Της πατρίδας τους η σημαία

Δεν θα πρέπει να εμφυσούμε στις τρυφερές ψυχές των μαθητών τον ιό του ανταγωνισμού. Στον ιό του ανταγωνισμού η καλύτερη απάντηση είναι προφανώς το αντίσωμα του Bingo.

25-09-2015

Πράξη πρώτη. Η κυβέρνηση όψιμα θυμήθηκε ότι σημαιοφόροι και παραστάτες στα δημοτικά δεν πρέπει να είναι οι μαθητές με τις καλύτερες επιδόσεις, και αντ' αυτού αποφάσισε να είναι οι... πιο τυχεροί, καθώς η επιλογή τους θα γίνεται με κλήρωση. Η δικαιολογία είναι ότι δεν θα πρέπει να εμφυσούμε στις τρυφερές ψυχές των μαθητών τον ιό του ανταγωνισμού. Στον ιό του ανταγωνισμού η καλύτερη απάντηση είναι προφανώς το αντίσωμα του Bingo (“ο τυχερός που θα σηκώσει τη σημαία είναι το νούμερο... 16! Ένα θερμό χειροκρότημα για το Δημητράκη Τσαρλάμπαση!”). Ακολούθησε η κατάργηση της έπαρσης σημαίας και η ωδή του εθνικού ύμνου, προφανώς γιατί όλο και κάποια τρυφερή ψυχούλα θα υφίστατο ανεπούλωτο τραύμα σαν καταλάβαινε ότι είναι παράφωνη, και είπαμε, εδώ είναι το σχολειό και ο Σολωμός, δεν είναι το X Factor και ο Sakis. 

Πράξη δεύτερη. Η κυβέρνηση σχεδόν διαφημίζει τις προνομιακές της σχέσεις με το καθεστώς Μαδούρο (reality check που λένε και στο χωριό μου, αλλά κυβέρνηση που αρνείται εκλογές με εκατόν τόσους νεκρούς και επιδίδεται στο σπορ της νοθείας για να παραμείνει στην εξουσία δεν τη λες και κυβέρνηση, καθεστώς τη λες) τασσόμενη υπέρ του “διαλόγου” για την επίλυση της κρίσης στην Βενεζουέλα. Σα να λέμε να έρθει σε διάλογο η γαλοπούλα με το χασάπη τα Χριστούγεννα. Κάτι τέτοια έλεγε και η Δύση όταν είχαμε χούντα και τους κατηγορούσαμε για “πολιτική ίσων αποστάσεων καμωμένη πάνω σε πτώματα”. Βέβαια, “άλλη αξία έχουν οι δικοί μας νεκροί άλλοι οι δικοί τους”. Εκείνοι της Βενεζουέλας είναι οι “αντιδραστικοί φιλελέδες”, οι β' διαλογής από το πανέρι της λαϊκής, κάτι σαν τους “μενουμεευρώπηδες”. 

Πράξη τρίτη. Η κυβέρνηση έχει δώσει “ελευθέρας” στο Ρουβίκωνα και κάθε Ρουβίκωνα να αλωνίζει ατιμωρητί στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και στη Βουλή. Έπειτα από τον αγροτουρισμό, τον ιαματικό τουρισμό, τον προσκυνηματικό τουρισμό και τον εσωτερικό τουρισμό έχουμε και τον μπαχαλακοτουρισμό. “Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα. Βγάλε σέλφι με την καλή σου μπροστά από φλεγόμενους κάδους. Παίξε κρυφτό με τους αστυνομικούς (ψάξε – ψάξε δεν θα τους βρεις). Στις δύο βιτρίνες η μια δώρο”. Αυτό είναι το σωστό, αυτό είναι το προοδευτικό. Τι δηλαδή, στο Αμβούργο καλύτεροι είναι;

Πολλοί θα αντιτείνουν ότι τα παραπάνω θέματα είναι σημαντικά, χρήζουν σοβαρής ανάλυσης, και δεν είναι πρέπον να τα προσπερνούμε με ευφυολογήματα και με την ευκολία των 300 λέξεων. Ακριβώς ό,τι δεν έκανε η κυβέρνηση δηλαδή, που χωρίς κανένα διάλογο όψιμα αποφάσισε να δείξει ότι είναι αριστερή, προφανώς ως ελλιποβαρές αντίβαρο στα μνημόνια, στους βαρύτατους φόρους και τις περικοπές που έρχονται και θα έρθουν. Το Μαξίμου εργαλειοποιεί τους θεσμούς (βλέπε και συζήτηση για το Σύνταγμα) και τα εθνικά σύμβολα με όρους τηλοψίας, αποσκοπώντας σε ερζάτς πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης. Μόνο μια μειονότητα αφελών πραγματικά πιστεύει ότι από το 2015 οι κυβερνώντες τώρα έλαχε να θυμηθούν τις αριστερές ρίζες τους (εκτός του Μαδούρο, αυτόν δεν τον ξεχνούν με τίποτα). Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι οι μηδίσαντες αριστεροί απλώς καταφεύγουν στους αγαπημένους τους τακτικισμούς και στην προπαίδεια της μικροπολιτικής στην οποία ομολογουμένως υπερέχουν συντριπτικά. Αν πραγματικά είναι αυτοί που ήθελαν να λένε ότι είναι θα άγγιζαν θέμα παρελάσεων ή διαχωρισμού κράτους - εκκλησίας. Και τότε, είτε διαφωνούσαμε είτε συμφωνούσαμε, θα αναγνωρίζαμε τη σύγκλιση λόγων και πράξεων, αντί του οπορτουνισμού και της φθηνής εντυπωσιοθηρίας. 

Ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ κινούνται με τυχοδιωκτική ευκολία από το ένα σοβαρό θέμα στο άλλο, ανοίγουν και κλείνουν συζητήσεις στο “άψε σβήσε” και συντάσσουν τροπολογίες και Προεδρικά Διατάγματα ερήμην της κοινωνίας με την ευκολία που θα έγραφαν στιχάκια σε ένα πολιτικό σουξέ (“Κι αν ξυπόλητη χορεύω, με σημαία μου μια φούστα”). “Της (κομματικής) πατρίδας τους η σημαία” στην οποία ομνύουν και πιστεύουν σαν άλλοι ειδωλολάτρες, δεν είναι η Αριστερά, ούτε βέβαια η χρηστή διακυβέρνηση και η πρόοδος του τόπου· είναι αποκλειστικά και μόνο η ηδύποτη εξουσία. Όλα τα άλλα είναι σημαία ευκαιρίας. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν κληρώθηκαν, αλλά τους ψηφίσαμε. 

Πηγή: http://www.skai.gr/news/opinions/article/352625/tis-patridas-tous-i-simaia/#ixzz4tj59blPw
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook