Θάνος Τζήμερος 10-06-2021

...

Τα κράτη που αναπτύχθηκαν και έχουν και καλύτερες συνθήκες εργασίας και υψηλότερες αμοιβές, δεν το έκαναν με νομοσχέδια και νταβατζηλίδικη κρατική “προστασία”. Το έκαναν αφήνοντας την αγορά να λειτουργήσει και να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Ο ανταγωνισμός όχι μόνο ρίχνει τις τιμές των προϊόντων, αλλά ανεβάζει και τους μισθούς των εργοδοτούμενων. Όταν οι εργάτες στην αυτοκινητοβιομηχανία έπαιρναν, το 1914, $ 2,34 τη μέρα, ο Φόρντ προσέφερε υπερδιπλάσιο μεροκάματο: 5 δολάρια (120 δολάρια σημερινά!) για εργαζόμενους που πληρούσαν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (και εξωεργασιακής ζωής), με σκοπό να πάρει τους καλύτερους, το ιστορικό "five dollar day". Τα κατάφερε, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος των αυτοκινήτων του έτσι ώστε να μπορεί να τα αγοράσει ο καθένας! Οι ανταγωνιστές του τον μιμήθηκαν και ο ανταγωνισμός βελτίωσε την παραγωγικότητα, αύξησε την παραγωγή και ώθησε όλους τους μισθούς πολύ ψηλότερα. Η εβδομάδα 5 ημερών είναι επίσης δική του έμπνευση (την καθιέρωσε το 1926), όπως και η άδεια μετ’ αποδοχών, σκεπτόμενος ότι ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος θα κάνει τους εργαζόμενους περισσότερο καταναλωτές.

Ούτε απεργίες, ούτε αγωνιστικές κινητοποιήσεις! Η επιχείρηση μοιράζει λεφτά όταν έχει. Όταν δεν έχει, δεν πα’ να λιώσεις δέκα παπούτσια σε διαδηλώσεις - ούτε ο μισθός θα αυξάνεται, ούτε οι ώρες εργασίας θα μειώνονται. 400.000 επιχειρήσεις έκλεισαν και εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν την εποχή της κρίσης. Ένας από τους λόγους – ο πιο σημαντικός ίσως – ήταν η εργασιακή νομοθεσία, που δήθεν προστάτευε την εργασία. Αυτές τις θέσεις γιατί δεν τις προστάτεψε; Είναι τόσο απλό: θέσεις εργασίας δημιουργεί ο επιχειρηματίας. Όταν τον πυροβολείς, σκοτώνεις τον εργαζόμενο.

Άντε να τα καταλάβουν αυτά στη χώρα που ανθεί φαιδρά λεφτοδενδρέα και ακόμα πιο φαιδρά εργασιοδενδρέα