Οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τομή στο Kυπριακό
...
Είναι ενδεικτική η προσπάθεια του Μακαρίου να αναθεωρήσει μονομερώς το Σύνταγμα και την άνοιξη του 1963, αλλά τον απέτρεψε ο τότε υπουργός Εξωτερικών Ε. Αβέρωφ με μια ιδιαίτερα αυστηρή επιστολή που του απέστειλε στις 19 Απριλίου 1963.
Αυτό που απέτυχε να κάνει ο Μακάριος τον Απρίλιο, το πέτυχε τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους όταν, εκμεταλλευόμενος το κενό εξουσίας που υπήρχε τότε στην Ελλάδα, απαίτησε μονομερώς την τροποποίηση συγκεκριμένων σημείων του Συντάγματος. Η συνέχεια είναι γνωστή. Μάλλον έχει δίκιο ο Βύρων Θεοδωρόπουλος που τον αποκαλούσε «κρημνοβάτη».
Τελικά οι συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου δαιμονοποιήθηκαν δίκαια; Ήταν τόσο καταστροφικές; Εκτίμηση μου είναι πως αποτελούν από τις καλύτερες στιγμές της Ελληνικής διπλωματίας. Απεσόβησαν την τελευταία στιγμή την εφαρμογή του σχεδίου Μακμίλαν που προέβλεπε διχοτόμηση της Μεγαλονήσου, σταμάτησαν την αιματοχυσία και έφεραν την ειρήνη στην Κύπρο για μια τετραετία και τέλος αποσυμπίεσαν τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Την δε επιλογή της «εγγυημένης ανεξαρτησίας» την έκανε ο Μακάριος και όχι η Ελληνική κυβέρνηση. Τα όσα τραγικά διαδραματίσθηκαν από το 1964 και μετά δεν θα πρέπει να τα αποδώσουμε στις συνταγματικές πρόνοιες, αλλά στις επιδιώξεις κυρίως της Ελληνοκυπριακής ηγεσίας. Σήμερα είναι η ώρα να αναστοχαστούμε πάνω σε συγκεκριμένες κρίσιμες επιλογές του Μακάριου και να επανεξετάσουμε με πιο κριτική ματιά τον ρόλο του.
ΠΗΓΗ: Οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τομή στο Kυπριακό | Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου