Το «πείραμα Καμίνη» και τα πειραματόζωα
Τα όσα συμβαίνουν στη «διακομματική και πολυσυλλεκτική» παράταξη του κ. Γ. Καμίνη δεν είναι αδόκητα ούτε περιορισμένου ενδιαφέροντος. Μετά μια 25ετία «κατοχής» του Δήμου Αθηναίων από τη Ν. Δ., η νίκη Καμίνη χαιρετίστηκε ως θρίαμβος «του (πάλαι ποτέ) ΠΑΣΟΚ και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων», εναντίον της «Δεξιάς». Δηλαδή, θεωρήθηκε περίπου ως πρότυπο εκλογικής συνεργασίας και υπεροχής, σε περιπτώσεις που είναι δυσχερής ή ανέφικτη η μονοκομματική αυτοδυναμία. Ετσι, η υποψηφιότητα του κ. Καμίνη ήταν ιδέα του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη, την οποία υιοθέτησε ο κ. Παπανδρέου, με συνυποστηρικτές τους «Οικολόγους Πράσινους», τους «Πορτοκαλί» και «πολλούς ανένταχτους πολίτες».
Ανάλογη «διαχρωμία» είχε και η σύνθεση του ψηφοδελτίου, που «θριάμβευσε» εκλογικά και καταρρέει μετεκλογικά. Εξι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας, μεταξύ αυτών δε τρεις αντιδήμαρχοι, απέρριψαν μια -εν πολλοίς θεωρητική και ανώδυνη- «πρόταση-παρέμβαση» του δημάρχου για τους απεργούς πείνας λαθρομετανάστες. Οι «αντάρτες» (ένας τους κατήγγειλε τον κ. Καμίνη ως «τον αντιδραστικότερο δήμαρχο, που έχει περάσει από την Αθήνα»), αξίωσαν τολμηρότερη και μαχητικότερη συμπαράσταση στους μετανάστες.
Οπως αποκαλύπτεται τώρα, η συγκεκριμένη ανταρσία δεν είναι ούτε η μοναδική ούτε η σοβαρότερη. Πριν καν συμπληρώσει δίμηνο η νέα δημοτική αρχή σπαράσσεται από ενδοπαραταξιακά παιχνίδια εξουσίας, τα οποία τείνουν να παραλύσουν κάθε παραγωγική δραστηριότητά της. Το παράδοξο -αλλά όχι ακατανόητο- είναι ότι οι πειραματιστές και θριαμβολογήσαντες εκλογικά (κ. Παπανδρέου, Κουβέλης και Σία), τώρα ποιούνται την νήσσαν για τα συμβαίνοντα στη δημοτική «τους» παράταξη. Προφανώς, το πείραμά τους απέβλεπε μόνον στην κατάληψη της δημοτικής εξουσίας. Ηταν «εκτός δοκιμασίας» το αν και πώς αυτή μπορεί να ασκηθεί και να λειτουργήσει. Αυτή η «δεύτερη φάση» της παταγώδους αποτυχίας του πειράματος, αφορά μόνον τα πειραματόζωα. Δηλαδή τους Αθηναίους δημότες, που δέχθηκαν να συμπράξουν στο πείραμα, προφανώς διότι αγνοούσαν ότι οι εμπνευστές του το είχαν σχεδιάσει αποκλειστικά ως... «μονοφασικό» και «στιγμιαίο». Κατά τ’ άλλα και στην περίπτωση αυτή προβάλλεται προς τους πολίτες το ελληνότοκο και απαράδεκτο άλλοθι των πολιτικών μας ταγών «θελέστα και παθέστα». Μια πάγια και ανομολόγητη πολιτική συμπεριφορά, την οποία (πρώτος και «εκσυγχρονιστικά») επισημοποίησε ο κ. Κ. Σημίτης, με την περιβόητη αναφορά του στα εκατομμύρια των θυμάτων της παγίδας του Χρηματιστηρίου: «Δεν ήξεραν, ας πρόσεχαν».
Απολύτως συνυπεύθυνα τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας για τη δεινή κατάσταση της χώρας και έχοντας ως κοινή «πολιτική πρόταση» το οδυνηρό (για πολλούς) συμμάζεμα του κράτους, εξακολουθούν να αντιμάχονται εναλλασσόμενα στους ρόλους του «θεόσταλτου σωτήρα» και του «τρισκατάρατου ολετήρα». Αντί η απειλή καταρρεύσεως της χώρας να μεγιστοποιεί την πολιτική τους ευθύνη και να τους υποχρεώνει σε αυτονόητες και απαραίτητες συγκλίσεις, αυτοί εμμένουν στη γνωστή συνταγή του μαύρου-άσπρου. Ταμπουρωμένοι στο κομματικό τους μαγαζί εξακολουθούν να συγκρούονται, έχοντας ως στόχο την αυτοδυναμία και το τιμόνι της εξουσίας. Η δε «εναλλακτική λύση» που μας επιφυλάσσουν στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας είναι το «πείραμα Καμίνη». Με συγκυβερνήτες του «σκάφους» τους κ. Τσίπρα, Κουβέλη ή Καρατζαφέρη. Με άλλους λόγους οι πολιτικοί μας ταγοί δεν μας θεωρούν μόνον (κατά τη σημίτεια έκφραση) «ανήξερους και απρόσεκτους». Θέλουν τώρα να «μετεξελιχθούμε» και σε αμνήμονες, άκριτους και ηλιθίους ψηφοφόρους...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_27/02/2011_434086
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου