Ἀπάντησις εἰς τήν ἐπιστολήν τῶν ἐκπαιδευτικῶν τοