Κι εμείς στον κόσμο μας

...

Δεν πρόκειται απλώς για μια μιζέρια. Η μιζέρια παλεύεται και αντιμετωπίζεται. Πρόκειται για την ανοησία που μαστίζει ένα κομμάτι, όχι ασήμαντο, της ελληνικής κοινωνίας, που όμως λειτουργεί παραλυτικά και στο υπόλοιπο. Και αυτό δεν χαρακτηρίζει μόνο τους πανεπιστημιακούς χώρους. Απλώς εδώ είναι πιο ορατή αυτή η νοσηρή κατάσταση, γιατί είναι και χρόνια και κραυγαλέα.

Διαχρονικά υπεύθυνοι δεν είναι μόνον οι δράστες, αλλά όλοι αυτοί που τους άφηναν –για να μην πω ότι τους κανάκευαν κιόλας– επί πολλές δεκαετίες να καταστρέφουν πανεπιστήμια, επιχειρήσεις, να ταλαιπωρούν τους πολίτες, να χαλούν συνειδήσεις. Το πολιτικό σύστημα θερίζει ό,τι έσπειρε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου