Kομμουνιστή Ρουμανία

H Eπανάσταση της Τιμισοάρα και οι Μνήμες της

Η Ρουμανία, όπως και οι άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, σημαδεύτηκε από μισόν αιώνα κομουνιστικού βίου που επηρέασε καθοριστικά τη ζωή των Ρουμάνων.
Είναι αξιοθαύστη η υπομονή που επέδειξε ο Ρουμανικός λαός από το 1945 ως το 1989, στερούμενος όχι μόνον τις δημοκρατικές του ελευθερίες, αλλά και βασικά καταναλωτικά αγαθά. Ειδικά τα τελευταία χρόνια του Καθεστώτος Τσαουσέσκου η καταπίεση έγινε μεγαλύτερη και οι στερήσεις σκληρές, με περιορισμό της κατανάλωσης θέρμανσης και ρεύματος, προκειμένου να αποπληρωθεί όλο το εξωτερικό χρέος της χώρας. Κι ενώ στο Βουκουρέστι ο λαός υπέμενε αδιαμαρτύρητα, στη Δυτικότροπη Τιμισοάρα υπόβοσκε πάντα η φλόγα της αντίστασης...

Η Τιμισοάρα ήταν πάντα η πύλη της Ρουμανίας προς τη Δύση. Ο χαρακτήρας της ήταν κοσμοπολίτικος και οι κάτοικοί της προοδευτικοί. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως σ’ αυτή την πόλη ξεκίνησε και η Επανάσταση του Δεκεμβρίου του 1989, η οποία ανέτρεψε το καθεστώς Τσαουσέσκου.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1989 πλήθη κατοίκων της Τιμισοάρα συγκεντρώθηκαν έξω από την Καλβινιστική Εκκλησία για να υποστηρίξουν τον πάστορα Τόκες Λάζλο, που λόγω των απόψεων του, ήταν ανεπιθύμητος για το καθεστώς Τσαουσέσκου. Οι διαμαρτυρίες αυτές πήραν σύντομα το ρυθμό χιονοστοιβάδας...

Οι διαδηλώσεις ήταν καθημερινές και εκατό χιλιάδες άνθρωποι ήταν μονίμως στους δρόμους φωνάζοντας κατά του τυραννικού καθεστώτος Τσαουσέσκου. Κατέλαβαν την πλατεία αλλά και το κτίριο της Όπερας, που αμέσως έγινε το «στρατηγείο» τους απ’ όπου απεύθυναν διακηρύξεις στο ρουμανικό λαό.

Το καθεστώς Τσαουσέσκου επιχείρησε να καταστείλει βίαια τη λαϊκή εξέγερση, με τη περιβόητη Σεκιουριτάτε να πυροβολεί ανεξέλεγκτα τους διαδηλωτές. 1.100 άνθρωποι σκότώθηκαν κι απ’ αυτούς οι 153 μόνον στην Τιμισοάρα. Για να τιμήσουν τη μνήμη τους οι κάτοικοι της πόλης έστησαν πολλά «μνημεία της επανάστασης», που θυμίζουν πως ο δρόμος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία είναι σχεδόν πάντα βαμμένος με το αίμα αγωνιστών.