συμμοριτοπόλεμος

 

Φλώρινα, 12 Φεβρουρίου 1949 Του Σάκη Μουμτζή Συγγραφέα.

...

Το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ έχοντας σχηματίσει την εικόνα της αποτυχίας το απόγευμα της 12ης Φεβρουαρίου, αντί να δώσει την εντολή σύμπτυξης, επέλεξε την άσκοπη συνέχιση της μάχης. Η 13η Φεβρουαρίου ήταν μία μέρα καταστροφική για τους αντάρτες καθώς πλέον ενεπλάκησαν στην μάχη και οι τρείς ταξιαρχίες της ΙΙ Μεραρχίας του ΕΣ ( 3η, 21η και 22η) καθώς και η 77η Ταξιαρχία, ενώ με χαμηλές πτήσεις τα Σπιτφάιρ της Πολεμικής Αεροπορίας αποδεκάτιζαν τα υποχωρούντα τμήματα των ανταρτών.

Οι απώλειες ήταν για τον ΔΣΕ συντριπτικές και καθοριστικές για την συνέχεια του Εμφυλίου πολέμου. Ο αρχίατρος του ΔΣΕ Επαμεινώνδας Σακελλαρίου γράφει: « Παίρνω το αυτοκίνητο και τραβώ στο Γενικό Αρχηγείο , όπου ήταν ο Ζαχαριάδης κι ο Μπαρτζιώτας. Μου λένε : « τί αποτελέσματα από την Φλώρινα ;»Τους λέω : « χίλιοι πεντακόσιοι πενήντα επτά τραυματίες που πέρασαν από τα χέρια μας, γιατί είχαμε οργανωμένη υπηρεσία τότε .Και μία ταξιαρχία απ΄ όπου δεν βγήκε κανένας…» Ανέφερα κι έφυγα.»( 5)

Οι καταμετρημένες απώλειες για τον ΔΣΕ ήταν 702 νεκροί και 350 συλληφθέντες ή παραδοθέντες. Ο ΕΣ είχε 44 νεκρούς, 35 αγνοούμενους και 234 τραυματίες. Οι περισσότεροι από τους νεκρούς του ΔΣΕ ήταν αγόρια και κορίτσια που στρατολογήθηκαν κατά την κατάληψη της Νάουσας και με ελάχιστη εκπαίδευση πολέμησαν στην πρώτη γραμμή.