Ανάρτηση από φέισμπουκ

προς Ioannis Bougas

Η Νίκη του Ελληνικού Στρατού επί του «ΔΣΕ» ήταν ΠΟΛΥΑΙΜΑΚΤΗ!

Το καλοκαίρι του 1948 ο Ελληνικός Στρατός εκπόρθησε για πρώτη φορά την οροσειρά του Γράμμου και εξάρθρωσε αυτό που το ΚΚΕ αποκαλούσε "Κράτος του Γράμμου".

Εκεί πολέμησε και το Τάγμα Αναμορφώσεως από τη Μακρόνησο, και στρατιώτης από αυτό το Τάγμα ανέβηκε πρώτος στο τρίγωνο, την υψηλότερη κορυφή του Γράμμου και ύψωσε την Ελληνική σημαία.

Ο όγκος των ανταρτών του «ΔΣΕ» μπόρεσαν όμως και διέφυγαν στο Βίτσι, άλλοι μέσω Αλβανίας και άλλοι δια μέσου των γραμμών του Ελληνικού Στρατού. Οι αντάρτες πέτυχαν αυτό που αποκαλείται «ο Ελιγμός του Βιτσίου».

Έτσι, η νίκη του Ελληνικού Στρατού απεδείχθη Πύρρειος γιατί μετά δύο εβδομάδες οι αντάρτες του «ΔΣΕ» εξαπέλυσαν μεγάλη αντεπίθεση από το Βίτσι που «δίπλωσε» πολλές μονάδες του στρατού και παρα λίγο να μπούν στην Καστοριά.

Πιστεύω ότι σ΄αυτή την δύσκολη περίοδο για πολλές Ελληνικές μονάδες αναφέρεται η συγκινητική μαρτυρία που μου έστειλε ο φίλος Christos Papachristodoulou, όπως την άκουσε από έναν ηλικιωμένο κάτοικο εκείνης της περιοχής:

«Θα σας πω μια προσωπική εμπειρία, απο μια επίσκεψη-έλεγχο σ ενα χωριό της Καστοριάς,νομίζω το Πράσινο? Θα σας γελάσω..σ εναν τοίχο έγραφε:
Ζήτω το Έθνος!
5?? Τάγμα Πεζικού!
Δεν θυμάμαι τα τελευταία νούμερα,τριψήφιο ηταν
Ενας παππούς όταν τον ρωτήσαμε τι σημαίνει αυτό?
Μας απάντησε:
Ήταν ένα Τάγμα πεζικου που έκανε στάση στο χωριό μας, στον εμφύλιο και το έγραψε στο τοίχο,αυτού του σπιτιού!
Αχ παιδάκι μου να μην τα ζήσετε εσείς αυτά, όλοι σχεδόν "χάθηκαν" από αυτό το Τάγμα,νέα παλλικαράκια όλα, νέοι στρατιώτες, ανεκπαίδευτοι και οι κατσαπλιάδες δεν άφησαν κανέναν, είτε νεκροί, είτε τραυματίες όλοι κατέληξαν!
Μόνο αυτό το σύνθημα στον τοίχο έμεινε να τους θυμίζει!
Στο Νεστόριο και στην Καστοριά τα θάψανε όλα τα παιδάκια...κι έκλαιγε ο παππούς με λυγμούς!!!
Κι αυτοί που σήκωσαν όπλο κατά της πατρίδος τους μας κυβερνάνε σήμερα!!!».

Η μαρτυρία του ηλικιωμένου κατοίκου είναι οπωσδήποτε υπερβολική ως προς τον αριθμό των νεκρών του συγκεκριμένου Τάγματος, αλλά ειναι γεγονός ότι ο αγώνας του Ελληνικού Στρατού με τους αντάρτες ήταν πολυαίμακτος.

Σ’ αυτήν την πρώτη νίκη στον Γράμμο, το καλοκαίρι του 1948, ο Ελληνικός Στρατός είχε τρομερές απώλλειες, το 11% των ανδρών που έλαβαν μέρος στις μάχες. Ήταν η πιό πολυαίμακτη επιχείρηση του Ελληνικού Στρατού το 1946-49. Συγκριτικά, ο Ελληνικός Στρατός έχασε 2% στους Βαλκανικούς πολέμους, 5.5% στον πόλεμο του 1940-41 και 8% στη Μικρά Ασία.

Χύθηκε τόσο Ελληνικό αίμα το 1846-49, αλλά μετά ήρθε η μονόπλευρη συμφιλίωση που προσφέραμε ως νικητές, και αποσιωπήσαμε τη θυσία τόσων χιλιάδων Ελληνων για να μείνη η Ελλάδα εκτός του κομμουνιστικού μπλόκ και η Μακεδονία Ελληνική!

Και το 2018 ήρθαν τα χειρότερα. Οι υμνητές των ανταρτών και των Σλαβοφρόνων παρέδωσαν τα ιερά και τα όσια της Μακεδονίας στους Σλάβους.

Προς τι η Θυσία;