Καλά, «Σκάι» δεν άκουγε κανείς;

Φαίνεται πως όχι!

Φωτεινή Πιπιλή23/05/2011 | 12:24Τελευταία Ενημέρωση 12:54 23/05/2011

Γιατί αν από το …2008, υπουργοί, Δήμαρχoι Αθηναίων, Δημοτικό Συμβούλιο, Δικαιοσύνη, Αστυνομία Δημοτική Αστυνομία, Υγειονομικές Υπηρεσίες, πνευματικοί άνθρωποι –συνήθως εύκολοι μόνον για ατελέσφορες μονόπαντες κοινωνικές προσεγγίσεις, πολιτικές και Πολιτειακές ηγεσίες, άκουγαν με προσοχή τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Άρη Πορτοσάλτε,  μέσα απ΄το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του Σκάι να βγάζει στην επιφάνεια τον επικίνδυνο, βρωμερό ,καταστροφικό κόσμο πού επικράτησε στο σύνολο του Ιστορικού Κέντρου των Αθηνών, δεν θα είχαμε φθάσει εδώ. {ούτε η Χρυσή Αυγή στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και στους δρόμους της βίας και του πογκρόμ}

Έπρεπε να σφαγιαστεί από πρωταγωνιστές της σύγχρονης αθηναϊκής τραγωδίας, ο Μανώλης Καντάρης, μέλος της εγκαταλελειμμένης Μειονότητας των Αθηναίων πού επέμενε να μένει, με την οικογένειά του «εκεί»!

Εκεί, που όλοι οι άλλοι, αρμόδιοι –πού είναι και πολλοί πανάθεμά τους-δεν γνώριζαν που ακριβώς είναι, τι σημαίνει να ζεις «εκεί».

Γιατί η οδός Ηπείρου, η Αριστοτέλους, η Ιουλιανού η γύρω γειτονιά πού έστησε από τα μέσα της δεκαετίας του 20 ου αιώνα, τον αυθεντικό ιστό της αστικής τάξης των Αθηνών, είχε χρόνια τώρα ξεχαστεί. Από την εποχή πού ο φόβος του νέφους, αρχικά, η έλλειψη σχεδιασμού ώστε να μην επιπέσει και η μάστιγα της ηχορύπανσης και του κυκλοφοριακού κατακέφαλα στο κέντρο της πόλης, και εν συνεχεία η νεοπλουτιά της αποκέντρωσης των κατοικιών αποστέγνωσαν, με ευθύνη όλων , από την ευρύτερη περιοχή κάθε ζωτικό στοιχείο. Οι μαζικές μετακομίσεις σε μέρη αλλά, που "να ‘χει βρε αδελφέ και λίγο πράσινο”, να περνάει πιο εύκολα το σχολικό του ιδιωτικού να μην ξυπνάνε τα παιδιά απ΄τα χαράματα, άφησαν πίσω τους ντουβάρια άδεια προς ενοικίαση. Φυγάδας απ΄την ίδια του την πόλη, ο αθηναίος χωρίς καν τη συναίσθηση του αυτόχειρα, βολεύτηκε με τον πρώτο αλλοδαπό ενοικιαστή πού έφερε και άλλους πολλούς στη γειτονιά πού όλα ήταν «μαύρα» Η καταβολή ενοικίου, η οικιακή βοήθεια, η φύλαξη της γιαγιάς και του παππού. 

Εξευτελίστηκαν οι αξίες-η χαρά του real-estate. Έτσι έγινε της Ομόνοιας!
Η οδός Ηπείρου ξανάγινε γνωστή στους «αθηναίους» τις μέρες της τηλεοπτικής δόξας του Μεγάρου Υπατία. Τότε που των πρόσκαιρων «ενοίκων» τα αιτήματα, λύθηκαν υπό την απειλή ενός νεκρού. Και αφού  αλληλοσυνεχάρησαν οι εμπλεκόμενοι αρμόδιοι, οι απεργοί και οι δικαιωμένοι Αλληλέγγυοί τους. Έφυγαν οι κάμερες, επέστρεψαν στην Κρήτη με έξοδα της ΓΣΣΕ οι πρωταγωνιστές, και ως συνήθως, αγνοήθηκε κάθε προσπάθεια να βγει στην επιφάνεια η αγανάκτηση, ο φόβος, η οργή των κατοίκων, της απελπισμένης μειονότητας. «Φιμώθηκαν» από τη γνωστή ευαισθησία «προοδευτικών» που από την ησυχία της Νέας Σμύρνης, την ασφάλεια του Χαλανδρίου και λοιπών απαλλαγμένων από άγχη της καθημερινότητας περιοχών, όπως του «Άγριου» Παντελεήμονα, έδιωχναν με τις ευλογίες τηλεοπτικών αστέρων από το πλάνο αυτές τις απελπισμένες φωνές με τη ρετσινιά του ακροδεξιού, του ξενόφοβου, του ρατσιστή.

Και ξαναχώθηκαν στα «λαγούμια» της φοβισμένης νύχτας της Πατησίων, της Αριστομένους, της Θήρας τα μέλη της μειονότητας των Αθηναίων πού θέλανε Δελτίο κυκλοφορίας για να πάνε στο φούρνο, στο κομμωτήριο, στον χασάπη και αυτό επειδή η ελληνική Πολιτεία, είχε από χρόνια μετακομίσει αλλού και δεν τους «άκουγε» !

Δυστυχώς ο νεκρός πού δεν ήρθε –ευτυχώς- τις νύχτες της Υπατίας, ήρθε το χάραμα μιας μέρας, που θα ερχόταν μια νέα ζωή στον κόσμο. Έτσι , ξαναβγήκε στην επικαιρότητα η οδός Ηπείρου. Ξαφνικά, το 2011 όλοι ανακάλυψαν την πλατεία Θεάτρου και τη Μενάνδρου. Και γίναν όλοι… Σκάι!

Ως πότε; Αυτό ούτε η Τρόικα δεν το γνωρίζει.