Ο χασάπης Κωνσταντίνος Χαύτας, σφαγέας της ΟΠΛΑ Ναυπλίου, τον οποίον το ΚΚΕ δεν έχει τιμήσει ακόμη με ανδριάντα, ήταν πάλι στο οικογενειακό κρεοπωλείο του στις αρχές του '50.
Φωτογραφία από το κρεοπωλείο του στο Ναύπλιο, 8 μόνο χρόνια μετά τη συμμετοχή του στη μαζική σφαγή 24 Λιμνιωτών στο Αγιονόρι Κορινθίας. Είχαν προηγηθεί άλλες μαζικές σφαγές στη Μιδέα, το Αραχναίο (Χέλι) και ποιος ξέρει πόσες άλλες ατομικές σφαγές μετά τη μετάταξή του, λόγω επαγγέλματος (!), από τον ΕΛΑΣ στην ΟΠΛΑ Ναυπλίου το 1943.
Μετά τη Βάρκιζα κρυβόταν στα δάση, δικάστηκε ερήμην σε θάνατο, τελικά παρουσιάστηκε και φυλακίστηκε αλλά με εφέσεις και τη μεγάλη .....αποσυμφόρηση των φυλακών με τα «μέτρα επιηκείας» από την κυβέρνηση του στρατηγού Πλαστήρα (σίγουροι ψήφοι γαρ, αλλοίμονο στους νεκρούς, αυτούς θα σκεπτόμαστε τώρα) ο χασάπης Χαύτας ήταν ελεύθερος και άμωμος να σφάζει τετράποδα μετά τους ανθρώπους.
Εδώ λίγα γι αυτόν από το έργο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ»:
Μαρτυρία τοῦ Ἠλία Νότη, ἀπό τίς Λίμνες, ὁ ὁποῖος ἀπολύθηκε τήν τελευταία στιγμή και δεν ήταν ο 25ος (παραθέτω μόνο ότι μου είπε σχετικά με τον Χαύτα):
«..- Γιά πέστε μου κ. Νότη, αὐτοί πού τούς σκότωσαν ἀπό ἐδῶ, τιμωρήθηκαν; Ἀπό τό κράτος, ἀπό τούς Χίτες;
- Νά σοῦ πῶ, τούς ἀρχηγούς τούς πῆγαν στό δικαστήριο, στ᾽ Ἀνάπλι καί τούς καταδικάσαν σέ θάνατο.
- Αὐτοί ποῦ ἔσφαζαν, τί γίνανε; Τούς ξέρεις, ποιοί ἦταν;
- Λέγανε ὅτι ἦταν 2 χασάπηδες ἀπό τό Ἄργος (σ.σ. ἐννοεῖ τόν Δημήτριο Κοῦρο καί τόν Κώστα Χαύτα), κάποιος Τσέκας (σ.σ. πρόκειται γιά τόν σφαγέα τῆς ΟΠΛΑ ἀπό τίς Λίμνες Γεώργιο Μελέτη), ὁ Μπάτος (ὁ Γ. Οικονόμου). Δέν ξέρω. Τόν ἕναν τόν σκότωσαν (σ.σ. τόν Κοῦρο). Ὁ ἄλλος, ἔριξε φαίνεται λεφτά καί γλύτωσε (σ.σ. ἐννοεῖ τόν Χαύτα). Ἄνοιξε καί χασάπικο στό Ἄργος!».
Ὁ σφαγέας Δημήτριος Σταύρου Κοῦρος, ἀπολογούμενος στό δικαστήριο, εἶπε: «...Ὑπηρετοῦσα στήν Ὁμάδα Κρούσεως ὑπό τόν Μπαλάση. Πῆγα στίς Λίμνες μέ τούς Γκαβόν, Γ. Μπαλάση, Μῶρον, κ.λπ.
Ὁ Μῶρος ἐκεῖ ἔγινε καπετάνιος τῆς ὁμάδος. Πῆρε ἀπό τόν Γκαβό ἕνα χαρτί καί πῆγε στό χωριό καί ἔπιασε περί τούς 35-40, τούς ὁποίους ἔφερε στό κρατητήριο. Τή νύκτα τούς πήγαμε στά Σέσια.
