέα Κωνσταντίνο Συμμορίες στη Θεσσαλία κατά των Φιλελευθέρων και των Συμμαχικών Δυνάμεων της Μακεδονίας.
γ. Παρέδωσαν από τις Αποθήκες του Στρατού όπλα στους <<Επιστράτους>>.
δ. Παρέτειναν αδικαιολόγητα την Επιστράτευση της χώρας.
ε. Εξέδωσαν άνευ δικαιώματος χαριστικά γι΄αυτούς Νομοθετικά Διατάγματα.
Από τους κατηγορουμένους αυτούς άλλοι εφυλακίσθησαν, άλλοι εξορίσθησαν στη Λέσβο και λίγοι έμειναν ελεύθεροι μέχρι τη δίκη. Οι δίκες διεξήχθησαν το 1920 και οι περισσότεροι κατεδικάσθησαν σε διάφορες ποινές φυλάκισης ή σε εξορία, ενώ λίγοι αθωώθησαν.
ΠΗΓΕΣ.
1. Η Συμβολή εις την Ιστορίαν της δεκαετίας 1912-1922 του Αντιστρατήγου Παν. Παναγάκου.
2. 1915 ο Εθνικός Διχασμός του Γεωργίου Μαυρογορδάτου.
Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.
