Η ΕΚΤΈΛΕΣΗ
ΤΟΥ ΗΓΈΤΗ του ΜΑΒΗ
ΒΑΣΊΛΕΙΟΥ ΣΑΧΊΝΗ
του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος,
με αποκορύφωμα τον ηγετικό του ρόλο στο Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου,
που οργανώθηκε μετά την αποχώρηση του ελληνικού
στρατού από την Βόρειο Ήπειρο (1942-1943).
Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ
Βασίλειος Σαχίνης γεννήθηκε στη Δούβιανη το 1894.
Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό σχολείο
της Δούβιανης πήγε στην Κωνσταντινούπολη πλησίον
του πατέρα του και μπήκε στην Ρομβόρτειο Σχολή,
όπου διδάχτηκε και ξένες γλώσσες.
Το 1913
επιστρέφει οικογενειακώς στη Δούβιανη.
Κατά τη διάρκεια του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα το 1914
ήταν Γραμματέας της Αυτονόμου Ηπείρου.
Αργότερα
διορίζεται διδάσκαλος της ελληνικής γλώσσας στο
Αργυρόκαστρο μέχρι το 1916.
Μετά επιδόθηκε σε χρηματιστηριακές εργασίες
συνεργαζόμενος με την Εθνική Τράπεζα Ελλάδος,
Ιταλικών και Ελβετικών Τραπεζών, όπως και άλλων χωρών.
Από το 1920 μέχρι ο 1940
αποδεικνύεται ως φυσικός ηγέτης του Ελληνικού
πληθυσμού του Νομού Αργυροκάστρου.
Το 1929,
λόγω του εκκλησιαστικού ζητήματος,
φυλακίζεται στις φυλακές των Τιράνων.
Το 1933
για το κλείσιμο των ελληνικών σχολείων στο Αργυρόκαστρο
ιδρύει την
«Νέα Φιλική Εταιρεία»,
η οποία στέλνει υπόμνημα στην Κοινωνία των Εθνών.
Συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στο Αλέσιο.
Στις
27 Οκτωβρίου 1940 συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς
και φυλακίζεται
Στις 8 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου όταν ο ελληνικός
στρατός εισήλθε στο Αργυρόκαστρο,
βρίσκονταν κρατούμενος στις τοπικές φυλακές.
Μετά την
συνθηκολόγηση και αποχώρηση του ελληνικού στρατού
από την περιοχή τον Απρίλιο του 1941,
έγινε ηγετικό μέλος της βορειοηπειρωτικής αντίστασης
και έδρασε κατά των κατοχικών ιταλικών και αργότερα
γερμανικών δυνάμεων,
όπως και των αλβανικών αντιστασιακών οργανώσεων
στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου, με τη σύσταση του
Μετώπου Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου
(ΜΑΒΗ).
Στις 17 Νοεμβρίου 1943, συνελήφθη από το αλβανικό
κομμουνιστικό κόμμα, κατόπιν συνεννόησης και παροχής πληροφοριών από το ελληνικό Ε.Α.Μ..
Αφού
βασανίστηκε για να αποκαλύψει πληροφορίες, την αυγή της επόμενης μέρας εκτελείται.
Η δολοφονία του Βασίλη Σαχίνη ήταν μεγάλη εθνική απώλεια,
γιατί αγωνίζονταν και θυσιάζονταν για αυτόν τον Ελληνισμό.
Το πώς
δολοφονήθηκε ο Βασίλης Σαχίνης υπάρχουν πολλές εκδοχές
που ομιλούν οι συγγενείς του από το γένος της μητέρας του.
Eίναι εξαιρετικά εντυπωσιακό
το γεγονός που συνεργάτες του του είπαν πως ήταν στον
κατάλογο για εκτέλεση και του προετοίμασαν τη
δραπέτευση για την Ελλάδα.
Αυτός όμως άκαμπτος και συνεπής για το έργο του τούς είπε: «Γάμος χωρίς κριάρι σφαχτό δε γίνεται»...
Ο Μπεντρί Σπαχίου,
πρώην στέλεχος του Κ.Κ. Αλβανίας και συνεργάτης του
Ενβέρ Χότζα, ο οποίος αργότερα έγινε κι αυτός θύμα της
Κόκκινης Δικτατορίας,
όντας στη φυλακή είπε σε δικό μας πολιτικό κρατούμενο,
που δεν θέλει να του αναφέρουμε το όνομα,
ότι «το Βασίλη Σαχίνη δεν τον σκοτώσαμε εμείς οι Αλβανοί κομμουνιστές,
αλλά οι δικοί σας σε συνεργασία με τους Ελλαδίτες».
Έχουν περάσει άνω από έξι δεκάδες από τότε και καμία δραστηριότητα
δεν έχει γίνει προς τιμή του μεγάλου αυτού εθνομάρτυρα.
Είναι ξεκάθαρο πως κάτι τέτοιο ούτε καν μπορούσε να γίνει
την περίοδο του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Όμως και ύστερα της πτώσης της κόκκινης δικτατορίας
έχουμε σιωπή ιχθύων.
Το πιο θλιβερό είναι που σήμερα δεν ξέρουμε ούτε τον τάφο του,
ο οποίος κάποτε ήταν στο νεκροταφείο της Δερβιτσιανής,
όπου τον είχαν ενταφιάσει οι δικοί του από το σόι της μητέρας του.
Όταν
ανακαινίστηκε το νεκροταφείο του χωριού αυτού,
εκείνοι που τον υπολόγιζαν
«εχθρό του λαού»
όχι μόνον του χάλασαν τον τάφο, αλλά σκόρπισαν τα οστά του ξανασκοτώνοντάς τον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου