Χαρίλαος Φλωράκης, έργα & ημέρες...
Το απόσπασμα παρακάτω αναφέρεται στην κατάληψη του Καρπενησίου από τους κομμουνιστές υπό τον καπετάν Γιώτη, για τον οποίον, ως γνωστόν, το γελοίο ελληνικό κράτος με Κυβερνηση Ν.Δ. διέταξε οι σημαίες στα στρατόπεδα να κυμματίσουν μεσίστιες, κατά την ημέρα του θανάτου του:
«... ο αριθμός τους δεν είναι εξακριβωμένος), ορισμένους μάλιστα με φρικτό τρόπο, κυρίως για εκδίκηση: προέδρους κοινοτήτων, μαυροσκούφηδες, φανατικούς εθνικόφρονες, δεδηλωμένους αντικομμουνιστές».
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο διορισμένος δήμαρχος της πόλης Κ. Σακκαλής, ο οποίος συχνά εισηγείτο στην Επιτροπή Ασφαλείας την εκτόπιση δημοτών του ως επικίνδυνων.
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο διορισμένος δήμαρχος της πόλης Κ. Σακκαλής, ο οποίος συχνά εισηγείτο στην Επιτροπή Ασφαλείας την εκτόπιση δημοτών του ως επικίνδυνων.
Επίσης οι αντάρτες προέβησαν σε ευρείας κλίμακα αναγκαστική επιστράτευση (περίπου 400-700 νέων).
Η ένταξη νέων ανθρώπων στις ανταρτικές γραμμές αποτελεί τη μελανότερη σελίδα του ΔΣΕ.
Ηταν μια πρακτική που επιβλήθηκε από τις περιστάσεις και δεν είχε κανένα όφελος, αφού οι επιστρατευμένοι ήταν άπειροι στα πολεμικά, απρόθυμοι να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις των ανταρτών, ακόμα και εχθρικοί στον αγώνα τους.
Η επιστράτευση, ιδίως κοριτσιών, προκαλούσε οικογενειακά δράματα και μεγάλη απέχθεια προς τον ΔΣΕ.
Η ένταξη νέων ανθρώπων στις ανταρτικές γραμμές αποτελεί τη μελανότερη σελίδα του ΔΣΕ.
Ηταν μια πρακτική που επιβλήθηκε από τις περιστάσεις και δεν είχε κανένα όφελος, αφού οι επιστρατευμένοι ήταν άπειροι στα πολεμικά, απρόθυμοι να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις των ανταρτών, ακόμα και εχθρικοί στον αγώνα τους.
Η επιστράτευση, ιδίως κοριτσιών, προκαλούσε οικογενειακά δράματα και μεγάλη απέχθεια προς τον ΔΣΕ.
Ο διευθυντής της Νομαρχίας, Παναγιώτης Γρηγορόπουλος, σε έκθεσή του προς το Υπουργείο Εσωτερικών, αναφερόμενος σε αυτό το θέμα, γράφει χαρακτηριστικά:
«Μέχρι και της ημέρας της εκ Καρπενησίου αποχωρήσεώς των εξηκολούθησεν η στρατολογία νέων και νεανίδων, οίτινες προ του κινδύνου ανευρέσεών των και απαγωγής των εχρησιμοποίησαν προκειμένου ν’ αποφύγουν ταύτην και τας πλέον απιθάνους κρύπτας. Διά του τρόπου τούτου αρκετοί ηδυνήθησαν να σωθώσιν. Κατά τας τελευταίας ημέρας διά την στρατολογίαν εχρησιμοποιήθη κατάλογος συνταγείς υπό των αρχισυμμοριτών Λώλου και Καπλάνη, αμφοτέρων καταγομένων εκ Καρπενησίου. Ούτω προ της ωμής βίας και των απειλών των όπλων ηναγκάζετο ο πατήρ ή η μήτηρ ή η σύζυγος του κρυπτομένου να παραδώση το προσφιλές του πρόσωπον εις τους δημίους ή εάν ηρνείτο να πράξη τούτο ωδηγείτο οικογενειακώς εις ειδικόν τόπον ένθα εβασανίζετο. Τότε προκειμένου ο κρυπτόμενος να σώση την οικογένειάν του ηναγκάζετο να παραδοθή. Εκάστην αναχώρησιν εκ Καρπενησίου στρατολογουμένου συνώδευον θρήνοι και κοπετοί των συγγενών των απαγομένων εις τους οποίους οι συμμορίται απήντων διά των υποκοπάνων των όπλων κατά της γραίας μητρός ή συζύγου ή γέροντος πατρός του απαγομένου. Είναι αδύνατον να περιγραφή το δράμα των οικογενειών του Καρπενησίου, όταν απεσπώντο από τας αγκάλας των γονέων των παιδία και κοράσια...»...»
«Μέχρι και της ημέρας της εκ Καρπενησίου αποχωρήσεώς των εξηκολούθησεν η στρατολογία νέων και νεανίδων, οίτινες προ του κινδύνου ανευρέσεών των και απαγωγής των εχρησιμοποίησαν προκειμένου ν’ αποφύγουν ταύτην και τας πλέον απιθάνους κρύπτας. Διά του τρόπου τούτου αρκετοί ηδυνήθησαν να σωθώσιν. Κατά τας τελευταίας ημέρας διά την στρατολογίαν εχρησιμοποιήθη κατάλογος συνταγείς υπό των αρχισυμμοριτών Λώλου και Καπλάνη, αμφοτέρων καταγομένων εκ Καρπενησίου. Ούτω προ της ωμής βίας και των απειλών των όπλων ηναγκάζετο ο πατήρ ή η μήτηρ ή η σύζυγος του κρυπτομένου να παραδώση το προσφιλές του πρόσωπον εις τους δημίους ή εάν ηρνείτο να πράξη τούτο ωδηγείτο οικογενειακώς εις ειδικόν τόπον ένθα εβασανίζετο. Τότε προκειμένου ο κρυπτόμενος να σώση την οικογένειάν του ηναγκάζετο να παραδοθή. Εκάστην αναχώρησιν εκ Καρπενησίου στρατολογουμένου συνώδευον θρήνοι και κοπετοί των συγγενών των απαγομένων εις τους οποίους οι συμμορίται απήντων διά των υποκοπάνων των όπλων κατά της γραίας μητρός ή συζύγου ή γέροντος πατρός του απαγομένου. Είναι αδύνατον να περιγραφή το δράμα των οικογενειών του Καρπενησίου, όταν απεσπώντο από τας αγκάλας των γονέων των παιδία και κοράσια...»...»
23 Μαίου του 2005 έγινε ένα γεγονός που στιγμάτισε την πολιτική ιστορία της Ελλάδος.
Κατόπιν κυβερνητικής εντολής της Νέας Δημοκρατίας του Κων/νου Καραμανλή (του ανηψιού), αποφασίστηκε, με τον θάνατο του Χαριλάου Φλωράκη, να κυματίσουν μεσίστιες οι σημαίες προς τιμήν του Σφαγέα της Καρδίτσας του Καπεταν Γιώτη/Χαρ.Φλωράκη σε όλες τις στρατιωτικές μονάδες!
Τίμησε δηλαδή η Νέα Δημοκρατία τον μπολσεβίκο εκείνο, που ΜΕΤΑ την αποχώρηση των Γερμανών, έβλεπε τον εχθρό στα γυναικόπαιδα και έσφαζε πατριώτες με τα κονσερβοκούτια... (ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Πελοποννήσου μαζί με τον Μπελογιάννη και τον Βελουχιώτη!).
Τίμησε η Νέα Δημοκρατία και ο Καραμανλής αυτόν που πολέμησε εναντίον του Ελληνικού Στρατού και σκότωσε Έλληνες στρατιώτες και Αξιωματικούς.
Τίμησε η Νέα Δημοκρατία και ο Καραμανλής αυτόν που ως καπετάνιος μεραρχίας του «Δημοκρατικού Στρατού» έλαβε μέρος, μεταξύ των άλλων, στην επιχείρηση κατά του Καρπενησίου, στην λεηλασία της πόλης, στην εκτέλεση αθώων κατοίκων της και στην βίαιη στρατολογία πολλών άλλων.
Τίμησε αυτόν (και ρεζίλεψε τον Ελληνα στρατιωτικό) που φοίτησε σε ανώτατη ρωσική στρατιωτική σχολή και σαν ανώτερος αξιωματικός, έδωσε όρκο υποταγής και πίστης στον Σοβιετικό Στρατό, αυτόν που την περίοδο 46-49 πολέμησε εν γνώσει του σε συνεργασία με κομμουνιστικές δυνάμεις Βαλκανικών χωρών για την αυτονόμηση της Ελληνικής Μακεδονίας και την δημιουργία «Βαλκανικής Λαϊκής Δημοκρατίας» σε αυτά τα εδάφη.
Υποχρέωσε τον Ελληνα στρατιωτικό να τιμήσει αυτόν που προτίμησε αντί να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό να υπηρετήσει τον Σοβιετικό, πολεμώντας για την συρρίκνωση της Ελληνικής εδαφικής επικράτειες.
Θα ήθελα να γνωρίζω γιατί μεσίστια η σημαία στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης, όπως διέταξε ο Σπηλιωτόπουλος και ο Καραμανλής, για τον θάνατο του Χαριλάου Φλωράκη, του σφαγέα του Κωνσταντίνου Σακκαλή, που ήταν Δήμαρχος Καρπενησίου και τον εκτέλεσε ο Καπετάν Γιώτης κατά την κατάληψη του Καρπενησίου απο τους Συμμορίτες του, τον Φεβρουάριο του 1949, τα 15 γυναικόπαιδα που εξετέλεσε σε ένα υπόγειο στο Καρπενήσι, των 19 αξιωματικών, των 47 χωροφυλάκων, των 120 ανδρών των μονάδων Ασφαλείας Υπαίθρου, των 45 Καρπενησιωτών που επίσης εξετέλεσε κατά την διαδρομή προς την μονή Κουμασιών, το στένωμα και την Μαυρομάτα,τους 500 στρατιωτες που έπεσαν στις μάχες του Καρπενησίου καθώς και των 1300 ανδρών, γυνακών και παιδιών που επιστρατεύθησαν βιαίως για να ενισχύσουν τον συμμορίτικο στρατό και που πολλοί πέθαναν στο δρόμο προς το Γράμμο από την πείνα και τις κακουχίες ή εξετελέσθησαν...
Τίμησε η Νέα Δημοκρατία και ο Καραμανλής τον κύριο υπεύθυνο της δολοφονίας του αρχηγού του 5/42, του συνταγματάρχου Δημητρίου Ψαρρού, άλλων 300 αγωνιστών στο Κλήμα Δωρίδος και στη συνέχεια 500 αγωνιστών του 5/42 που σφαγιάσθηκαν στην Δωρίδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου