Η σημερινή "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" α απαντά στη δήλωση της κ. Παπαρήγα ότι "το ΚΚΕ δεν σκότωνε Έλληνες στην Κατοχή", με ένα παράδειγμα φριχτής και απάνθρωπης δολοφονίας από ένα έργο μου!
ΤΟ ΚΚΕ ΣΚΟΤΩΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ (Mέρος 5ο)
Τα εγκλήματα μπορεί να κουκουλώνονται αρχικά αλλά στο τέλος τίποτε δεν μένει κρυφό. Η αλήθεια βρίσκει τρόπο και αποκαλύπτεται.
Το «αγιοποιημένο» από το σύστημα ΚΚΕ έχει δεκάδες χιλιάδες σκελετούς στη ντουλάπα του. Ο καιρός είναι ώριμος να δούμε μερικούς από αυτούς.
Στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά «Αθώων Αίμα. ‘Ελεύθερος Μωριάς 1943-’44’» (εκδόσεις Πελασγός), τόμος Β΄, σελ. 246-247 διαβάζουμε για τις επιδόσεις του ΚΚΕ στην «αντίσταση»:
«Στο κέντρο του Σοφικού έγινε τον Απρίλιο του 1944 ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ στην περιοχή.
Στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά «Αθώων Αίμα. ‘Ελεύθερος Μωριάς 1943-’44’» (εκδόσεις Πελασγός), τόμος Β΄, σελ. 246-247 διαβάζουμε για τις επιδόσεις του ΚΚΕ στην «αντίσταση»:
«Στο κέντρο του Σοφικού έγινε τον Απρίλιο του 1944 ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ στην περιοχή.
Θύμα ήταν ο Νίκος Δάφνης, ένας νέος από το Αγγελόκαστρο με βαριά διανοητική επιβάρυνση. Ο αδελφός του θύματος είχε διωχθεί παλαιότερα από τον υπεύθυνο του ΕΑΜ Αγγελοκάστρου, τον Κωνσταντίνο Μάρα, θείο τους, γιατί αρνιόταν να του παραδώσει ένα όπλο που είχε (ένα οπλοπολυβόλο μπρεν ή κατ’ άλλους πιστόλι). […]
Η Μ.Π., από το Σοφικό, στην μαρτυρία της για εκείνη την περίοδο αναφέρεται και σε αυτό το έγκλημα: «…Τον πρώτον που σκότωσαν οι αντάρτες μέσα στο Σοφικό ήταν ένας από το Αγγελόκαστρο ο Νίκος Δάφνης. Ήταν και λίγο ασθενής διανοητικά. Τον πιάσανε οι αντάρτες και τον βάραγαν στη μέση του χωριού μέχρι που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Τότε τον έδεσαν με μία τριχιά πίσω από ένα μουλάρι και τον πήγαν σέρνοντας πάνω στα χαλίκια μέχρι το νεκροταφείο του χωριού. Εκεί τον σκότωσαν και τον παράτησαν. Τον χτύπησαν πολύ οι κακούργοι. ‘Έτσι κάνουμε εμείς τους φασίστες’, λέγανε».
Η Μ.Π., από το Σοφικό, στην μαρτυρία της για εκείνη την περίοδο αναφέρεται και σε αυτό το έγκλημα: «…Τον πρώτον που σκότωσαν οι αντάρτες μέσα στο Σοφικό ήταν ένας από το Αγγελόκαστρο ο Νίκος Δάφνης. Ήταν και λίγο ασθενής διανοητικά. Τον πιάσανε οι αντάρτες και τον βάραγαν στη μέση του χωριού μέχρι που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Τότε τον έδεσαν με μία τριχιά πίσω από ένα μουλάρι και τον πήγαν σέρνοντας πάνω στα χαλίκια μέχρι το νεκροταφείο του χωριού. Εκεί τον σκότωσαν και τον παράτησαν. Τον χτύπησαν πολύ οι κακούργοι. ‘Έτσι κάνουμε εμείς τους φασίστες’, λέγανε».
Εκτός από τις συστηματικές δολοφονικές επιθέσεις σε άτομα με ειδικές ανάγκες, σε γέροντες, σε ανήλικα παιδιά και σε όλους όσοι δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους πρέπει να γίνει μνεία στους βιασμούς γυναικών (βλ. σελ. 247-249).
Γυναίκες των πόλεων έβγαιναν (στα έτη 1942-’44) την εποχή του θερισμού στα χωράφια, στην ύπαιθρο, ακολουθώντας τους θεριστές, μήπως και έβρισκαν κάτι στάχυα που θα ξέμεναν. Εκεί οι πεινασμένοι σεξουαλικά και εθισμένοι στο έγκλημα αντάρτες προέβησαν σε αναρίθμητες επιθέσεις.
Πολλοί βιασμοί κατέληγαν σε δολοφονίες των άμοιρων γυναικών αφού οι βιαστές ήθελαν να κουκουλώσουν τα ίχνη του εγκλήματός τους. Οι βιασθείσες μπορούσαν να μιλήσουν∙ οι σφαγμένες όχι.
Πολλοί βιασμοί κατέληγαν σε δολοφονίες των άμοιρων γυναικών αφού οι βιαστές ήθελαν να κουκουλώσουν τα ίχνη του εγκλήματός τους. Οι βιασθείσες μπορούσαν να μιλήσουν∙ οι σφαγμένες όχι.
Παναγιώτης Λιάκος pliakos@dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου