13/1/1943. Φονεύεται από τους Ιταλούς ο ταγ/ρχης Ιωάννης Τσιγάντες
Ήταν ο πρώτος αρχηγός της Οργάνωσης «ΜΙΔΑΣ 614». Τον είχε αποστείλει στην Ελλάδα το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής τον Αύγουστο του 1942, με εντολή να οργανώσει ένοπλη αντίσταση.
Τον Οκτώβριο του 1942 έστειλε στο Κάϊρο έκθεση στην οποίαν έδινε στο ΕΑΜ (ο ΕΛΑΣ δεν ήταν ακόμη πολύ στο προσκήνιο) την ΕΠΑΚΡΙΒΗ του ταυτότητα.
«Ουδεμία απολύτως αμφιβολία ότι το ΕΑΜ είναι καθαρώς και ουσιαστικώς κομμουνιστική οργάνωσις. Η Διοίκησις, τα νεύρα, η τακτική και αι επιδιώξεις της οργανώσεως είναι καθαρώς κομμουνιστικά. Παρακαλώ να πιστεύσετε απολύτως ότι επιβάλλεται και από πολεμικής και πολιτικής (Ελληνικής και Αγγλικής) απόψεως, η μη παροχή ουδενός μέσου ή βοηθείας εις το ΕΑΜ. Πας αντάρτης ή μαχητής μη ανήκων εις το ΕΑΜ, ή δρων ανεξαρτήτως, κατηγορείται ως προδότης, φασίστας, κλπ. Η τακτική μονοπωλήσεως φθάνει μέχρι εκτελέσεων και καταδόσεων.
.........................................................
γ) Η όλη προσπάθεια και προπαρασκευή του ΕΑΜ (υπό το πρόσχημα του απελευθερωτικού συστήματος) είναι να επιβή της αρχής μόλις ως αρχίση η κατάρρευσις και πριν ή εμπεδωθή η τάξις. Τώρα, οπότε η γενική πολεμική κατάστασις παρουσιάζει το τέρμα τούτου έγγύτερον, ήρχισαν έντονοι προπαρασκευαί προς τούτο. Ομάδες δια τήν κατάληψιν των κέντρων διαβιβάσεων και επικοινωνίας, ομάδες καταλήψεως καί καταστροφής κρατικών ιδρυμάτων, τραπεζών, κλπ., οργανούνται. Το ΕΑΜ δηλώνει σαφώς ότι αυτό θά σχηματίση Κυβέρνησιν και θα επιβή της αρχής. Ένα Pulsch τύπου Belakhurn προπαρασκευάζεται μετά πολλής δραστηριότητος.
Συνεπώς ενίσχυσις του ΕΑΜ σημαίνει ενίσχυσιν της προπαρασκευής της αναρχίας και της έστω και ολιγοημέρου επιβολής Σοβιετικής επαναστάσεως.
γ) [...]Από τους ελαχίστους και ανίσχυρους απομείναντας μη κομμουνιστάς (Σοσιαλ. Κόμμα) εις την Κεντρικήν Επιτροπήν του ΕΑΜ ετέθη το ερώτημα «τι θα κάνωμεν σαν οι Βούλγαροι εις τας υπ’αυτών κατεχόμενες ελληνικές επαρχίας κηρύξουν Σοβιετικόν καθεστώς;». Ή απάντησις των κομμουνιστών ηγετών υπήρξε «εάν το θέλει ο λαός των επαρχιών αυτών θα αναγνωρίσωμεν τούτο».
Εφιστώ όλως ιδιαιτέρως την προσοχήν υμών εις όλα τα ανωτέρω εκτιθέμενα. Είναι η πραγματικότης. Πραγματικότης τραγική, διότι η αδράνεια και διενέξεις των εθνικών στελεχών, άφηκαν 500 θορυβοποιούς και απροσαρμόστους αποτυχημένους του βίου, να εκμεταλλευθούν το δημόσιον αίσθημα, ώστε να δημιουργηθούν κίνδυνοι δια το μέλλον. Εις την δημιουργίαν των κινδύνων τούτων ίσως να μην είναι αμέτοχος και η εκ μέρους υμών επιδειχθείσα έναντι ανεύθυνων και ρομαντικών εισηγήσεων και ή κατόπιν τούτου παροχή μέσων υλικών...».
Αιωνία του η Μνήμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου