11/9/1943. Το Πρώτο Ολοκαύτωμα των Γερμανών στην Πελοπόννησο, στον Αετό Τριφυλίας.
Στις 10 Σεπτεμβρίου ένας λόχος του ΕΛΑΣ κτύπησε μια ομάδα 16 Γερμανών στρατιωτών με ποδήλατα που είχαν σταματήσει σε μια ταβέρνα του Αετού.
Από τα Γερμανικά Αρχεία μαθαίνουμε ότι οι αντάρτες σκότωσαν πέντε, τρεις τους ξέφυγαν τραυματσιμένοι και συνέλλαβαν 8 αιχμαλώτους, τους οποίους δολοφόνησαν τις επόμενες ημέρες, αφού πρώτα απομακρύνθηκαν από την περιοχή, και ανέβηκαν ψηλά στα βουνά της ορεινής Τριφυλίας.
Ο ΕΛΑΣ και οι ιστοριογράφοι του, υποστηρίζουν ότι οι Γερμανοί ήταν διπλάσιοι, μια Διμοιρία, και ότι τους ξέφυγε μόνο ένας.Δεν παραδέχονται δηλαδή τα Γερμανικά Αρχεία που περιέχουν τις αναφορές των Γερμανικών μονάδων στους ανωτέρους τους, και τα οποία αναφέρουν τις ανωτέρω απώλειες.
Αντ αυτών γράφουν:
«Στις μάχες που ακολουθούν οι Γερμανοί αποδεκατίζονται. Από τη διμοιρία, που κινήθηκε στην περιοχή του Αετού, το σύνολο των ανδρών εξοντώθηκε ή αιχμαλωτίστηκε. Ένας μόνο σώθηκε και έφτασε τραυματισμένος στο Δώριο. Οι αντάρτες με τους αιχμαλώτους συγκεντρώθηκαν πάνω από το Σελά, στον Άγιο Νικήτα».
Την επομένη, οι Γερμανοί ως αντίποινα έκαψαν τα 280 περίπου εκ των 360 οικιών του χωριού και δολοφόνησαν 16 κατοίκους του Αετού και των γύρω χωριών.
Αξιζε η θυσία 16 Ελλήνων αμάχων και η καταστροφή του χωριού για τον θάνατο των 13 Γερμανών στρατιωτών; Είχε καμία σημασία για τους Γερμανούς η απώλεια 13 στρατιωτών;
Ήταν ευτύχημα ότι ο Γερμανός στρατηγός Karl von Le Suire, διοικητής της 117 Μεραρχίας Ορεινών Καταδρομών, υπεύθυνος για την Πελοπόννησο, δεν είχε αρχίσει να εφαρμόζει τα αντίποινα σε αντιστοιχία 50 Έλληνες προς 1 Γερμανό, όπως άρχισε να τα εφαρμόζει από τον Νοέμβριο του 1943!
Το ολοκαύτωμα του Αετού θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, μετά από ενέδρες του ΕΛΑΣ με πολλές εκατοντάδες αμάχους νεκρούς ως αντίποινα και ακόμη περισσότερους να οδηγούνται όμηροι στη Γερμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου