Η μορφή του Κωνσταντίνου, που χάρη σ’ αυτόν υπερεξακοντίστηκε της γήινης παρουσίας του, αναδεικνυόμενος σε σύμβολο διαχρονικό των Ελλήνων.
Έτσι που ο υπερασπιστής της Πύλης του Αγίου Ρωμανού, που έπεφτε νεκρός, περί την 9η πρωινή, μετά από άνιση μάχη, πέρασε στην Αθανασία ως θρύλος. Ένας θρύλος που τον τραγουδούσαν κρυφά τα χείλη, που τον δίδασκαν κρυφά οι καλογεροδάσκαλοι στα Ελληνόπουλα, που τον ονειρεύονταν και ορκίζονταν σ’ αυτόν οι μαχητές της λευτεριάς.
Ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά:
«Το Γένος ποτέ δεν υποτάχτηκε στον Σουλτάνο.
Είχε πάντα το βασιλιά του, το στρατό του, τα κάστρα του.
Βασιλιάς του, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι Aρματωλοί και οι Κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι…»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου