Θάνος Τζήμερος   20-11-2018

ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ (ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ)

Χαίρομαι που οι αστυνομικοί εμπιστεύονται τη "Δημιουργία, ξανά!" Η ψήφος σε ένα κόμμα που δηλώνει ότι θα επιβάλλει τον νόμο και την τάξη με κάθε κόστος, είναι το πρώτο βήμα για να αποκτήσουμε κανονικό κράτος. Σήμερα πήρα άλλα μήνυμα από άλλο αστυνομικό το οποίο κοινοποιώ:

Παρασκευή 06:00 το πρωί, πιάνω υπηρεσία περιπολίας. Πήγα πιο μπροστά και πριν ακόμα αναλάβω κλήθηκα να μεταβώ σε κάποιο σημείο, όπου διερχόμενη γυναίκα φοβόταν να διαβεί το δρόμο, λόγω ύπαρξης αδέσποτων σκύλων που πάνε να της επιτεθούν. Σύμφωνα με τις οδηγίες που είχαμε δε θα έπρεπε να μεταβώ μόνος, υπό τον φόβο μην είναι σήμα παγίδα, ή μην τυχόν και βρεθώ σε κάποιο σημείο όπου ενδεχομένως να υπάρχουν άτομα συγκεκριμένου χώρου! Ο συνάδελφος μου ήταν καθοδόν, έφτανε από λεπτό σε λεπτό, αλλά δεν ήθελα να καθυστερήσω και αμέσως έφυγα για το σημείο. Δε βρήκα κανέναν εκεί και όπως με πληροφόρησε οδοκαθαριστής, πέρασαν και άλλα άτομα από το σημείο τα σκυλιά έφυγαν και η γυναίκα τελικά κατάφερε να διαφύγει πριν φτάσω.

Καταλαβαίνετε που ζούμε. Ακόμα και για ένα τόσο απλό σήμα, που μια γυναίκα φοβισμένη θέλει απλά μια ανθρώπινη παρουσία, μήπως φοβηθούν τα σκυλιά ή μήπως την βοηθήσει να διαφύγει, πρέπει ο αστυνομικός να πάει και να σκέφτεται μην τυχόν και γίνει ή κρύβεται κάτι άλλο. Θα έπρεπε ή να περιμένω τον συνάδελφο μου ή να ζητήσω συνδρομή άλλης περιπολίας, αλλά όπως και να είχε θα καθυστερούσα. Ναι, για ένα τόσο απλό περιστατικό που δεν χρειάζεται καν αστυνομική εκπαίδευση. Και ρωτάω; Πόσο αρρωστημένο μυαλό πρέπει να έχεις για να πας να στήσεις παγίδα δε κάποιον που έρχεται να σε βοηθήσει. Πόσο αρρωστημένος είσαι όταν πας να επιτεθείς σε περιπολικό που δεν ξέρεις που πηγαίνει και αν τρέχει για να βοηθήσει έναν συνάνθρωπο. Πόσο άρρωστος είσαι όταν καις ένα αστυνομικό τμήμα στο οποίο εκείνη τη στιγμή μπορεί να μπαίνει μια γυναίκα με ένα παιδάκι για να θεωρήσει το γνήσιο της υπογραφής. Γιατί να υπάρχουν ακόμα αρρωστημένες ιδεολογίες που δεν επιτρέπουν σε νέους ανθρώπους να κατανοήσουν το λειτούργημα της αστυνομίας και παράλληλα για ιδεολογικούς και μόνο λόγους άνθρωποι που ενδεχομένως να ήταν άριστοι αστυνομικοί να μην σκέφτονται ούτε κατά διάνοια τις αστυνομικές σχολές. Όταν έμπαινα στην αστυνομία ήξερα ότι μπορεί να σκοτωθώ από έναν ληστή ή να φάω ξύλο από έναν μεθυσμένο σε ένα επεισόδιο, ή να χτυπήσω κυνηγώντας έναν κλέφτη. Ναι αυτοί είναι οι κίνδυνοι της δουλειάς που επέλεξα να κάνω. Αλλά να υπάρχουν τραυματίες ή και νεκροί αστυνομικοί για ιδεολογικούς λόγους; Ποιο το νόημα και τι κάνει η πολιτεία γι αυτό; Τέλος πάντων το παραπάνω το στέλνω σκεπτόμενος του τι θα γινόταν αν ακολουθούσα τις εντολές που μου δώσανε, αν δεν υπήρχαν άλλοι περαστικοί και αν τα σκυλιά ήταν όντως επιθετικά.