ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949

Πατιαλιάκας Κωνσταντίνος  · 3 ώρ.  · 

ΠΟΙΑ ΣΤΑΣΗ ΤΗΡΗΣΕ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ(ΣΕΚΕ) ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΚΕ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 1919-1922.

Στις 12 Ιουλίου 1935 ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, απάντησε με άρθρο του υπό το τίτλο <<Μια επιφύλαξη>> στο Ριζοσπάστη σε άρθρο στην ίδια εφημερίδα του καθηγητού Χαραλάμπους Θεοδωρίδη για τον Εθνικό Διχασμό, που έδωσε τη νίκη στον Κεμάλ, όπως παρακάτω:

<< Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και μεις Μεγάλη Ελλάδα!! Τη <<λευτεριά>> μας θα τη στηρίζαμε στην υποδούλωση του τουρκικού λαού! Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούομε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μικρασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής, μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον τουρκικό λαό, μα και να κάνει τη Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο![...] Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία, μα στρεφότανε και ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Γι΄αυτό κι εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ(Η έμφαση με κεφαλαία στο πρωτότυπο κείμενο).

Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος(ΣΕΚΕ), που αργότερα το 1924 μετονομάσθηκε σε Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας(ΚΚΕ), ήταν εξ αρχής αντίθετο προς τη Μικρασιατική Εκστρατεία για λόγους στήριξης προς τη Σοβιετική Ένωση, το <<πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο>>. Ακολουθούσε μια διεθνιστική γραμματική, αντίθετη προς τις διώξεις και σφαγές των Ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας από τους Νεοτούρκους στην περίοδο 1913-1918. Η επιρροή του ΣΕΚΕ ήταν περιορισμένη. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1920 οι κομουνιστές συμπαραταχθέντες με τους Αντιβενιζελικούς είχαν ταχθεί κατά του πολέμου. Στο μέτωπο της Μικράς Ασίας το ΣΕΚΕ δημιούργησε μια επιτροπή κομουνιστών στρατιωτών, οι οποίοι καθοδηγούσαν πυρήνες, που βρίσκονταν σε διάφορες Μονάδες. Στόχος τους ήταν να υπονομεύσουν την εκστρατεία και να βοηθήσουν τους λιποτάκτες. Η άποψη απόδοσης μεγάλου κύματος λιποτακτών στο ΣΕΚΕ δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Οι αντιλήψεις του ΣΕΚΕ επιβιώνουν ακόμη και σήμερα σε ένα τμήμα της Ελληνικής αριστεράς, η οποία αρνείται να παρακολουθήσει και τα όσα αποκαλύπτονται τα τελευταία χρόνια από κορυφαίους ακαδημαϊκούς και ειδικούς ιστορικούς για τη Τουρκική πολιτική εκείνης της περιόδου σε βάρος των χριστιανών της αυτοκρατορίας. Επί πλέον αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η Μικρασιατική Εκστρατεία είχε εθνικοαπελευθερωτικό περιεχόμενο. Στο πλαίσιο αυτό το συγκεκριμένο τμήμα της αριστεράς κινείται γύρω από τους ακόλουθους άξονες:

1. Ο χαρακτηρισμός της Μικρασιατικής Εκστρατείας ως ιμπεριαλιστικής καταλήψεως Τουρκικών εδαφών, που εξυπηρετούσε αποκλειστικά τα συμφέροντα των συμμάχων. Καμιά αναφορά για τα 2.000.000 Ελλήνων, που ζούσαν στην περιοχή.

2. Η καταδίκη του Ελευθερίου Βενιζέλου ως οργάνου της Βρετανικής κεφαλαιοκρατίας και έρμαιου των συμφερόντων της Βρετανίας.

3. Η καταδίκη του εθνικισμού των αστικών κομμάτων της Ελλάδας, ενώ ο Κεμάλ με τα στρατεύματά του θεωρούνταν εθνικο-απελευθερωτικό, αστικοδημοκρατικό και επαναστατικό κίνημα.

4. Η άποψη ότι ο Κεμάλ ήταν ένας προοδευτικός ηγέτης, παρότι ήταν η συνέχεια της πολιτικής των Νεοτούρκων για την εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

5. Η εξίσωση της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, μια στρατηγική επιλογή των Νεοτούρκων και του Κεμάλ, με τις περιορισμένες ωμότητες, που διέπραξαν ιδίως κατά την αποχώρηση στρατιώτες των Μονάδων της Στρατιάς Μικράς Ασίας, παρά τις αυστηρές διαταγές των Ελληνικών Κυβερνήσεων.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Οπωσδήποτε υπήρξε αναμφισβήτητα διείσδυση του ΣΕΚΕ στις Μονάδες της Στρατιάς Μικράς Ασίας με διαφόρους τρόπους και στις απεργίες των σιδηροδρόμων, αλλά δεν επηρέασε την πορεία της Μικρασιατικής Καταστροφής. Αυτή, όπως κατά κόρον έχει γραφεί, ήταν αποτέλεσμα του Εθνικού Διχασμού, της κακοπιστίας των συμμάχων και της σημαντικής προσωπικότητας του Μουσταφά Κεμάλ.

ΠΗΓΕΣ.

1. Επίτομη ιστορία της εκστρατείας στη Μικρά Ασία 1919-1922 της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού.

2. Μικρασιατική Εκστρατεία. 50 ερωτήματα και απαντήσεις των Α. Συρίγου και Ε. Χατζηβασιλείου.

Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.