Τό πρωΐ ὁ Γκαβός ἔκανε ἀνακρίσεις καί πρῶτα-πρῶτα ἐξήτασε τόν Κολεβέντη καί ἔπειτα κατά σειρά 5-6. Τό μεσημέρι γυρίσαμε στό χωριό καί τούς βάλαμε στό κρατητήριο καί ἐγώ ἤμουν σκοπός. Συνεχίσθησαν οἱ ἀνακρίσεις καί ἄφησαν περί τούς 10-15. Ὁ Παπασωτηρίου διάβασε τήν κατάθεσι τοῦ Κολεβέντη ἐνώπιόν του, ὁ ὁποῖος ὠμολόγησε ὅτι εἶχε κάνει ὅσα ἔγραφε ἡ ἀνάκρισι καί τίς καταθέσεις ἄλλων δυό καί εἶπε στόν κό¬σμο: «Τί θέλετε νά τούς κάνουμε; Καί ὅλο τό χωριό εἶπε: “ Θάνατος”». (σ.σ. θυμίζει τή «δίκη» τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Πόντιο Πιλάτο).
Τό βράδυ μᾶς εἶπε ὁ Γκαβός νά πᾶμε νά τούς ἐκτελέσωμε μέ μαχαίρι. Τούς πήγαμε στόν τόπο τῆς ἐκτελέσεως καί τούς ἐξετελέσαμε ὅλους ἐγώ μέ τόν Χαύτα. [..] Τούς ὁδηγήσαμε ἐγώ, ὁ Μπαλάσης, ὁ Λέκκας, ὁ Δημάκης, ὁ Καραντουμάνης, ὁ Χ. Οἰκονόμου, ὁ Μπουγιωτάκης καί ἄλλοι.
Εἴχαμε ἐντολή ὅσοι δέν μποροῦσαν νά προχωρήσουν νά τούς σκοτώσουμε στό δρόμο. Ἐγώ ἐσκότωσα ἕνα κάθ᾽ ὁδόν μέ τό μαχαίρι.
Μόλις φθάσαμε στ᾽ ἀμπέλια 4 ἐξ αὐτῶν τούς φέραμε στό Ἁγιονόρι, τούς ἄλλους τούς σφάξαμε ὅλους μέσα σ᾽ ἕνα χαντάκι καί γυρίσαμε τό πρωΐ στό χωριό καί ὁ Παπά-Ρήγας ἔκανε τάς λεηλασίας τῶν σπιτιῶν τῶν ἐκτελεσθέντων.
Ὁ Πήττας δέν ἔλαβε μέρος στήν ἐκτέλεσι. Ὁ Δημάκης ἔλαβε με¬ρος».
Ἡ ἀπόφαση τοῦ δικαστηρίου. Ἐκ τῶν 40 παρόντων κατηγορουμένων τό κακουργιοδικεῖο ἐπέβαλε τήν ποινή τοῦ θανάτου σέ 18, κάθειρξη 20 ἐτῶν σέ 14, ἐνῶ ἀπήλλαξε 8. Ἀπό τούς 13 δικαζομένους ἐρήμην, στούς 6 ἐπεβλήθη ἡ ποινή τοῦ θανάτου, ἐνῶ γιά τούς ὑπόλοιπους 7 τό δικαστήριο διέταξε νά γίνει νέα δίκη, μέ τό δικαιολογητικό ὅτι δέν εἶχαν κληθεῖ νόμιμα. Μεταξύ αὐτῶν πού ἀπηλλάγησαν ἦταν ὅλες οἱ γυναῖκες, ἀκόμη καί ἐκεῖνες πού κατηγοροῦνταν γιά συμμετοχή σέ λυντσάρισμα.
Ἀπό τούς καταδικασθέντες σέ θάνατο ἀρκετοί ἀπέφυγαν τήν ἐκτέλεση, μέ κτυπητά παραδείγματα τόν Γεώργιο Παπαψωμᾶ, τόν Παναγιώτη Παπασωτηρίου, τόν καπετάν Κοσμᾶ, τόν Γεώργιο Ἀθ. Παπαμιχαήλ καί τόν Κωνσταντῖνο Χαύτα!
Ὁ Μῶρος ἐκεῖ ἔγινε καπετάνιος τῆς ὁμάδος. Πῆρε ἀπό τόν Γκαβό ἕνα χαρτί καί πῆγε στό χωριό καί ἔπιασε περί τούς 35-40, τούς ὁποίους ἔφερε στό κρατητήριο. Τή νύκτα τούς πήγαμε στά Σέσια.
Τό πρωΐ ὁ Γκαβός ἔκανε ἀνακρίσεις καί πρῶτα-πρῶτα ἐξήτασε τόν Κολεβέντη καί ἔπειτα κατά σειρά 5-6. Τό μεσημέρι γυρίσαμε στό χωριό καί τούς βάλαμε στό κρατητήριο καί ἐγώ ἤμουν σκοπός. Συνεχίσθησαν οἱ ἀνακρίσεις καί ἄφησαν περί τούς 10-15. Ὁ Παπασωτηρίου διάβασε τήν κατάθεσι τοῦ Κολεβέντη ἐνώπιόν του, ὁ ὁποῖος ὠμολόγησε ὅτι εἶχε κάνει ὅσα ἔγραφε ἡ ἀνάκρισι καί τίς καταθέσεις ἄλλων δυό καί εἶπε στόν κό¬σμο: «Τί θέλετε νά τούς κάνουμε; Καί ὅλο τό χωριό εἶπε: “ Θάνατος”». (σ.σ. θυμίζει τή «δίκη» τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Πόντιο Πιλάτο).
Τό βράδυ μᾶς εἶπε ὁ Γκαβός νά πᾶμε νά τούς ἐκτελέσωμε μέ μαχαίρι. Τούς πήγαμε στόν τόπο τῆς ἐκτελέσεως καί τούς ἐξετελέσαμε ὅλους ἐγώ μέ τόν Χαύτα. [..] Τούς ὁδηγήσαμε ἐγώ, ὁ Μπαλάσης, ὁ Λέκκας, ὁ Δημάκης, ὁ Καραντουμάνης, ὁ Χ. Οἰκονόμου, ὁ Μπουγιωτάκης καί ἄλλοι.
Εἴχαμε ἐντολή ὅσοι δέν μποροῦσαν νά προχωρήσουν νά τούς σκοτώσουμε στό δρόμο. Ἐγώ ἐσκότωσα ἕνα κάθ᾽ ὁδόν μέ τό μαχαίρι.
Μόλις φθάσαμε στ᾽ ἀμπέλια 4 ἐξ αὐτῶν τούς φέραμε στό Ἁγιονόρι, τούς ἄλλους τούς σφάξαμε ὅλους μέσα σ᾽ ἕνα χαντάκι καί γυρίσαμε τό πρωΐ στό χωριό καί ὁ Παπά-Ρήγας ἔκανε τάς λεηλασίας τῶν σπιτιῶν τῶν ἐκτελεσθέντων.
Ὁ Πήττας δέν ἔλαβε μέρος στήν ἐκτέλεσι. Ὁ Δημάκης ἔλαβε με¬ρος».
Ἡ ἀπόφαση τοῦ δικαστηρίου. Ἐκ τῶν 40 παρόντων κατηγορουμένων τό κακουργιοδικεῖο ἐπέβαλε τήν ποινή τοῦ θανάτου σέ 18, κάθειρξη 20 ἐτῶν σέ 14, ἐνῶ ἀπήλλαξε 8. Ἀπό τούς 13 δικαζομένους ἐρήμην, στούς 6 ἐπεβλήθη ἡ ποινή τοῦ θανάτου, ἐνῶ γιά τούς ὑπόλοιπους 7 τό δικαστήριο διέταξε νά γίνει νέα δίκη, μέ τό δικαιολογητικό ὅτι δέν εἶχαν κληθεῖ νόμιμα. Μεταξύ αὐτῶν πού ἀπηλλάγησαν ἦταν ὅλες οἱ γυναῖκες, ἀκόμη καί ἐκεῖνες πού κατηγοροῦνταν γιά συμμετοχή σέ λυντσάρισμα.
Ἀπό τούς καταδικασθέντες σέ θάνατο ἀρκετοί ἀπέφυγαν τήν ἐκτέλεση, μέ κτυπητά παραδείγματα τόν Γεώργιο Παπαψωμᾶ, τόν Παναγιώτη Παπασωτηρίου, τόν καπετάν Κοσμᾶ, τόν Γεώργιο Ἀθ. Παπαμιχαήλ καί τόν Κωνσταντῖνο Χαύτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου