Να γελάμε ή να κλαίμε; | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)

Να γελάμε ή να κλαίμε;

...

Ο Χο Τσι Μινχ, εκτός από δεινός πολεμιστής στο μακεδονικό μέτωπο, ήταν και μέγας ανθρωπιστής. Εξόντωσε πολύ λιγότερους αντιφρονούντες από τον Πολ Ποτ και εγκαθίδρυσε ένα καθεστώς στο οποίο όλοι μπορούσαν να λένε τη γνώμη τους ελεύθερα, αρκεί να ήταν η σωστή. Γιατί αν δεν ήταν η σωστή, υπήρχαν τα στρατόπεδα αναμόρφωσης, στα οποία οι διαφωνούντες έβρισκαν τον δρόμο τον ορθό ύστερα από μια δημοκρατική πλύση εγκεφάλου.

Συνεπώς, ο Χο Τσι Μινχ πληροί όλες τις προδιαγραφές για να τιμηθεί στην Ελλάδα με ένα άγαλμα. Εδώ υπάρχει άγαλμα του Βελουχιώτη. Γιατί να μη στήσουμε και ένα για τον Χο και αύριο ένα άλλο και για τον Πολ Ποτ;

Πιθανόν αν το μάθει, να παραπονεθεί ο Σαουδάραβας πρίγκιψ και να ζητήσει και αυτός ένα άγαλμα. Τουλάχιστον, αυτός σκοπεύει να επενδύσει στην Ελλάδα και μερικά δισεκατομμύρια. Το δικαιούται.

Ξεφεύγοντας για λίγο από την κατάσταση ευθυμίας που μου προκάλεσε αυτή η είδηση, σκέφτηκα πως στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Δηλαδή, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως όλοι ανεξαιρέτως οι Ελληνες ευρωβουλευτές, πλην της κυρίας Μισέλ Ασημακοπούλου, δεν υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο το ψήφισμα καταδίκης των δύο ολοκληρωτισμών.