Εγκλήματα Ακροαριστερών 1942-1967

 Ioannis Bougas (ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ) - Ιστορία 1940-1949

Το κάτωθι είναι ένα μικρό Απόσπασμα για τη Στιμάγkα από το έργο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ».

«Μετά τό Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στόν Φενεό καί τήν Τρῦπα στό Κακοβούνι, ἡ Στιμάγκα μαζί μέ τό διπλανό χωριό Ἑλληνοχώρι εἶναι ὁ μεγαλύτερος Τόπος-Σφαγεῖο τῆς Κορινθίας. Στό Ἡρῶο πού ὑψώθηκε στή μνήμη τῶν θυμάτων τήν δεκαετία τοῦ ᾽60 ἦταν γραμμένα τά ὀνόματα 814 θυμάτων.
[...] Οἱ κάτωθι στελέχωσαν τίς ὀργανώσεις τῆς Ἀριστερᾶς στή Στιμάγκα καί τό Ἑλληνοχώρι καί φέρουν τήν εὐθύνη ἄν ὄχι τῆς ἐπιλογῆς τῶν θυμάτων, σίγουρα γιά τά βασανιστήρια, τούς βιασμούς τῶν κοριτσιῶν, τό προσβλητικό ξεγύμνωμα τῶν ὑποψηφίων θυμάτων γιά τό πλιάτσικο τῶν ρούχων τους καί γιά τόν ἀπάνθρωπο τρόπο τῶν ἐκτελέσεων μέ μαχαίρι!

Εἶναι οἱ: ὁ δάσκαλος τοῦ χωριοῦ Χρῆστος Ποῦλος ἀπό τίς Κρῆνες, ἐπικεφαλῆς τῆς ἀχτιδικῆς τοῦ ΚΚΕ καί οἱ ντόπιοι Δημήτρης Μπαλαφούτας, Ἰωάννης Θεοδώρου, Μιχάλης Τρωγάδης, Ἠλίας Τρωγάδης, Κωστής Φούζας, ὑπεύθυνοι καί στελέχη τοῦ ΚΚΕ καί τοῦ ΕΑΜ, μαζί μέ τόν Φώτη Τρίμη, ὑπεύθυνο τοῦ ΕΑΜ στό Ἑλληνοχώρι. Ὁ Νῖκος Κωστοῦρος (Δῆμος ἤ Κόνας) ἀπό τό Βέλο ἦταν ἐπικεφαλῆς τῆς ΟΠΛΑ. Ὁ Χρῆστος Θωμ. Κουμπούλας, ὑπεύθυνος Ἐφεδρικοῦ ΕΛΑΣ, ἀπό τή Στιμάγκα. Ὁ Ντῖνος Θεοδώρου, ὑπεύθυνος ΕΠΟΝ.
Ἐκτός τῶν ἀνωτέρω, στή Στιμάγκα ἕδρασαν καί οἱ κάτωθι, οἱ ὁποῖοι χωρίς νά ἔχουν συγκεκριμένη θέση, εἶχαν δύναμη καί ἐπιρροή: ὁ ἰατρός Χρῆστος Ἠλιόπουλος (καπετάν Ρήγας), ὁ Γεώργιος Δερβεντζῆς (καπετάν Βελισάριος), καί τά τρία ἀδέρφια Τασιόπουλοι (Ντῖνος, Βαγγέλης καί Γιώργης) ἀπό τό Λουτράκι. Κάποιοι ἀπό τούς ἀνωτέρω ἕδρασαν καί ὡς σφαγεῖς, μαζί μέ ἄλλους ἀπό τή Στιμάγκα καί ἀπό ἄλλα μέρη, πού θά ἀναφερθοῦν ὀνομαστικά στή συνέχεια.
Οἱ σφαγές στή Στιμάγκα καί στό Ἑλληνοχώρι ἄρχισαν νωρίς τήν ἄνοιξη τοῦ 1944, ἀλλά ἡ μεγάλη πλειονότητα τῶν ὁμαδικῶν σφαγῶν ἔγιναν τό δίμηνο Ἰουνίου – Ἰουλίου 1944, ὅταν οἱ ἐκτελέσεις καί στόν Φενεό ἦταν στό ἀπόγειό τους. Στή Στιμάγκα, οἱ κρατούμενοι πού ἔφθαναν ἀπό τά διάφορα χωριά ὁδηγοῦντο πρῶτα στό σχολεῖο τοῦ χωριοῦ, τό ὁποῖο χρησίμευε ὡς Γραφεῖο καί Φρουραρχεῖο τοῦ ΕΑΜ. Μετά τίς τυπικές διατυπώσεις παράδοσης καί παραλαβῆς, οἱ κρατούμενοι εἴτε παρέμεναν στή μεγάλη αἴθουσα τοῦ σχολείου ἤ μεταφέρονταν στό ἐξωκκλήσι τοῦ Προφήτη Ἠλία, μέχρι τό ἑπόμενο πρωϊνό πού ὁδηγοῦντο στή σφαγή τους...».