Ioannis Bougas

Ειδικός ομάδας

Μέλος με κορυφαία συνεισφορά

  · 3 ημ. 

Πως δέχονται οι καθηγητές πανεπιστημίου –του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σε αυτήν εδώ την περίπτωση-τέτοια ανιστόρητα κείμενα φοιτητών;

«ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΤΣΗ (Α.Μ.: 1012202103021) Θέμα: «Ο Εμφύλιος Πόλεμος στη Μεσσηνία (1944-1949): Οι πρωταγωνιστές και οι επιχειρήσεις»

Επιβλέπων Καθηγητής: Θανάσης Χρήστου Συνεπιβλέπων Καθηγητής: Ιάκωβος Μιχαηλίδης Συνεπιβλέπουσα Καθηγήτρια: Ιωάννα-Σουλτάνα Κοτσώρη

Μερικά βαριά λάθη
1. Γράφει στην σελ. 21: «Στην περιοχή της Μεσσηνίας, ήδη από την περίοδο της Κατοχής, δύο ήταν οι κύριες αντάρτικες ομάδες, ο ΕΛΑΣ και ο Ε.Σ. (Ελληνικός Στρατός). Ο Ε.Σ. οργανώθηκε το καλοκαίρι του 1941 με σκοπό τη συσπείρωση των πατριωτικών δυνάμεων κατά των κατακτητών, ανεξαρτήτως πολιτικών ιδεολογιών. Οι πρωτεργάτες αυτής της οργάνωσης ήταν κατώτεροι αξιωματικοί, όπως οι Τάσος Αναστασόπουλος, Απόστολος Κούβελας, Σταύρος Νικολόπουλος, Διονύσιος Παπαδόγγονας με επικεφαλής τους τον συνταγματάρχη Αθανάσιο Γιαννακόπουλο».

Ο Αναστασόπουλος ήταν Ελασίτης, δεν ήταν στον ΕΣ. Ο Γιαννακόπουλος υπηρετούσε κάτω από τον Συν/ρχη Διονύσιο Παπαδόγγονα. Και οι δυό ήσαν «ανώτεροι αξιωματικοί»!

2. Γράφει στην σελ. 3: «Ο Μελιγαλάς έπεσε στα χέρια του ΕΛΑΣ, όταν οι Ταγματασφαλίτες ύψωσαν λευκή σημαία. Οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν στην κλειστή αγορά, το λεγόμενο Μπεζεστένι του Μελιγαλά, όπου αφέθηκαν στους συγγενείς θυμάτων των Ταγματασφαλιτών, οι οποίοι διψούσαν για εκδίκηση. Στην «Πηγάδα του Μελιγαλά» γράφτηκε ο τραγικός επίλογος της μάχης. Ερευνώντας τα γεγονότα, διαπιστώνει κανείς πως υπάρχουν διαφορετικές αφηγήσεις για την κατάληξη της μάχης και θα ήταν δόκιμο να παρατεθεί και η άποψη του κομμουνιστικού και του αντικομμουνιστικού στρατοπέδου»

Πρώτον. Ότι την σφαγή την έκαναν συγγενείς «ανύπαρκτων» θυμάτων του ΤΑ είναι κομμουνιστικό μύθευμα. Η σφαγή ήταν οργανωμένη από την ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ και κράτησε 4 ημέρες, από τις 17 έως τις 20 Σεπτεμβρίου 1944.
Δεύτερον: Οι κομμουνιστές ήσαν οι θύτες, οι σφαγείς των αιχμαλώτων ταγματασφαλιτών και των αμάχων της περιοχής. Αυτούς θα ερωτήσουμε να μας πουν τα γεγονότα; Περίεργη άποψη ερευνητή!

3. Γράφει στην σελ. «Οι νεκροί Ταγματασφαλίτες υπολογίζονται στους 700, ενώ οι αντάρτες σε μόλις 45. Περισσότερα από 200 σπίτια πυρπολήθηκαν ή καταστράφηκαν ολοσχερώς. Η μάχη των Γαργαλιάνων σήμανε και επισήμως τη λήξη των συγκρούσεων στην περιοχή της Μεσσηνίας».

Απόλυτα λάθη! Στο έργο μου «Ματωμένες Μνήμες 1940-45», το οποίον δεν περιέχεται στην βιβλιογραφία της φοιτήτριας, γράφω ότι στους Γαργαλιάνους έχασαν την ζωή τους 153 οπλίτες του ΤΑ, εκ των οποίων οι 14 έπεσαν στην μάχη, ενώ οι 139 εσφάγησαν μετά όντες άοπλοι αιχμάλωτοι!
Στον Μελιγαλά έχασαν την ζωή τους 751 αξιωματικοί και οπλίτες του ΤΑ, εκ των οποίων λιγότεροι από 30 έπεσαν στην μάχη ενώ όλοι οι άλλοι κατακρεουργήθηκαν μετά που ήσαν άοπλοι αιχμάλωτοι.

Εκτός αυτού, στους Γαργαλιάνους έγινε απόλυτο πλιάτσικο στα περισσότερα σπίτια της πόλεως, αλλά αυτά που κάηκαν ήταν λιγότερα από 10, καμία σχέση με τα 200 που αναφέρει η φοιτήτρια!

Επέλεξα αυτά τα 3 σημεία για κριτική, αλλά τα λάθη στην εργασία είνα παρά πολλά και απορώ πως έγινε δεκτή από την Επιτροπή των 3 καθηγητών και δημοσιεύθηκε!