Νίκος Απελαίος

@NAppelaios

Το έγκλημα κατά της Κύπρου,θα βασανίζει εσαεί ολόκληρον τον Ελληνισμό. Η απόδοση ευθυνών και η κάθαρση όμως, εκκρεμούν ακόμη, ενώπιον του Δικαίου και της Ιστορίας. Η "μεταπολίτευση" σταμάτησε την διερεύνηση αυτού του εγκλήματος,για να μην αποκαλυφθεί η εμπλοκή πολιτικών προσώπων στην Κυπριακή Τραγωδία του 1974 και για να να διασφαλιστεί η ομαλή "μετάβαση" προς αυτήν. Η ατιμωρησία της προδοσίας του ’74 αποτελεί μία από τις πλέον επαίσχυντες πράξεις του ελληνικού πολιτειακού συστήματος. Η κυβέρνηση Καραμανλή ανέστειλε τις διώξεις με επίκληση της νομοθεσίας, που προέβλεπε ότι μπορεί αυτό να συμβεί όταν "απειλούνται οι σχέσεις της Ελλάδος μετά τρίτης τινός χώρας".

Η δικαστική έρευνα και δίωξη των υπευθύνων για την προδοσία της Κύπρου αποκλείσθηκε με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (αριθ. ΠΥΣ 45/7-3-75) ! Η εξεταστική επιτροπή για τον «φάκελο της Κύπρου», που συστάθηκε αρκετά χρόνια αργότερα, συμπληρώνοντας το έργο της και βγάζοντας τα συμπεράσματά της το 1988, κατέθεσε το πόρισμά της. Κανονικά, θα έπρεπε να αρθεί η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου και οι εξ αυτής αποφάσεις του Υ.ΕΘ.Α. για αναστολή διώξεων. Κάτι τέτοιο δεν έγινε (προφανώς για να μείνουν στο απυρόβλητο οι Καραμανλής και Αβέρωφ, που φέρουν μεγάλη ευθύνη για το έγκλημα κατά της Κύπρου), με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται το πρόβλημα και η ατιμωρησία πενήντα χρόνια από την βάρβαρη τουρκική εισβολή. Στην εκπομπή "Ανοικτοί Φάκελοι" του δημοσιογράφου Κώστα Γεννάρη, στο Ρ.Ι.Κ. (Δευτέρα, 16 Ιουλίου 2007), ακούσθηκε απόσπασμα από την ομιλία του Ευάγγελου Αβέρωφ στην Ελληνική Βουλή, που λέει επί λέξει: "… Δεν θα στέλναμε τα αεροπλάνα και τα υποβρύχιά μας στην Κύπρο και να κινδύνευαν τα υπόλοιπα νησιά…". Ο Σύμβουλος του Γλαύκου Κληρίδη Πόλυς Πολυβίου και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ανδρέου αποκαλυψαν μέρος του διαλόγου του προεδρεύοντος της ΚΔ Γλαύκου Κληρίδη με τον Καραμανλή, αμέσως μετά το ναυάγιο των ειρηνευτικών συνομιλιών στη Γενεύη μεταξύ πρώτης και δεύτερης φάσης της εισβολής. Ο Κληρίδης, επιστρέφοντας στη Λευκωσία με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα, συναντιέται με τον Καραμανλή την ώρα που ο στρατός εισβολής προχωρούσε σφάζοντας και ατιμάζοντας: Κληρίδης: Κύριε Πρόεδρε, ο Ελληνισμός στην Κύπρο αφανίζεται. Σας παρακαλώ πολύ κάντε κάτι. Καραμανλής: Δεν μπορώ να κάνω τίποτε απολύτως. Κληρίδης: Κύριε Πρόεδρε, δεν ζητώ να εμπλακείτε σε πόλεμο, στείλτε απλώς δύο πλοία. Λίγα αεροπλάνα για να φανεί ότι ενδιαφέρεστε… Καραμανλής (απαντά θυμωμένος): Δεν μπορώ να θυσιάσω την Ελλάδα για την Κύπρο, είστε μόνοι σας! Εκεί λοιπόν, γράφτηκε το επαίσχυντο δόγμα Καραμανλή "Η Κύπρος κείται μακράν"! Υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα ότι και η ελληνική Πολιτεία,και η κυπριακή δεν εμβάθυναν όσο έπρεπε στην ιστορική έρευνα. Πολλές οι μισές αλήθειες,αμέτρητα τα ψέματα που ειπώθηκαν και γράφτηκαν. Ο "φάκελλος της Κύπρου" φυλακίσθηκε (δήθεν για λόγους εθνικού συμφέροντος) στα υπόγεια της ελληνικής Βουλής. Κι όταν ύστερα από τέσσερεις και πλέον δεκαετίες αποφασίσθηκε να δοθεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, για περαιτέρω διερεύνηση, αποκαλύφθηκε ότι δέκα κρίσιμοι τόμοι "εξαφανίστηκαν"! Για ένα πράγμα είμαστε απολύτως βέβαιοι όμως... Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει με απόλυτη ακρίβεια και σαφήνεια την αλήθεια! Είναι το ελάχιστο χρέος προς τους αγέννητους, τους ζωντανούς και τους Ήρωες της λήθης, που έφυγαν προδομένοι και αδικαίωτοι…