Βήμα της Κυριακής | Ευ. Βενιζέλος, «Ένας άλλος εορτασμός»
31-06-2020
Μέσα λοιπόν σε αυτές τις συνθήκες ο εορτασμός, αφενός μεν των διακοσίων ετών από το καταστατικό γεγονός της Επανάστασης του 1821, αφετέρου δε όλης της περιόδου 1821 - 2021, δηλαδή των διακοσίων αυτών ετών που συγκροτούν το σώμα της εθνικής Ιστορίας υπό το σχήμα του Ελληνικού κράτους, είναι μια δυσβάστακτη και δύσχρηστη πρόκληση. Αλλά και μια μοναδική ευκαιρία, μια σύμπτωση που πρέπει να μετατραπεί σε οιωνό καθώς το επετειακό έτος έχει καταστεί το ίδιο ιστορικά κρίσιμο. Οφείλει δηλαδή να καταγραφεί όχι κυρίως ως έτος εορτασμού της επετείου αλλά ως έτος - τομή για την εθνική ανασυγκρότηση, δηλαδή για την υπέρβαση της παρούσας, εξελισσόμενης και πολυεπίπεδης κρίσης.
Μια τέτοια σύμπτωση προκλήσεων δεν αντιμετωπίζεται με ιστοριογραφικούς ή ιδεολογικούς όρους. Το ζήτημα δεν είναι πλέον η ανασύνθεση του εθνικού αφηγήματος, η επιστημονική αναψηλάφηση πτυχών της Παλιγγενεσίας και ευρύτερα της ιστορικής διαδρομής του έθνους τα διακόσια αυτά χρόνια. Ούτε απλώς η υπέρβαση στερεοτύπων που μας καθηλώνουν ή η εκλογίκευση της σχέσης μας με την Ιστορία ή η απεξάρτησή μας από ακραίες εκδοχές της ιδεολογικής χρήσης της Ιστορίας ή από απλοϊκά σχήματα που επικρατούν στη δημόσια ή τη σχολική Ιστορία και μας οδηγούν σε παρεξηγήσεις επικίνδυνες για την ίδια την εθνική μας πολιτική.
Το ζήτημα είναι πλέον η εθνική στρατηγική αυτοσυνειδησία και η κινητοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων του Έθνους υπό συνθήκες κρίσης και επείγοντος με αφετηρία τη θεμελιώδη παραδοχή ότι εθνικό είναι το αληθές, όπως φέρεται να έχει πει και σίγουρα έχει εννοήσει ο Διονύσιος Σολωμός. Δεν υπάρχει τίποτα το ρητορικό και το εύκολο σε αυτό. Πρόκειται για το απολύτως αντίθετο σε κάθε εκδοχή λαϊκισμού. Ακόμη και την πιο ελαφρά, αυτή του εξωραϊσμού των καταστάσεων και της βιασύνης να κηρυχθεί η επιστροφή σε μια «κανονικότητα» που δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Η Ελλάδα λειτούργησε τα διακόσια αυτά χρόνια ως εργαστήριο ελέγχου της αντοχής διαφόρων ιστορικών υλικών. Νομίσαμε ότι αυτό τελείωσε με την οικονομική κρίση και την κοινωνική και πολιτική παλινδρόμηση της περιόδου 2009-2019. Δυστυχώς η πανδημία με τα πολλά παρεπόμενά της μας θύμισε ότι δεν υπάρχει εφησυχασμός στην Ιστορία. Ούτε το πολύτιμο κεκτημένο της συμμετοχής μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη μαζί με την προσδοκία μιας πιο δυναμικής και γενναιόδωρης αλληλεγγύης, αρκεί. Οι ενδοευρωπαϊκές ανισότητες θα αυξηθούν λόγω της πανδημίας και των οικονομικών της επιπτώσεων.
Το Έθνος θα εορτάσει επαξίως τα διακόσια χρόνια της «πολιτικής αυτού υπάρξεως και ανεξαρτησίας», αν αντιμετωπίσει με ενότητα, με προσήλωση στην αλήθεια, με μεγάλες και γενναίες υπερβάσεις, με γρήγορες πρακτικές κινήσεις, με έμπνευση, διορατικότητα και ευρηματικότητα τις πολλές και βαθιές προκλήσεις της φάσης αυτής.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου