Πέμπτη, 13 Δεκεμβρίου 2012
Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η απόφαση του Υπουργικού «Ιστορική απόφαση» ή «ιστορικό έγκλημα» η αποκατάσταση φονευθέντων
Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την αποκατάσταση της μνήμης «αδίκως δολοφονηθέντων κατά την περίοδο 1956-1958».
Λευκωσία: Σε μία απόφαση η οποία, όπως αναμενόταν, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις με πιο έντονη αυτή του Συνδέσμων Αγωνιστών της ΕΟΚΑ, προχώρησε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο. Η απόφαση του Υπουργικού αφορά τις πολυσυζητημένες περιπτώσεις δολοφονηθέντων κατά την περίοδο 1955-59.
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Συγγενών Δολοφονηθέντων Για τα Πολιτικά τους Φρονήματα στην Περίοδο 1955-59, πρόκειται για εκτελέσεις αθώων ανθρώπων για τα πολιτικά τους φρονήματα. Από την πλευρά τους οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ θεωρούν ότι πρόκειται για περιπτώσεις εκτελεσθέντων προδοτών κατά τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέφανο Στεφάνου, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την αποκατάσταση της μνήμης «αδίκως δολοφονηθέντων κατά την περίοδο 1956-1958».
Σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρία του Υπουργικού, στην οποία προήδρευσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, είπε ότι «υλοποιώντας προεκλογική δέσμευση του προέδρου της Δημοκρατίας, το Υπουργικό Συμβούλιο προχώρησε σήμερα σε απόφαση με την οποίαν αποκαθιστά αδίκως δολοφονηθέντα πρόσωπα κατά την περίοδο 1956-1958».
Όπως αναφέρει η πρόταση, η «κυπριακή Ιστορία των τελευταίων δεκαετιών χαρακτηρίζεται από τραγικά γεγονότα, συχνά αιματηρά, που τραυμάτισαν καίρια την πορεία του τόπου και του λαού. Τα γεγονότα αυτά καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν με ανεξίτηλο και επώδυνο τρόπο την ιστορική πορεία και διαδρομή του τόπου, με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα και την κατοχή μεγάλου μέρους της πατρίδας μας από τα τουρκικά στρατεύματα».
Ανέφερε ότι «ο κυπριακός λαός κλήθηκε πολλές φορές -επιδεικνύοντας υψηλό αίσθημα ευθύνης, πατριωτισμού, αφοσίωσης και αγάπης προς την πατρίδα– να επουλώσει τις πληγές του μέσα από υπερβάσεις και συναινετικές προσεγγίσεις, με στόχο την οικοδόμηση του ιδιαίτερα αναγκαίου κλίματος ενότητας».
Με την πάροδο περισσότερων των 50 ετών, με την ηρεμία και καθαρότητα αντίληψης που διασφαλίζεται από τη χρονική απόσταση, πρόσθεσε, «αλλά και από την αντικειμενική αξιολόγηση των ιστορικών γεγονότων και από τις απαιτήσεις που επιβάλλουν οι κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας, ο κυπριακός λαός και η κοινωνία οφείλουν να αποκαταστήσουν όλα τα πρόσωπα που δολοφονήθηκαν άδικα κατά την περίοδο του 1956-1958.
Αυτή η ενέργεια οφείλεται στις οικογένειες, τα παιδιά και τα εγγόνια όσων χάθηκαν, ως δείγμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης της κοινωνίας και του κράτους προς αυτούς. Αποτελεί χρέος και οφειλή όλων προς την ιστορική αλήθεια», επεσήμανε ο κ. Στεφάνου.
Η αποκατάσταση αυτή, συνέχισε, «αποτελεί ενέργεια που προάγει την ενότητα και χειρονομία συναίνεσης και είναι απαλλαγμένη από κάθε διάθεση στιγματισμού και ενοχοποίησης οποιουδήποτε αλλά και αναμόχλευσης παθών. Η πράξη της αποκατάστασης της μνήμης των αδίκως δολοφονηθέντων ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου, συμβάλλει ουσιαστικά στην επούλωση πληγών και επενεργεί ως μοχλός αυτογνωσίας για το λαό. Η ενέργεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί από την κυπριακή κοινωνία ως πράξη εθνικής συμφιλίωσης και μόνον ως τέτοια».
Ερωτηθείς αν θα υπάρξουν διώξεις εναντίον κάποιων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «η απόφαση αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου θέλει να προαγάγει την εθνική συμφιλίωση, είναι απόφαση αποκατάστασης του ονόματος των δολοφονηθέντων και τίποτε άλλο. Ούτε διάθεση υπάρχει για διώξεις ούτε για αναμόχλευση παθών. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το θέμα να προάγει την ενότητα που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος αυτός». Τέλος, ερωτηθείς αν υπήρξε κάποιος μηχανισμός επιλογής των ονομάτων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «έχει γίνει σχετική έρευνα, η οποία κατέγραψε τις συγκεκριμένες περιπτώσεις και ονόματα».
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Συγγενών Δολοφονηθέντων Για τα Πολιτικά τους Φρονήματα στην Περίοδο 1955-59, πρόκειται για εκτελέσεις αθώων ανθρώπων για τα πολιτικά τους φρονήματα. Από την πλευρά τους οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ θεωρούν ότι πρόκειται για περιπτώσεις εκτελεσθέντων προδοτών κατά τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέφανο Στεφάνου, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την αποκατάσταση της μνήμης «αδίκως δολοφονηθέντων κατά την περίοδο 1956-1958».
Σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρία του Υπουργικού, στην οποία προήδρευσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, είπε ότι «υλοποιώντας προεκλογική δέσμευση του προέδρου της Δημοκρατίας, το Υπουργικό Συμβούλιο προχώρησε σήμερα σε απόφαση με την οποίαν αποκαθιστά αδίκως δολοφονηθέντα πρόσωπα κατά την περίοδο 1956-1958».
Όπως αναφέρει η πρόταση, η «κυπριακή Ιστορία των τελευταίων δεκαετιών χαρακτηρίζεται από τραγικά γεγονότα, συχνά αιματηρά, που τραυμάτισαν καίρια την πορεία του τόπου και του λαού. Τα γεγονότα αυτά καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν με ανεξίτηλο και επώδυνο τρόπο την ιστορική πορεία και διαδρομή του τόπου, με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα και την κατοχή μεγάλου μέρους της πατρίδας μας από τα τουρκικά στρατεύματα».
Ανέφερε ότι «ο κυπριακός λαός κλήθηκε πολλές φορές -επιδεικνύοντας υψηλό αίσθημα ευθύνης, πατριωτισμού, αφοσίωσης και αγάπης προς την πατρίδα– να επουλώσει τις πληγές του μέσα από υπερβάσεις και συναινετικές προσεγγίσεις, με στόχο την οικοδόμηση του ιδιαίτερα αναγκαίου κλίματος ενότητας».
Με την πάροδο περισσότερων των 50 ετών, με την ηρεμία και καθαρότητα αντίληψης που διασφαλίζεται από τη χρονική απόσταση, πρόσθεσε, «αλλά και από την αντικειμενική αξιολόγηση των ιστορικών γεγονότων και από τις απαιτήσεις που επιβάλλουν οι κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας, ο κυπριακός λαός και η κοινωνία οφείλουν να αποκαταστήσουν όλα τα πρόσωπα που δολοφονήθηκαν άδικα κατά την περίοδο του 1956-1958.
Αυτή η ενέργεια οφείλεται στις οικογένειες, τα παιδιά και τα εγγόνια όσων χάθηκαν, ως δείγμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης της κοινωνίας και του κράτους προς αυτούς. Αποτελεί χρέος και οφειλή όλων προς την ιστορική αλήθεια», επεσήμανε ο κ. Στεφάνου.
Η αποκατάσταση αυτή, συνέχισε, «αποτελεί ενέργεια που προάγει την ενότητα και χειρονομία συναίνεσης και είναι απαλλαγμένη από κάθε διάθεση στιγματισμού και ενοχοποίησης οποιουδήποτε αλλά και αναμόχλευσης παθών. Η πράξη της αποκατάστασης της μνήμης των αδίκως δολοφονηθέντων ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου, συμβάλλει ουσιαστικά στην επούλωση πληγών και επενεργεί ως μοχλός αυτογνωσίας για το λαό. Η ενέργεια αυτή πρέπει να θεωρηθεί από την κυπριακή κοινωνία ως πράξη εθνικής συμφιλίωσης και μόνον ως τέτοια».
Ερωτηθείς αν θα υπάρξουν διώξεις εναντίον κάποιων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «η απόφαση αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου θέλει να προαγάγει την εθνική συμφιλίωση, είναι απόφαση αποκατάστασης του ονόματος των δολοφονηθέντων και τίποτε άλλο. Ούτε διάθεση υπάρχει για διώξεις ούτε για αναμόχλευση παθών. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το θέμα να προάγει την ενότητα που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος αυτός». Τέλος, ερωτηθείς αν υπήρξε κάποιος μηχανισμός επιλογής των ονομάτων, ο κ. Στεφάνου είπε ότι «έχει γίνει σχετική έρευνα, η οποία κατέγραψε τις συγκεκριμένες περιπτώσεις και ονόματα».
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ
Τα άτομα τα οποία αφορά η απόφαση του υπουργικού για αποκατάσταση είναι: Νεόφυτος Κλεάνθους από τη Μεσόγη, δολοφονήθηκε στις 13/10/1956 Ανδρέας Μιχαηλίδης από τον Κάτω Πύργο, 18/10/56 Μιχάλης Μικρασιάτης από το Φρέναρος, 10/12/56 Χριστόδουλος Ορνιθάρης από το Φρέναρος, 10/12/56 Κώστας Σφίγγος από την Ξυλοτύμπου, 11/11/56 Παναγιώτης Τσάρος από την Ασσια, 26/11/57 Γεώργιος Πολυτέχνης από το Λευκόνοικο, το 1957 Μιχάλης Πέτρου από τη Λύση, 21/1/58 Ηλίας Ττοφαρής από την Κώμα του Γιαλού, 21/1/58 Κυριάκος Πατατάς από την Πηγή, 6/5/58 Σάββας Μένοικος από τις Γούφες, 23/5/58 Δημήτρης Μάτσουκος από τη Γύψου, 23/5/58 Ανδρέας Σακκάς από τα Πέρα Ορεινής, 25/5/58 Παναγιώτης Στυλιανού από την Αχερίτου, 29/5/58 Νικόδημος Ιωάννου από τον Άγιο Θεόδωρο Αγρού, 18/6/58 Σάββας Θούπος από την Τύμπου, 9/8/58 Μαρία Χαρίτου από τη Μηλιά Αμμοχώστου, 26/8/58 Δεσπούλα Κατσούρη από τη Μηλιά Αμμοχώστου, 26/8/58 Πιερής Πιστόλας από το Λευκόνοικο, Δεκέμβριος 1958 Η απόφαση του Υπουργικού αφορά συνολικά 19 περιπτώσεις ατόμων. Στον κατάλογο, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Συγγενών Δολοφονηθέντων Για τα Πολιτικά τους Φρονήματα στην Περίοδο 1955-1959, Ανδρέα Δημητρίου, συνολικά περιλαμβάνονταν 24 άτομα. Τέσσερις εξ αυτών είχαν δολοφονηθεί μετά το τέλος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και δεν συμπεριλήφθηκαν την απόφαση. Ενώ δεν περιλήφθηκε μια ακόμα περίπτωση, λόγω του γεγονότος ότι ήταν αμφισβητήσιμη.
«Δεν είναι κατηγορητήριο εναντίον της ΕΟΚΑ»
«Πνέουν μένεα» οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ Συγγενών Δολοφονηθέντων Για τα Πολιτικά τους Φρονήματα στην Περίοδο 1955-1959, με ανακοίνωση του εκφράζει την πλήρη ικανοποίησή του για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ευχαριστώντας τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του συνδέσμου, «το αίτημα για αποκατάσταση υπάρχει από το 1958 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 απαιτούσαμε από τους Συνδέσμους Αγωνιστών να συζητήσουμε το όλο θέμα αλλά συναντούσαμε την άρνησή και δεν είχαμε κανένα αποτέλεσμα.
Έτσι αναγκαστήκαμε ως σύνδεσμος, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 να στρέψουμε τις ενέργειες και τις προσπάθειές μας προς την Πολιτεία και το Κράτος». Ο σύνδεσμος τονίζει στην ανακοίνωσή του ότι «σε καμιά περίπτωση δεν εκλαμβάνουμε την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ως κατηγορητήριο εναντίον της ΕΟΚΑ και των ανθρώπων που αγωνίστηκαν μέσα στις τάξεις της. Αντίθετα τιμούμε όσους αγωνίστηκαν και πολύ περισσότερο όσους έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο εκείνη, κάτι που διαχρονικά δηλώνουμε συνεχώς και δημόσια». Τέλος ο σύνδεσμος καταλήγει ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αποκαθιστά «την ιστορική αλήθεια, καθώς και το όνομα όσων έχασαν άδικα τη ζωή τους, την περίοδο εκείνη, λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων». Την απόφαση του Υπουργικού χαιρέτισε και το ΑΚΕΛ. Με δήλωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Γιώργος Λουκαΐδης ανέφερε ότι «επιτέλους, ύστερα από μισό αιώνα, η Πολιτεία αποκαθιστά την ηθική τάξη και την ιστορική αλήθεια. Αγώνες δεκαετιών του Λαϊκού Κινήματος και των συγγενών των δολοφονηθέντων αριστερών δικαιώνονται. Τα στελέχη της Αριστεράς που δολοφονήθηκαν, δεν έχασαν τη ζωή τους επειδή ήσαν τάχα προδότες, αλλά έπεσαν θύματα της μισαλλοδοξίας του Γρίβα που με τις δολοφονίες στόχευε στην εξουθένωση του ΑΚΕΛ και την πρόκληση εμφύλιας σύρραξης».
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του συνδέσμου, «το αίτημα για αποκατάσταση υπάρχει από το 1958 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 απαιτούσαμε από τους Συνδέσμους Αγωνιστών να συζητήσουμε το όλο θέμα αλλά συναντούσαμε την άρνησή και δεν είχαμε κανένα αποτέλεσμα.
Έτσι αναγκαστήκαμε ως σύνδεσμος, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 να στρέψουμε τις ενέργειες και τις προσπάθειές μας προς την Πολιτεία και το Κράτος». Ο σύνδεσμος τονίζει στην ανακοίνωσή του ότι «σε καμιά περίπτωση δεν εκλαμβάνουμε την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ως κατηγορητήριο εναντίον της ΕΟΚΑ και των ανθρώπων που αγωνίστηκαν μέσα στις τάξεις της. Αντίθετα τιμούμε όσους αγωνίστηκαν και πολύ περισσότερο όσους έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο εκείνη, κάτι που διαχρονικά δηλώνουμε συνεχώς και δημόσια». Τέλος ο σύνδεσμος καταλήγει ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αποκαθιστά «την ιστορική αλήθεια, καθώς και το όνομα όσων έχασαν άδικα τη ζωή τους, την περίοδο εκείνη, λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων». Την απόφαση του Υπουργικού χαιρέτισε και το ΑΚΕΛ. Με δήλωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Γιώργος Λουκαΐδης ανέφερε ότι «επιτέλους, ύστερα από μισό αιώνα, η Πολιτεία αποκαθιστά την ηθική τάξη και την ιστορική αλήθεια. Αγώνες δεκαετιών του Λαϊκού Κινήματος και των συγγενών των δολοφονηθέντων αριστερών δικαιώνονται. Τα στελέχη της Αριστεράς που δολοφονήθηκαν, δεν έχασαν τη ζωή τους επειδή ήσαν τάχα προδότες, αλλά έπεσαν θύματα της μισαλλοδοξίας του Γρίβα που με τις δολοφονίες στόχευε στην εξουθένωση του ΑΚΕΛ και την πρόκληση εμφύλιας σύρραξης».
Η ΑΠΟΦΑΣΗ του Υπουργικού προκάλεσε όπως αναμενόταν την έντονη αντίδραση του Συνδέσμου Αγωνιστών της ΕΟΚΑ 1955-59. «Αυτό που έκανε η Κυβέρνηση του κ. Χριστόφια είναι ιστορικό έγκλημα», ανέφερε στον «Φ» ο πρόεδρος του συνδέσμου Θάσος Σοφοκλέους. Για τον σκοπό αυτό έχει συγκληθεί για σήμερα συνεδρία του συνδέσμου για να συζητήσουν το θέμα και να ληφθούν αποφάσεις.
«Αντιδράσεις υπάρχουν και θα υπάρξουν σίγουρα», ανέφερε ο κ. Σοφοκλέους. Όπως είπε, κατά την επίσκεψη των συνδέσμων παλαιότερα στον Πρόεδρο, τους είχε δηλωθεί η πρόθεσή του. «Όταν είχαμε πάει κάποια στιγμή στο Προεδρικό, κάναμε συζήτηση και του είπαμε ότι αυτοί είναι προδότες και κανένας δεν δολοφονήθηκε για τα φρονήματά του», ανέφερε. «Η Ιστορία είναι αδέκαστη. Νομίζουν ότι την Ιστορία θα τη γράψει το ΑΚΕΛ και οι συνοδοιπόροι του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου