ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΑΙΜΑ ΣΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑ το 1943-46;
Εκατόμβη Θυμάτων στην Κόκκινη Τρομοκρατία, τον Κατοχικό Εμφύλιο και τη Λευκή Τρομοκρατία.
Στη Λακωνία, όπως και σε ολοκληρη την Πελοπόννησο, το ΕΑΜ αναπτύχθηκε γρήγορα και με σύστημα από τις αρχές του 1943,΄από απεσταλμένα στελέχη εκτός του νομού, και σύμφωνα με κομβική απόφαση της Β’ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ του Δεκεμβρίου 1942 «να πιάσουν την Πελοπόννησο, και να την πιάσουν γερά»!
Οι Λάκωνες, γνωστοί για τους αγώνες τους για την ελευθερία, ακούγοντας τα εθνικά μηνύματα των οργανωτών του ΕΑΜ, έτρεξαν να ενταχθούν χωρίς ιδιαίτερη έρευνα σε βάθος για τους πραγματικούς σκοπών και των πραγματικών ηγετών του ΕΑΜ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αξιωματικών του νομού που το 1943 βρίσκονταν στη Λακωνία για κάποιο διάστημα εντάχθηκαν στο ΕΑΜ και αρκετοί και στον ΕΛΑΣ. Η αποχώρηση πολλών, όταν διαπίστωσαν την κομμουνιστική βάση του ΕΑΜ και τον πραγματικό του στόχο, τον «ταξικό αγώνα για εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ελλάδα», δημιούργησε το πρώτο μεγάλο ρήγμα μεταξύ των αξιωματικών αλλά και στην κοινωνία του νομού.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι μερικοί από αυτούς που σε κάποια στιγμή πρωτοστάτησαν ως αντίπαλοι του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Ο υπαρχηγός του ΕΣ (Ελληνικός Στρατός) Ίλαρχος Τηλέμαχος Βρεττάκος ήταν στο ΕΑΜ, το ίδιο και ο έφεδρος Υπολοχαγός Γρηγόριος Φουριέτζος, επικεφαλής της αντικομμουνιστικής ομάδος στους Μολαόυς. Οι Ταγματάρχες Παναγιώτης Δεμέστιχας καιΚωνσταντίνος Κωστόπουλος, στελέχη του Συντάγματος Ασφαλείας Λακωνίας είχαν περάσει από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ.
Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από το φθινόπωρο του 1943 προέβη σε μερικά από τα πιό φριχτα μαζικά και ατομικά εγκλήματα στη Λακωνία που άνοιξαν βαθύ ποτάμι μεταξύ των εθνικιστών και των κομμουνιστών. Σημειώνω τις δολοφονίες του Λοχαγού Γρηγόρη Αργείτη, του στρατιωτικού ιατρού Λοχαγού Δημητρίου Σακελλάριάδη και του Ίλαρχου Τηλέμαχου Βρεττάκου και δεκάδων ανδρών του στη Βασιλική Ταϋγέτου και την Παλιόχωρα της Καλαμάτας. Ακολουθεί η κατσστροφή των Μολάων και η σφαγή 39 προκρίτων της πόλεως και η ρήψη τους στην Τρύπα του Ταράτσα την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1944. Ακολούθησαν δολοφονίες και ο εγκλεισμός εκατοντάδων Λακώνων σε μερικά από τα πιό απαίσια Στρατόπεδα Κρατουμένων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στον Πάρνωνα και τον Ταϋγετο.
Σε αντίδραση και για τη σωρηρία τους πολλοί προσέτρεξαν στα Τάγματα Ασφαλείας. Το Σύνταγμα Ασαφαλείας Λακωνίας, με δύο Τάγματα στη Σπάρτη και το Γύθειο και δύναμη πάνω από 2.000 άνδρες, κατόρθωσε να απωθήσει τον ΕΛΑΣ εκτός Λακωνίας. Με ευθύνη του αντιπροσώπου της εξόριστης κυβέρνησης και των Βρετανών, τα εγκλήματα δεν απεφεύχθησαν στον Μυστρά μετά την συμφωνία παράδοσης στον ΕΛΑΣ του Τάγματος της Σπάρτης. Εχω ταυτοποιήσει 638 θύματα της Κόκκινης Τρομοκρατίας του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στη Λακωνία μέχρι το τέλος του 1944. Ο αριθμός αυτός των θυμάτων, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο πραγματικός είναι ακόμη μεγαλύτερος, είναι πολύ μεγάλος για το μέγεθος του νομού.
Όλα αυτά, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας πυροδότησαν τη δημιουργία μερικών από τις πιό σκληρές παραστρατιωτικές ομάδες αντικομμουνιστών σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίες ξεκίνησαν το κυνήγι των πρώην θυτών τους. Με δεδομένο τα πολλά θύματα της Κόκκινης Τρομοκρατίας, η Λευκή Τρομοκρατία αναπτύχθηκε σε μεγάλη έκταση. Τα θύματα της περιόδου 1945=46 που έχω ταυτοποιήσει ανέρχονται σε 370! Μεγάλος αριθμός Λακώνων, εθελοντών ή βιαίως στρατολογημένων, έλαβε μέρος και στη Κομμουνιστική Ανταρσία του 1946-49 και τουλάχιστον 800 έχασαν τη ζωή τους σε μάχες, καταδικασμένοι από στρατοδικεία ή εκτελεμένοι από παραστρατιωτικές οργανώσεις όπως η ΕΑΟΚ (Εθνικές Αντικομμουνιστικές Ομάδες Κυνηγών).
Στη φωτογραφία το Ηρώον των Μολάων με τα ονόματα των 39 θυμάτων της σφαγής στην Τρύπα του Ταράτσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου