Γκουλάγκ

 

Κομμουνιστικά Εγκλήματα

Virginia Anagnostou

20-05-2020

Ένας, από τους επιζώντες στα σταλινικά γκουλάγκ ήταν και o Παύλος Κερδεμελίδης. 

Γεννήθηκε το 1910 στην Τραπεζούντα και το 1918 διέφυγε στην Κριμαία. Τον συνάντησα το 2000 στη Νέα Σμύρνη, σε ηλικία 90 ετών και μου δήλωσε: «Από την Κριμαία μας πήγαν μέσω Φεργκανά- Τασκέντ στη Σιβηρία. Ήμασταν 25.000 άτομα. Σκάβεις πέντε μέτρα και είναι παγωμένη η γη, σαν κρύσταλλο. Από εκεί βγάζαμε κάρβουνο. Αν έκανες τη «νόρμα», δηλαδή 7 κυβικά, σου έδιναν 700 γραμ. ψωμί και 500 γραμ. κάτι σαν τσάι και αν δεν το έκανες σου έδιναν τα μισά. Το πρωί μας πήγαιναν στη δουλειά οι φρουροί με σκυλιά συνοδεία, περπατούσες ίσα εμπρός και αν πήγαινες δεξιά ή αριστερά σε τουφέκιζαν! Το βράδυ από τη σκληρή δουλειά, αν δεν μπορούσε κάποιος να γυρίσει, τον τουφέκιζαν! Κρυφά έκανα την προσευχή μου λέγοντας «γενηθήτω το θέλημα σου!» κι έτσι επέζησα. Μας άφησαν ελεύθερους, όταν πέθανε ο Στάλιν. Από τις 25.000 γυρίσαμε πίσω μόνο 600!!! Οι άλλοι άφησαν στους πάγους τα κορμιά τους…»

Γκουλάκ

Βαρλάμ Σαλάμοφ Τι είδα και τι έμαθα στα Γκουλάγκ

18-06-2018

1. Τόσο πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη κουλτούρα, ο πολιτισμός. Ο άνθρωπος γίνεται κτήνος ύστερα από τρεις εβδομάδες σε συνθήκες σκληρής χειρωνακτικής εργασίας, παγωνιάς, πείνας και ξυλοδαρμών.
2. Το βασικό μέσο για τη διαφθορά του πνεύματος είναι το κρύο, στα στρατόπεδα της Μέσης Ασίας, μάλλον, οι άνθρωποι άντεχαν περισσότερο, εκεί ήταν πιο ζεστά.
3. Κατάλαβα ότι η φιλία, η συντροφικότητα ποτέ δεν γεννιέται σε δύσκολες, σε πραγματικά δύσκολες – με τίμημα τη ζωή – συνθήκες. Η φιλία γεννιέται σε συνθήκες δύσκολες, αλλά ανεκτές (στο νοσοκομείο και όχι στο ορυχείο).

Από φωτιά και σίδερο, στην κυριολεξία, πέρασε ο ανεκπλήρωτος έρωτας ενός στρατιώτη από τη Ρωσία, ο οποίος πολέμισε στη γαλλική αντίσταση κατά των Ναζί, αλλά, τελικά, η επιστροφή του στην αγαπημένη του στη Γαλλία, άργησε πέντε μήνες...Μετά από 60 ολόκληρα χρόνια και σε μεγάλη ηλικία, ο Νικολάι Βασένιν, αναζήτησε, τον Ιούνιο του 2013, το μεγάλο του έρωτα, αλλά, όταν πήγε στη Γαλλία, η Ζαν, η κοπέλα που είχε αγαπήσει στην αντίσταση, είχε πεθάνει νωρίτερα, τον Ιανουάριο...Η ιστορία του έγινε γνωστή σήμερα, που ο Νικολάι Βασένιν, πέθανε στη Ρωσία, σε ηλικία 95 ετών...

Ο ανεκπλήρωτος έρωτάς του τον καιρό που πολεμούσε στη γαλλική αντίσταση έμελλε να τον στοιχειώσει ως το τέλος της ζωής του: ο Νικολάι Βασένιν, στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού ο οποίος είχε ενταχθεί στην εθνική αντίσταση στη Γαλλία, απεβίωσε σήμερα στη Ρωσία σε ηλικία 95 ετών.

Ο Βασένιν, που είχε συλληφθεί από τα χιτλερικά στρατεύματα πριν αποδράσει από στρατόπεδο εργασίας στη Γαλλία, και ο οποίος είχε σταλεί σε γκουλάγκ μετά την επιστροφή του στη Σοβιετική Ένωση αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην έρευνα για να βρει τη Ζαν, την κόρη του καπετάνιου του όταν πολεμούσε με τους Μακί, την οποία είχε ερωτευθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Βαρλάμ Σαλάμοφ: Τι είδα και τι κατάλαβα στα Γκουλάγκ

1. Τόσο πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη κουλτούρα, ο πολιτισμός. Ο άνθρωπος γίνεται κτήνος μετά από τρεις εβδομάδες σε συνθήκες σκληρής χειρονακτικής εργασίας, παγωνιάς, πείνας και ξυλοδαρμών.

 

2. Το βασικό μέσο για διαφθορά του πνεύματος είναι το κρύο, στα στρατόπεδα της Μέσης Ασίας, μάλλον, οι άνθρωποι άντεχαν περισσότερο, εκεί ήταν πιο ζεστά.

3.  Κατάλαβα ότι η φιλία, η συντροφικότητα ποτέ δεν γεννιέται σε δύσκολες, σε πραγματικά δύσκολες – με τίμημα τη ζωή – συνθήκες. Η φιλία γεννιέται σε συνθήκες δύσκολες, αλλά ανεκτές (στο νοσοκομείο και όχι στο ορυχείο).