ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΘΛΙΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ <<ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ>>.
Τη νύκτα της 30ης προς την 31η Μαρτίου 1946, τη τραγική εκείνη βραδιά, η ηγεσία του ΚΚΕ αντί να συμμετάσχει στις βουλευτικές εκλογές, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, για τη διεκδίκηση της εξουσίας, αποφάσισε την εγκληματική και ξενοκίνητη ένοπλη ανταρσία κατά της Ελλάδας με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας και την επιβολή του κομουνιστικού συστήματος ή κατ΄ ελάχιστον την κατάληψη της Βόρειας Ελλάδας και την υπαγωγή της στη μελετώμενη ίδρυση της <<Σοσιαλιστικής Βαλκανικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.>>
Έτσι άρχιζε ο 3ετής αδελφοκτόνος πόλεμος 1946-1949, ο συμμοριτοπόλεμος, με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ακόμα και αμάχους ανεξάρτητα ηλικίας και γένους, καταστροφές, πυρπολήσεις, λεηλασίες με ανυπολόγιστο κόστος στην οικονομία της χώρας.
Η αριστερά διανόηση τα τελευταία χρόνια προσπαθεί με εκδόσεις βιβλίων, παραγωγές κινηματογραφικών ταινιών, τέλεση εορταστικών εκδηλώσεων για τους αγώνες των <<ηρώων του Δημοκρατικού Στρατού>>, κατασκευή μνημείων και μουσείων, να παραχαράσσει τα αληθή γεγονότα της περιόδου ή ακόμα και να διαγράφει αυτά. Να δικαιολογεί και να ωραιοποιεί τους αγώνες του ΚΚΕ. Μια από τις κινηματογραφικές ταινίες είναι και η ταινία <<ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ>> του καθ΄ όλα άξιου σκηνοθέτου Παντελή Βούλγαρη. Περισσότερα, όπως παρακάτω:
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ <<ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ>>
Ο Παντελής Βούλγαρης είχε δηλώσει:<<Από νέος ήθελα να κάνω μια ταινία γι΄ αυτό το δύσκολο κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας μας. Δεν είμαι πολιτικός, ούτε ιστορικός, είμαι καλλιτέχνης και στη ταινία καταθέτω αυτό που μου αντιστοιχεί...Η εμφύλια αναμέτρηση είναι η πιο τραγική εκδοχή του πολέμου. Αφήνει για χρόνια ανοικτές πληγές.>> Γι΄ αυτό θέλησε να κάνει μια ταινία συμφιλίωσης. Το ερώτημα όμως, που τίθεται, είναι εάν το επέτυχε.
Η ταινία ανθρωποκεντρική, γεμάτη από λυρισμό και έντονες συγκινησιακές σκηνές με διεθνούς επιπέδου διεύθυνση φωτογραφίας, στηρίζεται σε ένα ανιστόρητο σενάριο, με άστοχες εικόνες φρίκης. Προσπαθεί να ωραιοποιήσει τον αγώνα των συμμοριτών κατά της Πατρίδας μας και να αποδώσει εξίσου ευθύνες και στα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, από τη μια μεριά στην Κυβέρνηση της χώρας, στην οποία συμμετείχαν όλα τα δημοκρατικά κόμματα, όπως το Λαϊκό, οι Φιλελεύθεροι, οι Κεντρώοι κ.α. και αντιπροσώπευαν τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, και από τη άλλη μεριά το ΚΚΕ και ελάχιστα στελέχη του ΕΑΜ, που αποτελούσαν μια μικρή μειοψηφία.
Συνυπευθυνότητα όμως σημαίνει συνενοχή, η οποία οδηγεί στην αλληλοδιαγραφή των εγκλημάτων, γεγονός που παραποιεί και διαστρεβλώνει την ιστορία. Οι εικόνες φρίκης και τα γεγονότα, που στηρίχθηκαν σε προπαγανδιστικό υλικό μόνο της αριστερής πλευράς, είναι αδικαιολόγητες για έναν καταξιωμένο σκηνοθέτη. Οπωσδήποτε δεν συμβάλλουν στην αλήθεια και στην αντικειμενικότητα των γεγονότων της δύσκολης εκείνης ιστορικής περιόδου, γιατί ζουν ακόμα πολλοί συμπολίτες μας, που βίωσαν από κοντά τα γεγονότα και γνωρίζουν αυτά καλύτερα από τους νεότερούς των.
Στη ταινία καταβάλλεται μια οφθαλμοφανής προσπάθεια αν όχι εξύψωσης, οπωσδήποτε εξίσωσης του <<Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας>> έναντι του Εθνικού Στρατού. Εδώ θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε ότι η ονομασία Εθνικός Στρατός είναι εσφαλμένη, ένα εφεύρημα της αριστεράς διανόησης, γιατί πάντοτε ο Στρατός από της ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους ονομάζεται Ελληνικός Στρατός. Απεναντίας ο λεγόμενος <<Δημοκρατικός Στρατός>> με το τίτλο αυτό εμφανίσθηκε περί τα τέλη του 1946. Από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών εχρησιμοποιείτο ο όρος Κομουνιστοσυμμορίτες για τα κομουνιστικά αποσπάσματα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου χρησιμοποιούσε τον όρο <<συρφετός προδοτών>> και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος τον όρο <<συμμορίτες>>, ως προς τον τρόπο δράσεως.
Στη ταινία καμιά αναφορά δεν γίνεται για την αιτία της εγκληματικής και ξενοκίνητης ένοπλης ανταρσίας του ΚΚΕ κατά του νομίμου κράτους, με συνέπεια να σχηματίζεται η άποψη ότι επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι να ευθύνονται εξίσου. Αλλά με τη σειρά του και ο Ριζοσπάστης, το δημοσιογραφικό έντυπο, που εκφράζει επίσημα τις απόψεις του ΚΚΕ, κρίνει ότι ο Π. Βούλγαρης προσθέτει τη δική του φωνή στα κηρύγματα της λαϊκής συμμόρφωσης και υποταγής, ειδικά όταν δεν προβάλλει ποια δύναμη όπλιζε τους αντάρτες με τέτοιο ηρωισμό και αυτοθυσία!!! Εύκολα θα απαντούσε ο οποιοσδήποτε ότι η τυφλή υπακοή στους τότε <<γελοίους και ανεκδιήγητους ηγέτες>>, όπως τους αποκάλεσε την 3η Δεκεμβρίου 2006, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο κομματικός δογματισμός, η τρομοκρατία, οι απειλές, οι θανατικές εκτελέσεις με στημένες δίκες, ακόμα και σημαντικών στελεχών, όπως των Γεωργίου Γιαννούλη και Γεωργίου Γεωργιάδη κ.α.
Την κατάλληλη απάντηση στις διάφορες εκδηλώσεις του ΚΚΕ για <<ηρωικούς αγώνες>> του <<Δημοκρατικού Στρατού>>, που συχνά γίνονται, δίνει στο βιβλίο του <<Αναγκαστική Προσγείωση>> ο Τάκης Λαζαρίδης, που είχε καταδικασθεί σε θάνατο στη δίκη του Μπελογιάννη και είχε λάβει χάρη, λόγω του νεαρού της ηλικίας του: <<Ακόμα και σήμερα, παρά τα όσα έχουν γίνει γνωστά μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, υπάρχουν παλαιοί κομουνιστές, οι οποίοι δηλώνουν υπερήφανοι για την όλη τους δράση και στο ερώτημα τι θα έκαναν αν ήταν να ξαναρχίσουν τη ζωή τους, δηλώνουν απερίφραστα πως τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσαν και πάλι. Είναι σωστή μια τέτοια άποψη και θέση, όταν η αλήθεια έχει αποκαλυφθεί γυμνή και αποκρουστική; Κανένα ίχνος αυτοκριτικής και μεταμέλειας δεν υπάρχει στη συνείδησή των;>>
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Με τέτοιες θέσεις και απόψεις του ΚΚΕ η συμφιλίωση, όπως την περιμένει ο Βούλγαρης, θα αργήσει πολύ ακόμα να έλθει. Πέρασαν 76 ολόκληρα χρόνια από τη λήξη του συμμοριτοπολέμου και παρά τα όσα έχουν γίνει από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ η ανταπόκριση του ΚΚΕ είναι σχεδόν μηδαμινή. Αλήθεια πόσα χρόνια θα πρέπει να περιμένουμε να περάσουν;
ΠΗΓΕΣ:
1. Βήμα Παλαιμάχων Νοέμβριος 2009 του Γεωργίου Πισσαλίδη.
2. Αντισυμμοριακός Αγώνας 1946-1949 της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού.
3. Αναγκαστική προσγείωση του Τάκη Λαζαρίδη.
Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου