Αριστερή Ιδεολογική Κυριαρχία

Κομμουνισμός και Ναζισμός, και οι Έλληνες Ευρωβουλευτές.

Επιστολή μου στην ΕΣΤΙΑ, 2 Οκτωβρίου 2019

Αγαπητέ κύριε Διευθυντά, χαίρε.

Είμαι φανατικός αναγνώστης των άρθρων σας και σχεδόν πάντα συμφωνώ με τις θέσεις σας. Σήμερα όμως σας γράφω για να σας εκφράσω την απογοήτευσή μου για τη θέση που υποστηρίζετε στο άρθρο σας «Ὁ ὁλοκληρωτισμός σήμερα».

Διαφωνώ κάθετα, για παράδειγμα, με αυτό που λέτε εδώ, «Ἡ συζήτηση πού ἄρχισε μέ βολές κατά εὐρωβουλευτῶν γιά τήν στάση τους στό ψήφισμα εἶναι ἀδιέξοδη, ξεπερασμένη, δέν μᾶς ἀφορᾶ. Ἡ κομμουνιστική Ἀριστερά σέ ὁλόκληρη τήν Εὐρώπη εἶναι ἀνύπαρκτη. Δέν ὑπάρχει. Πέθανε». Κύριε Κοττάκη, η στάση των Ελλήνων Ευρωβουλευτών στο ψήφισμα είναι η πιό τρανή απόδειξη ότι ο κομμουνισμός μπορεί να πέθανε στη υπόλοιπη Ευρώπη αλλά όχι στην Ελλάδα. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, ο λόγος που πήραν αυτή τη θέση οι βουλευτές της ΝΔ και ίσως και του ΚΙΝΑΛ ήταν ο φόβος της αντίδρασης των αριστερών.

Κύριε Κοττάκη, η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς - και δεν εννοώ μόνο το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλους αυτούς οι οποίοι «κυβερνούν» τα ΜΜΕ, τα πανεπιστήμια, τις ΜΚΟ, τους δημόσιους οργανισμούς, τους εκδοτικούς οίκους, τα κοινωνικά δίκτυα, και γενικά τη δημόσια ζωή της Ελλάδος - καθόρισε όχι μόνο την ψήφο των συγκεκριμένων ευρωβουλευτών αλλά ελέγχει συστηματικά τη ζωή της χώρας και την πνίγει.
Να σας δώσω μερικά παραδείγματα του τι εννοώ όταν λέω ότι ο φόβος της αντίδρασης των αριστερών είναι καθοριστικός στη ζωή της χώρας:

· Τα 75 χρόνια από το τέλος της Κομμουνιστικής Ανταρσίας του 1946-49 πέρασαν χωρίς ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ πολιτικός ή πολιτειακός παράγων να τολμήσει να εκφέρει ένα λόγο μνήμης και τιμής τουλάχιστον στις 52.600 αξιωματικούς και στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν βαριά σε εκείνον τον αγώνα, ούτε κανείς δημοτικός άρχων ή στρατιωτικός διοικητής να σκεφτεί να καθαρίσει λίγο τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία που βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.

· Με ποιά λογική, αν όχι τον φόβο της απόρριψης ή την ύπαρξη αριστερής πλειοψηφίας στη σύνθεσή του, το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων (ΚΣΝΜ) ενέκρινε πρόταση του ΚΚΕ για την τοποθέτηση μνημείων του Κόμματος στη Μακρόνησο και τη Γυάρο; Και αυτό έγινε ακριβώς όταν έπρεπε να τιμηθούν οι νεκροί που αυτοί προκάλεσαν!

· Γιατί εσείς πιστεύετε ότι η Μητρόπολη Κορίνθου και ο ηγούμενος της Μονής Αγίου Γεωργίου στον Φενεό, από όπου πέρασαν ως κρατούμενοι και βασανίστηκαν πολλές εκατοντάδες Έλληνες το 1943-44, πριν σφαγούν και ριχθούν στην Τρύπα στο Κακοβούνι της Ντουρντουβάνας, παρουσιάζουν την Αναμνηστική Πλάκα με τα ονόματα των 6 μοναχών που επίσης εσφάγησαν από τους κομμουνιστές ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΤΗΣΙΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ και μετά την απομακρύνουν; Γιατί πιστεύετε ότι αρνούνται να επιτρέψουν στους συγγενείς να τοποθετήσουν μια αναμηνηστική πλάκα έξω από τη Μονή; Η Μονή δέχεται χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και φοβούνται την αντίδραση των αριστερών επισκεπτών αν τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων τους!

· Γιατί πιστεύετε ότι η Εκκλησία και οι Δημοτικοί άρχοντες σε διάφορα μέρη ανά την Ελλάδα αδιαφορούν για την τύχη των λειψάνων θυμάτων των αριστερών σε Τρύπες και Καταβόθρες – Ζαρακάς Σοφικού, Άκολη Νεμέας, Τατάρνα Ευρυτανίας, κ. α.- σήμερα που υπάρχουν τα μέσα ανάσυρσης και ταυτοποίησής τους, αν όχι ο φόβος της αντίδρασης των αριστερών;

Δεν μπορεί οι βουλευτές της ΝΔ, για οποιονδήποτε λόγο, να αρνούνται να παραδεχθούν ότι η ναζιστική Γερμανία και η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση, συνευθύνονται για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και να μην καταδικάζουν τα φριχτά εγκλήματα του ναζισμού και του κομμουνισμού. Το να προβάλλουν ως λόγο αρνητικής ψήφου ότι δήθεν το ψήφισμα εξισώνει ναζισμό και κομμουνισμό, γιατί ο ένας χρησιμοποιούσε κρεματόρια και ο άλλος σφαίρες ή καταναγκαστικά έργα στα γκουλάγκ, μόνο ως φύλλο συκής το εκλαμβάνω.

Δεν μπορεί Έλληνες βουλευτές αστικού, δημοκρατικού συντηρητικού Κόμματος να αρνούνται να καταδικάσουν τα χιλιάδες απάνθρωπα εγκλήματα της Κόκκινης Τρομοκρατίας του 1943-44 και του 1946-49. Δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό εύκολα ανεκτό. Γκρεμίζουν ασυλλόγιστα τις γέφυρες με τις ρίζες της συντριπτική πλειοψηφίας της παράταξής τους. Διαπιστώνω ότι τα αισθήματα οργής και απογοήτευσης που νοιώθω είναι πολύ ισχυρά σε πολλούς και ελπίζω ότι ο Πρόεδρος του Κόμματος να το λάβει σοβαρά υπόψη του.
Κλείνοντας, αγαπητέ κ. Διευθυντά, όταν αναφέρετε Καλάβρυτα και Δίστομο, να θυμάστε ότι και εκεί μαζί με τους ναζιστές είχαν το ρόλο τους και οι κομμουνιστές!

Με εκτίμηση,

Ιωάννης Κ. Μπουγάς

Το άρθρο του κ. Κοττάκη
http://www.estianews.gr/apopseis/o-oloklirotismos-simera/