Καλή τύχη στη νέα κυβέρνηση
Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 9 Φεβρουαρίου 2015
Η νέα κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλαπλά προβλήματα!
Για να τα αντιμετωπίσει με επάρκεια πρέπει να έχει σαφή αντίληψη της νέας πραγματικότητας και, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης, επίγνωςη της «φύσης και της ουσίας» κάθε προβλήματος αλλά και το «γνώθι σαυτόν», το να γνωρίζεις σε βάθος τις δυνάμεις, αλλά και τις αδυναμίες της, και τις δυνάμεις και αδυναμίες των άλλων.
1. Παρά τα όσα γράφονται, ναι, ακόμα υπάρχει μια κάπως πιο ευμενής προδιάθεση για την επίλυση του Ελληνικού προβλήματος. Οι σχετικές δηλώσεις του Προέδρου Ομπάμα ήταν ιδιαίτερα θετικές! Αλλά ας μη γελοιόμαστε. Με τόσα ανοικτά γεωπολιτικά μέτωπα (Ουκρανία, τζιχαδιστές, άνοδος της Κίνας, κ.α.), οι ΗΠΑ κατέστησαν σαφές πως δεν θα έρθουν σε ανοικτή ρήξη με τη στενή σύμμαχό τους Γερμανία για «το χατήρι» μας. Σε κάθε όμως περίπτωση, η προτροπή τους ήταν πολύ θετική και δημιούργησε γενικότερο θετικό κλίμα!
2. Εκτός από το σκληρό γερμανικό μέτωπο (Γερμανία Αυστρία, Φινλανδία, Ολλανδία), άλλα κράτη τα οποία «καλώς εχόντων των πραγμάτων» θα έπρεπε να βλέπουν με συμπάθεια τα βάσανά μας (Ισπανία, Πορτογαλία) δεν έχουν λόγο να δούνε μια «ριζοσπαστική αριστερή» κυβέρνηση στην Ελλάδα να βγαίνει κερδισμένη για δύο λόγους:
1. Γιατί οι φορολογούμενοι πολίτες τους θα τις κατηγορήσουν ότι δεν έκαναν αρκετά γιά να 'σελεμίσουν' και αυτές (όπως οι Έλληνες), κάτι από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και
2. Κάθε επιτυχία της Ελλάδος δικαιώνει τα αριστερά αντιπολιτευτικά κινήματα, όπως των Podemos, φέρνοντας τις σημερινές κυβερνήσεις τους σε ακόμα πιο δύσκολη θέση! Οι Γερμανοί δεν φαίνονται διατεθιμένοι να υποχωρήσουν από τη κεντρική γραμμή τους στα θέματα πλεονασμάτων και μεταρρυθμίσεων!
3. Η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και άλλα τρία καυτά προβλήματα:
3.1. Τη μεγάλη χαλάρωση στα έςοδα που είναι αποτέλεσμα (α) των προεκλογικών εξαγγελιών της σημερινής Κυβέρνηςης ότι τα έσοδα θα τα εισπράξει μόνο από τους πολύ πλούσιους (αν είναι, ας πούμε αυτοί 5 χιλιάδες, τότε τα υπόλοιπα 10,995 εκατομμύρια των Ελλήνων ας κοιμώνται ήσυχα) και (β) δεν «παράγωνται» εισοδήματα και αρκετές αποταμιεύσεις για να πληρωθούν όλοι αυτοί οι φόροι!
3.2. Κρίσιμο ζήτημα θα είναι η εξασφάλιση της ρευστότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος που θα απαιτήσει όχι μόνο ενίσχυςη της ρευστότητάς τους, αλλά και τουλάχιστον €10-15 διςεκ. νέα μετοχικά κεφάλαια, και ας λένε οι τραπεζίτες πως δήθεν δεν τα χρειάζονται γιά να μην υποστούν νέες ζημίες οι νυν μέτοχοι. Αυτό θα απαιτήσει νέες πολύ λέπτές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Η στάση της ΕΚΤ δείχνει πόσο δυσχερής είναι η κατάσταση.
3.3. Το Ασφαλιστικό: δυστυχώς ο συνδυασμός (1) της γήρανσης του πληθυσμού, (2) της τοποθέτησης κομματικών ασχέτων (διαχρονικά) ως επικεφαλής στα διάφορα Ταμεία και η αντίστοιχη ερασιτεχνικού επιπέδου διαχείρισή τους, (3) της ανεργίας και (4) της αναιμικής οικονομικής δραστηριότητας, έχει φέρει το ασφαλιστικό σε δεινή κατάσταση! Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη που οι αρμόδιοι απλά προσεύχονται η χειροβομβίδα «να σκάσει στα χέρια του επόμενου αρμόδιου».
Όλα αυτά τα πολύ καυτά προβλήματα δεν επιτρέπουν στη νέα Κυβέρνηση να «πουλήσει όσο τσαμπουκά» νόμιζε προεκλογικά ότι θα μπορούσε να πουλήσει, ούτε να απαιτεί από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους εκατομμύρια γιά να κάνει προςλήψεις! Πρέπει να ξέρει μέχρι που μπορεί να τραβήξει το σχοινί για να μην βρεθούμε όλοι προ πολύ δυσάρεστων εκπλήξεων!
4. Παραταύτα, υπάρχει μιά σχετικά πιό θετική προδιάθεση. Η κυβέρνηση κάτι θα καταφέρει από πλευράς ευρωπαϊκών παροχών. Κάποια επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του χρέους, ακόμα λίγο πιό χαμηλά επιτόκια, ίσως μικρή ελάφρυνση της απαίτησης για δημοσιονομικά πλεονάσματα. Όχι πολλά για να μην ανοίξει η όρεξη και σε άλλα προβληματικά κράτη, και με αντάλλαγμα νέους φόρους, νέες περικοπές δαπανών και σκληρές μεταρρυθμίσεις, που αν η Κυβέρνηση δεν αποδεχθεί με κάποιο εύσχημο τρόπο, θα έχει να αντιμετωπίσει οξύτατο πρόβλημα για τη πληρωμή μισθών και συντάξεων, επιχορηγήσεων, τραπεζικής ρευστότητας κλπ.
Ο ελληνικός λαός έδωσε έντολή στη νέα Κυβέρνηση να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές, όχι να μας ρίξει στα βράχια!
5. Όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, αυτές ήταν και είναι απαραίτητες. Στη Προγραμματική του Ομιλία στη Βουλή (Κυριακή 8 Φεβρ.) ο Πρωθυπουργός έδωσε μεγάλη έμφαση στο ζήτημα της νέας υπερφορολόγησης των πλουσιοτέρων (με την αιτιολόγηση ότι ο πλουσιότερος είναι, σχεδόν εξ´ορισμού λίγο-πολύ φοροφυγάς και ανάξιος της καλής του κατάστασης), και σε ένα νέο τεράστιο σύστημα ελέγχων. Πραγματικό Κράτος-Big Brother! Δεν ασχολήθηκε με την ανάγκη ανόρθωσης του ιδιωτικού τομέα, της επιχειρηματικότητας, της δημιουργικότητας, των επενδύσεων. Αυτά δεν φάνηκαν να είναι ούτε τριτεύουσα προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης!
6. Η Χώρα μας δυσλειτουργεί. Βασανίζεται. Πρέπει να αλλάξει. Να γίνει περήφανη, δημιουργική, πρωτοπόρος, αντάξια της ιστορίας της. Έπρεπε εμείς από μόνοι μας να είχαμε δρομολογήσει μεταρρυθμίσεις υπέρ της δημιουργικότητας, της ευελιξίας και των επενδύσεων, αντί να παρακαλάμε τη κα. Μέρκελ για διευκολύνσεις. Οι αγκυλώσεις συμβάλλουν στο να συντηρείται το παληό, το ξωφλημένο, το στάτους κβό, αλλά εμποδίζουν τους άξιους, τους ενεργητικούς, τους πιο ικανούς να συμμετέχουν. Βολεύουν τους ίδιους και τους ίδιους και αποτρέπουν την ανανέωση και την συμμετοχή όσων είναι 'απ´έξω'! Παρεμποδίζουν το σύστημα φυσικής "αποχέτευσης" του ξεπερασμένου! Είναι τόσο γραφειοκρατικό και κρατικο-κεντρικό το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, που οι Ελληνικές επιχειρήσεις έρχονται τελευταίες στην Ευρώπη στους δείκτες εξωστρέφειας -πολύ πίσω από τις Ιρλανδικές, τις Ελβετικές, τις Δανέζικες, τις Βρετανικές κ.α. επιχειρήσεις!
Γι΄αυτό οι αριστερές κυβερνήσεις που αντιμάχονται τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και είναι υπέρμαχες του κρατισμού, στην πράξη, είναι βαθύτατα συντηρητικές!
7. Η κυβέρνηση παρά την αριστερή της προδιάθεση, πρέπει να κατανοήσει πως κύριος σκοπός της δεν είναι απλά η αναδιανομή, αλλά η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΛΟΥΤΟΥ για όλους τους πολίτες, ή τουλάχιστον για τους περισσότερους σε ένα κλίμα ομόνοιας. Χωρίς επιχειρηματική κερδοφορία και επενδύσιμα πλεονάσματα, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, δημιουργία και μείωση της ανεργίας (και φυσικά ούτε δυνατότητα 'αναδιανομής') [Όπως είχε πει ο Σπαρτιάτης στρατάρχης Παυσανίας μετά το θρίαμβο στις Πλαταιές κατά το Μαρδόνιου: «δεν καταλαβαίνω γιατί εισέβαλλαν οι Πέρσες στην Ελλάδα! Για να πάρουν τη φτώχεια μας;»]
Ίσως κάποιοι ακόμα εμφορούνται από την αριστερή εμμονή ότι κέρδος μπορεί να προέλθει μόνο από την αςύδοτη εκμετάλλευςη των προλεταρίων και δεν αντιλαμβάνεται ότι κάθε αρνητική κερδοφορία= ζημία, αφαιρεί κεφάλαια και ενέργεια από το σύστημα και οδηγεί στην αύξηςη της ανεργίας και την υποανάπτυξη!!
8. Ο συνολικός πλούτος και τα εισοδήματα δεν αυξάνονται με Προεδρικά Διατάγματα! Τα εισοδήματά μας και το επίπεδο διαβίωσής μας μπορούν να βελτιωθούν, μόνο όταν αυξηθεί η συνολική αξία αυτών που παράγουμε! Δεν μπορεί να παράγω προϊόντα αξίας 300€ και να απαιτώ να με πληρώνουν 500€ (και δανειζόμενος από τις τράπεζες άλλα 200 να ξοδεύω €700!). Ποιο κορόϊδο θα χρηματοδοτήσει μιά τέτοια κατάσταση; Κανένα! Αν δεν βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις• αν δεν αυξηθεί η παραγωγή, αν δεν προσελκύσουμε επενδύςεις, αν δεν βελτιώςουμε την 'τεχνογνωςία' μας, θα συνεχίσουμε να παρακαλάμε για δανεικά και για έλεος την κα. Μέρκελ.
9. Η Πατρίδα μας πάσχει από «έλλειψη συστήματος αποχέτευσης» του αποτυχημένου και των αποτυχημένων! Η ανακύκλωση αποτυχημένων πολιτικών, τραπεζιτών, επικεφαλής φορέων του Δημοσίου, κ.α. (που όμως έχουν καλές κομματικές μαι μηντιακές διασυνδέσεις), η έλλειψη αμφίδρομης κινητικότητας και στον πολιτικό και στον τραπεζικό και στον επιχειρηματικό τομέα (όπου όλα συντηρούνται σερνόμενα) είναι από τα βασικά αίτια της σημερινής μας κατάστασης! Χωρίς έντιμο ανταγωνισμό και αξιοκρατία (που στα σοβαρά συστήματα επιβάλλεται από την ανάγκη για επιβίωση και κερδοφορία), χωρίς κινητοποίηση αυτών που καταλαβαίνουν κάτι παραπάνω θα συνεχίσουμε στον ίδιο "σεβντά" της γκρίνιας και της υποανάπτυξης!
10. Όσον αφορά το περίφημο "δημόσιο χαρακτήρα" των επιχειρήσεων που ευαγγελίζονται κάποιοι υπουργοί της Κυβέρνησης: το όφελος που προσφέρει μια επιχείρηση στο σύνολο των πολιτών, είναι συνάρτηση της αποτελεσματικότητάς της και του πως αξιοποιεί τα κεφάλαια, τους εργαζόμενους και τα συστήματα που χρησιμοποιεί και καταναλώνει και όχι του αν οι μετοχές ανήκουν στο κράτος! Τι ωφελεί ο "δημόσιος χαρακτήρας" μιας επιχείρησης όταν δυσλειτουργεί, υπολειτουργεί, δεν καλύπτει καν τα έξοδά της, παρουσιάζει ζημίες, και αποδίδει στο 20% των πραγματικών δυνατοτήτων της;
11. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί -έγκαιρα- πως το κυριώτερο πρόβλημα ΔΕΝ είναι η είσπραξη φόρων, αλλά το ότι το Δημόσιο δαπανά και σπαταλάει πολύ περισσότερα απ´ όσα θα έπρεπε να μαζεύει από φόρους. Οι φόροι είναι ήδη εξαντλητικοί. Δυστυχώς δεν υπάρχουν και τόσα εισοδήματα που να επιτρέπουν πλέον εκτεταμένη φοροδιαφυγή!
{Δηλαδή η Βουλή (=Κυβέρνηση συν την Αντιπολίτευση η οποία θεωρεί ότι επιβάλλεται να ξοδευτούν ακόμα πιό πολλά), πρώτα αποφασίζει να ξοδέψει και μετα, σκοτίζεται γιά τα θέματα χρηματοδότησης!! Αντίθετα, κάθε νοικοκύρης ΠΡΩΤΑ εξετάζει τα προσδοκόμενα καθαρά του έσοδα, και ΜΕΤΑ δαπανά ανάλογα φροντίζοντας να αποταμιεύσει και κάτι!}
Έτσι, οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν φόρους μειώνοντας τις καταθέσεις τους, ή πουλώντας κάποιο ακίνητο, και όχι από τυχόν νέα εισοδήματα (που δεν έχουν)!
Αλλά με τόσο βαρύ φορολογικό σύστημα, δύσκολα θα έρθει να επενδύσει κανείς στη χώρα μας, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έχουν γίνει γιά τη βελτίωση στα δημοσιονομικά, τα εργασιακά, κλπ.
Ποιος σοβαρός επενδυτής θα φέρει τα λεφτά του σε μιά χώρα με τόσο βαρείς (40-45%) φορολογικούς συντελεστές και με τεράστιες αυξήσεις τα τελευταία δύο χρόνια στα τιμολόγια ηλεκτρικού και φυσικού αερίου, αλλά και στην φορολόγηση των ακινήτων (άσε την παντελή έλλειψη ρευστότητας και τραπεζικού δανεισμού).
12. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει την γενικευμένη «μετριοκρατία» στην οποία σχεδόν μας έχουν εθίσει οι προηγούμενες (ναι, και της Νέας Δημοκρατίας)! Ας τολμήσει ο Πρωθυπουργός να ξεφύγει από τους επαγγελματίες κομματικούς και ας αναζητήσει τα πιό άξια και καταξιωμένα Ελληνόπουλα σε όλα τα μήκη και πλάτη της Χώρας και το εξωτερικό!
Οι μετριότητες θα στηθούν έξω από το γραφείο του!
Τους καλούς πρέπει να τους αναζητήσει ο ίδιος!
{Όταν είχα προσληφθεί στη Σίτιμπανκ στη Νέα Υόρκη το 1979, μας κάλεσει σε γεύμα ο Πρόεδρος της Τράπεζας ο περίφημος Walter Wriston (καμία σχέση με όλους αυτούς που παριστάνουν σήμερα τους τραπεζίτες- πραγματικός ηγέτης. Μας ρώτησε λοιπόν ποιός νομίζουμε εμείς οι νεο-προσληφθέντες management trainees, ότι είναι ο δικός του 'ρόλος' στη Τράπεζα. Του απαντήσαμε διάφορα του τύπου, improve the return on equity, improve customer satisfaction, improve the risk management systems, κ.α. "Όχι", μας απάντησε: "Δουλειά μου είναι να βρίσκω ότι καλύτερο ταλέντο υπάρχει και να το φέρω στη Τράπεζα. Αυτοί, δηλαδή εσείς, θα αποφασίσετε γιά το τι πρέπει να κάνετε! Και κάτι άλλο: Δουλειά μου είναι να ξεχωρίσω και να προετοιμάσω το διάδοχό μου, ώστε η διαδοχή μου να είναι ομαλή και να μην δημιουργηθούν παρατάξεις και αντιπαλότητες."}
Σε κάθε περίπτωση καλή της (καλή μας) επιτυχία! Εύχομαι η νέα κυβέρνηση να πετύχει κάτι θετικό για τη χώρα.
Για να τα αντιμετωπίσει με επάρκεια πρέπει να έχει σαφή αντίληψη της νέας πραγματικότητας και, όπως δίδασκε ο Αριστοτέλης, επίγνωςη της «φύσης και της ουσίας» κάθε προβλήματος αλλά και το «γνώθι σαυτόν», το να γνωρίζεις σε βάθος τις δυνάμεις, αλλά και τις αδυναμίες της, και τις δυνάμεις και αδυναμίες των άλλων.
1. Παρά τα όσα γράφονται, ναι, ακόμα υπάρχει μια κάπως πιο ευμενής προδιάθεση για την επίλυση του Ελληνικού προβλήματος. Οι σχετικές δηλώσεις του Προέδρου Ομπάμα ήταν ιδιαίτερα θετικές! Αλλά ας μη γελοιόμαστε. Με τόσα ανοικτά γεωπολιτικά μέτωπα (Ουκρανία, τζιχαδιστές, άνοδος της Κίνας, κ.α.), οι ΗΠΑ κατέστησαν σαφές πως δεν θα έρθουν σε ανοικτή ρήξη με τη στενή σύμμαχό τους Γερμανία για «το χατήρι» μας. Σε κάθε όμως περίπτωση, η προτροπή τους ήταν πολύ θετική και δημιούργησε γενικότερο θετικό κλίμα!
2. Εκτός από το σκληρό γερμανικό μέτωπο (Γερμανία Αυστρία, Φινλανδία, Ολλανδία), άλλα κράτη τα οποία «καλώς εχόντων των πραγμάτων» θα έπρεπε να βλέπουν με συμπάθεια τα βάσανά μας (Ισπανία, Πορτογαλία) δεν έχουν λόγο να δούνε μια «ριζοσπαστική αριστερή» κυβέρνηση στην Ελλάδα να βγαίνει κερδισμένη για δύο λόγους:
1. Γιατί οι φορολογούμενοι πολίτες τους θα τις κατηγορήσουν ότι δεν έκαναν αρκετά γιά να 'σελεμίσουν' και αυτές (όπως οι Έλληνες), κάτι από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και
2. Κάθε επιτυχία της Ελλάδος δικαιώνει τα αριστερά αντιπολιτευτικά κινήματα, όπως των Podemos, φέρνοντας τις σημερινές κυβερνήσεις τους σε ακόμα πιο δύσκολη θέση! Οι Γερμανοί δεν φαίνονται διατεθιμένοι να υποχωρήσουν από τη κεντρική γραμμή τους στα θέματα πλεονασμάτων και μεταρρυθμίσεων!
3. Η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και άλλα τρία καυτά προβλήματα:
3.1. Τη μεγάλη χαλάρωση στα έςοδα που είναι αποτέλεσμα (α) των προεκλογικών εξαγγελιών της σημερινής Κυβέρνηςης ότι τα έσοδα θα τα εισπράξει μόνο από τους πολύ πλούσιους (αν είναι, ας πούμε αυτοί 5 χιλιάδες, τότε τα υπόλοιπα 10,995 εκατομμύρια των Ελλήνων ας κοιμώνται ήσυχα) και (β) δεν «παράγωνται» εισοδήματα και αρκετές αποταμιεύσεις για να πληρωθούν όλοι αυτοί οι φόροι!
3.2. Κρίσιμο ζήτημα θα είναι η εξασφάλιση της ρευστότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος που θα απαιτήσει όχι μόνο ενίσχυςη της ρευστότητάς τους, αλλά και τουλάχιστον €10-15 διςεκ. νέα μετοχικά κεφάλαια, και ας λένε οι τραπεζίτες πως δήθεν δεν τα χρειάζονται γιά να μην υποστούν νέες ζημίες οι νυν μέτοχοι. Αυτό θα απαιτήσει νέες πολύ λέπτές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Η στάση της ΕΚΤ δείχνει πόσο δυσχερής είναι η κατάσταση.
3.3. Το Ασφαλιστικό: δυστυχώς ο συνδυασμός (1) της γήρανσης του πληθυσμού, (2) της τοποθέτησης κομματικών ασχέτων (διαχρονικά) ως επικεφαλής στα διάφορα Ταμεία και η αντίστοιχη ερασιτεχνικού επιπέδου διαχείρισή τους, (3) της ανεργίας και (4) της αναιμικής οικονομικής δραστηριότητας, έχει φέρει το ασφαλιστικό σε δεινή κατάσταση! Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη που οι αρμόδιοι απλά προσεύχονται η χειροβομβίδα «να σκάσει στα χέρια του επόμενου αρμόδιου».
Όλα αυτά τα πολύ καυτά προβλήματα δεν επιτρέπουν στη νέα Κυβέρνηση να «πουλήσει όσο τσαμπουκά» νόμιζε προεκλογικά ότι θα μπορούσε να πουλήσει, ούτε να απαιτεί από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους εκατομμύρια γιά να κάνει προςλήψεις! Πρέπει να ξέρει μέχρι που μπορεί να τραβήξει το σχοινί για να μην βρεθούμε όλοι προ πολύ δυσάρεστων εκπλήξεων!
4. Παραταύτα, υπάρχει μιά σχετικά πιό θετική προδιάθεση. Η κυβέρνηση κάτι θα καταφέρει από πλευράς ευρωπαϊκών παροχών. Κάποια επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του χρέους, ακόμα λίγο πιό χαμηλά επιτόκια, ίσως μικρή ελάφρυνση της απαίτησης για δημοσιονομικά πλεονάσματα. Όχι πολλά για να μην ανοίξει η όρεξη και σε άλλα προβληματικά κράτη, και με αντάλλαγμα νέους φόρους, νέες περικοπές δαπανών και σκληρές μεταρρυθμίσεις, που αν η Κυβέρνηση δεν αποδεχθεί με κάποιο εύσχημο τρόπο, θα έχει να αντιμετωπίσει οξύτατο πρόβλημα για τη πληρωμή μισθών και συντάξεων, επιχορηγήσεων, τραπεζικής ρευστότητας κλπ.
Ο ελληνικός λαός έδωσε έντολή στη νέα Κυβέρνηση να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές, όχι να μας ρίξει στα βράχια!
5. Όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, αυτές ήταν και είναι απαραίτητες. Στη Προγραμματική του Ομιλία στη Βουλή (Κυριακή 8 Φεβρ.) ο Πρωθυπουργός έδωσε μεγάλη έμφαση στο ζήτημα της νέας υπερφορολόγησης των πλουσιοτέρων (με την αιτιολόγηση ότι ο πλουσιότερος είναι, σχεδόν εξ´ορισμού λίγο-πολύ φοροφυγάς και ανάξιος της καλής του κατάστασης), και σε ένα νέο τεράστιο σύστημα ελέγχων. Πραγματικό Κράτος-Big Brother! Δεν ασχολήθηκε με την ανάγκη ανόρθωσης του ιδιωτικού τομέα, της επιχειρηματικότητας, της δημιουργικότητας, των επενδύσεων. Αυτά δεν φάνηκαν να είναι ούτε τριτεύουσα προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης!
6. Η Χώρα μας δυσλειτουργεί. Βασανίζεται. Πρέπει να αλλάξει. Να γίνει περήφανη, δημιουργική, πρωτοπόρος, αντάξια της ιστορίας της. Έπρεπε εμείς από μόνοι μας να είχαμε δρομολογήσει μεταρρυθμίσεις υπέρ της δημιουργικότητας, της ευελιξίας και των επενδύσεων, αντί να παρακαλάμε τη κα. Μέρκελ για διευκολύνσεις. Οι αγκυλώσεις συμβάλλουν στο να συντηρείται το παληό, το ξωφλημένο, το στάτους κβό, αλλά εμποδίζουν τους άξιους, τους ενεργητικούς, τους πιο ικανούς να συμμετέχουν. Βολεύουν τους ίδιους και τους ίδιους και αποτρέπουν την ανανέωση και την συμμετοχή όσων είναι 'απ´έξω'! Παρεμποδίζουν το σύστημα φυσικής "αποχέτευσης" του ξεπερασμένου! Είναι τόσο γραφειοκρατικό και κρατικο-κεντρικό το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, που οι Ελληνικές επιχειρήσεις έρχονται τελευταίες στην Ευρώπη στους δείκτες εξωστρέφειας -πολύ πίσω από τις Ιρλανδικές, τις Ελβετικές, τις Δανέζικες, τις Βρετανικές κ.α. επιχειρήσεις!
Γι΄αυτό οι αριστερές κυβερνήσεις που αντιμάχονται τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και είναι υπέρμαχες του κρατισμού, στην πράξη, είναι βαθύτατα συντηρητικές!
7. Η κυβέρνηση παρά την αριστερή της προδιάθεση, πρέπει να κατανοήσει πως κύριος σκοπός της δεν είναι απλά η αναδιανομή, αλλά η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΛΟΥΤΟΥ για όλους τους πολίτες, ή τουλάχιστον για τους περισσότερους σε ένα κλίμα ομόνοιας. Χωρίς επιχειρηματική κερδοφορία και επενδύσιμα πλεονάσματα, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, δημιουργία και μείωση της ανεργίας (και φυσικά ούτε δυνατότητα 'αναδιανομής') [Όπως είχε πει ο Σπαρτιάτης στρατάρχης Παυσανίας μετά το θρίαμβο στις Πλαταιές κατά το Μαρδόνιου: «δεν καταλαβαίνω γιατί εισέβαλλαν οι Πέρσες στην Ελλάδα! Για να πάρουν τη φτώχεια μας;»]
Ίσως κάποιοι ακόμα εμφορούνται από την αριστερή εμμονή ότι κέρδος μπορεί να προέλθει μόνο από την αςύδοτη εκμετάλλευςη των προλεταρίων και δεν αντιλαμβάνεται ότι κάθε αρνητική κερδοφορία= ζημία, αφαιρεί κεφάλαια και ενέργεια από το σύστημα και οδηγεί στην αύξηςη της ανεργίας και την υποανάπτυξη!!
8. Ο συνολικός πλούτος και τα εισοδήματα δεν αυξάνονται με Προεδρικά Διατάγματα! Τα εισοδήματά μας και το επίπεδο διαβίωσής μας μπορούν να βελτιωθούν, μόνο όταν αυξηθεί η συνολική αξία αυτών που παράγουμε! Δεν μπορεί να παράγω προϊόντα αξίας 300€ και να απαιτώ να με πληρώνουν 500€ (και δανειζόμενος από τις τράπεζες άλλα 200 να ξοδεύω €700!). Ποιο κορόϊδο θα χρηματοδοτήσει μιά τέτοια κατάσταση; Κανένα! Αν δεν βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις• αν δεν αυξηθεί η παραγωγή, αν δεν προσελκύσουμε επενδύςεις, αν δεν βελτιώςουμε την 'τεχνογνωςία' μας, θα συνεχίσουμε να παρακαλάμε για δανεικά και για έλεος την κα. Μέρκελ.
9. Η Πατρίδα μας πάσχει από «έλλειψη συστήματος αποχέτευσης» του αποτυχημένου και των αποτυχημένων! Η ανακύκλωση αποτυχημένων πολιτικών, τραπεζιτών, επικεφαλής φορέων του Δημοσίου, κ.α. (που όμως έχουν καλές κομματικές μαι μηντιακές διασυνδέσεις), η έλλειψη αμφίδρομης κινητικότητας και στον πολιτικό και στον τραπεζικό και στον επιχειρηματικό τομέα (όπου όλα συντηρούνται σερνόμενα) είναι από τα βασικά αίτια της σημερινής μας κατάστασης! Χωρίς έντιμο ανταγωνισμό και αξιοκρατία (που στα σοβαρά συστήματα επιβάλλεται από την ανάγκη για επιβίωση και κερδοφορία), χωρίς κινητοποίηση αυτών που καταλαβαίνουν κάτι παραπάνω θα συνεχίσουμε στον ίδιο "σεβντά" της γκρίνιας και της υποανάπτυξης!
10. Όσον αφορά το περίφημο "δημόσιο χαρακτήρα" των επιχειρήσεων που ευαγγελίζονται κάποιοι υπουργοί της Κυβέρνησης: το όφελος που προσφέρει μια επιχείρηση στο σύνολο των πολιτών, είναι συνάρτηση της αποτελεσματικότητάς της και του πως αξιοποιεί τα κεφάλαια, τους εργαζόμενους και τα συστήματα που χρησιμοποιεί και καταναλώνει και όχι του αν οι μετοχές ανήκουν στο κράτος! Τι ωφελεί ο "δημόσιος χαρακτήρας" μιας επιχείρησης όταν δυσλειτουργεί, υπολειτουργεί, δεν καλύπτει καν τα έξοδά της, παρουσιάζει ζημίες, και αποδίδει στο 20% των πραγματικών δυνατοτήτων της;
11. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί -έγκαιρα- πως το κυριώτερο πρόβλημα ΔΕΝ είναι η είσπραξη φόρων, αλλά το ότι το Δημόσιο δαπανά και σπαταλάει πολύ περισσότερα απ´ όσα θα έπρεπε να μαζεύει από φόρους. Οι φόροι είναι ήδη εξαντλητικοί. Δυστυχώς δεν υπάρχουν και τόσα εισοδήματα που να επιτρέπουν πλέον εκτεταμένη φοροδιαφυγή!
{Δηλαδή η Βουλή (=Κυβέρνηση συν την Αντιπολίτευση η οποία θεωρεί ότι επιβάλλεται να ξοδευτούν ακόμα πιό πολλά), πρώτα αποφασίζει να ξοδέψει και μετα, σκοτίζεται γιά τα θέματα χρηματοδότησης!! Αντίθετα, κάθε νοικοκύρης ΠΡΩΤΑ εξετάζει τα προσδοκόμενα καθαρά του έσοδα, και ΜΕΤΑ δαπανά ανάλογα φροντίζοντας να αποταμιεύσει και κάτι!}
Έτσι, οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν φόρους μειώνοντας τις καταθέσεις τους, ή πουλώντας κάποιο ακίνητο, και όχι από τυχόν νέα εισοδήματα (που δεν έχουν)!
Αλλά με τόσο βαρύ φορολογικό σύστημα, δύσκολα θα έρθει να επενδύσει κανείς στη χώρα μας, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έχουν γίνει γιά τη βελτίωση στα δημοσιονομικά, τα εργασιακά, κλπ.
Ποιος σοβαρός επενδυτής θα φέρει τα λεφτά του σε μιά χώρα με τόσο βαρείς (40-45%) φορολογικούς συντελεστές και με τεράστιες αυξήσεις τα τελευταία δύο χρόνια στα τιμολόγια ηλεκτρικού και φυσικού αερίου, αλλά και στην φορολόγηση των ακινήτων (άσε την παντελή έλλειψη ρευστότητας και τραπεζικού δανεισμού).
12. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει την γενικευμένη «μετριοκρατία» στην οποία σχεδόν μας έχουν εθίσει οι προηγούμενες (ναι, και της Νέας Δημοκρατίας)! Ας τολμήσει ο Πρωθυπουργός να ξεφύγει από τους επαγγελματίες κομματικούς και ας αναζητήσει τα πιό άξια και καταξιωμένα Ελληνόπουλα σε όλα τα μήκη και πλάτη της Χώρας και το εξωτερικό!
Οι μετριότητες θα στηθούν έξω από το γραφείο του!
Τους καλούς πρέπει να τους αναζητήσει ο ίδιος!
{Όταν είχα προσληφθεί στη Σίτιμπανκ στη Νέα Υόρκη το 1979, μας κάλεσει σε γεύμα ο Πρόεδρος της Τράπεζας ο περίφημος Walter Wriston (καμία σχέση με όλους αυτούς που παριστάνουν σήμερα τους τραπεζίτες- πραγματικός ηγέτης. Μας ρώτησε λοιπόν ποιός νομίζουμε εμείς οι νεο-προσληφθέντες management trainees, ότι είναι ο δικός του 'ρόλος' στη Τράπεζα. Του απαντήσαμε διάφορα του τύπου, improve the return on equity, improve customer satisfaction, improve the risk management systems, κ.α. "Όχι", μας απάντησε: "Δουλειά μου είναι να βρίσκω ότι καλύτερο ταλέντο υπάρχει και να το φέρω στη Τράπεζα. Αυτοί, δηλαδή εσείς, θα αποφασίσετε γιά το τι πρέπει να κάνετε! Και κάτι άλλο: Δουλειά μου είναι να ξεχωρίσω και να προετοιμάσω το διάδοχό μου, ώστε η διαδοχή μου να είναι ομαλή και να μην δημιουργηθούν παρατάξεις και αντιπαλότητες."}
Σε κάθε περίπτωση καλή της (καλή μας) επιτυχία! Εύχομαι η νέα κυβέρνηση να πετύχει κάτι θετικό για τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου