Για να θυμούμαστε.
1. Η δικτατορία δεν ήταν εγγεγραμμένη στην μετεμφυλιακή δημοκρατία, που ήταν η καλύτερη δυνατή μετά από έναν αιματηρό εξαετή Εμφύλιο. Ηταν το αποτέλεσμα λαθών, αβελτηριών και της αβεβαιότητος που θα προέκυπτε από τις εκλογές του Μαίου 1967. Ολα αυτά έδωσαν στους πραξικοπηματίες την ευκαιρία να καταλύσουν τη δημοκρατία μας. Είναι κοινή διαπίστωση πως η δικτατορία τα 2 πρώτα χρόνια είχε την αποδοχή ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας.
2. Το ουσιαστικό βάρος της αντίστασης το έφερε το αστικό στρατόπεδο. Οι δύο απόπειρες ανατροπής της δικτατορίας έγιναν από τον βασιλιά και από τους αξιωματικούς του Ναυτικού και όχι μόνο. Η δε απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα πραγματοποιήθηκε από τον Αλέκο Παναγούλη στέλεχος της ΕΔΗΝ.
3. Βεβαίως και η Αριστερά αντιστάθηκε. Βεβαίως και στελέχη της βασανίσθηκαν και εξορίσθηκαν, αλλά με προκηρύξεις και συνθήματα δεν ανατρέπεται μια δικτατορία.
4.Τέλος την δημοκρατία απεκατέστησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τους συνεργάτες του και η ανανεωτική αριστερά, στο μέτρο των δυνάμεων της. Επειδή δεν έχω μνήμη χρυσόψαρου, να υπενθυμίσω πως ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ μιλούσαν τότε για αλλαγή φρουράς.
Αυτά, σε απάντηση σχολίου του διαδικτυακού φίλου μου Ν.Μπίστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου