Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου 2011
Η σημαία της Κύπρου μας -Πατριωτικό καθήκον πρώτα και πάνω από όλους,
Τούτες τις μέρες (προχθές είχαμε την επέτειο της κολοβομένης ανεξαρτησίας της τουρκομοιρασμένης Κυπριακής Δημοκρατίας), αισθάνομαι έντονα την ανάγκη να επαναλάβω παλαιότερη εισήγησή μου, πως θα πρέπει επιτέλους να σεβόμαστε, να προβάλλουμε, να κρατούμε και να αναρτούμε (εκτός από τα δημόσια κτήρια) στα σπίτια μας, στα καταστήματα, στα γραφεία μας, στα εκπαιδευτήριά μας, στις εκκλησίες μας, στα σωματεία μας και στις εκδηλώσεις μας, τη σημαία της Δημοκρατίας και ανάλογα με την περίπτωση και τη σημαία του ΄Εθνους μας μαζί με εκείνη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Είναι πατριωτικό καθήκον πρώτα και πάνω από όλους, του κάθε αγωνιστή της δοξασμένης ΕΟΚΑ 1955 -59, και της Αντίστασης των απογόνων τους, των θαυμαστών και υποστηρικτών τους. Διότι είναι αυτοί που με τις τόσες θυσίες τους την εδημιούργησαν ως Σύμβολο της Κυπριακής Δημοκρατίας (έστω και αν παραγνωρίσθηκαν στα 50χρονά της). Είναι αυτοί που την προστάτεψαν μαζί με άλλους πατριώτες το 1963 - 64 εναντίον των Τούρκων στασιαστών και το 1974 εναντίον των Τούρκων εισβολέων. Και είναι αυτή η σημαία μας που εκφράζει και προστατεύει τη νόμιμη κρατική εξουσία μας, μέσω της οποίας γίναμε μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε.
Είναι η μοναδική στον κόσμο σημαία με απεικόνιση- έμβλημα τον χάρτη της πάνω από δύο κλάδους ελιάς σε σχήμα V, σημάδι νίκης και ειρήνης.΄Ηταν αυτή η σημαία μαζί με την ελληνική που σκέπασαν το φέρετρο του λατρεμένου αδελφού μου Δημητράκη Παπαμιλτιάδη, αγωνιστή της ΕΟΚΑ και ήρωα εθελοντή πολεμιστή πεσόντα στις 9/3/1964, ημέρα των γενεθλίων του, κατά τις μάχες της Πάφου ενάντια των Τούρκων στασιαστών. Είναι οι ίδιες σημαίες που σκεπάζουν έκτοτε τον κάθε πεσόντα μάρτυρα και ήρωά μας.
Είναι αυτή - τούτη η σημαία μας που χαρτογράφει τα καρδιοκτύπια της αγάπης μας και προστατεύει, υπογραμμίζει, διαλαλεί και ενισχύει την κρατική οντότητά μας, όταν κυματίζει στην Κύπρο και στην Οικουμένη.
Είναι αυτή - τούτη η σημαία της μικροσκοπικής Κύπρου μας που προκαλεί στη «μεγάλη» Τουρκία νευρικό μένος και καταδικασμένους λεονταρισμούς της ως Γολίαθ προς Δαβίδ!
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 03/10/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου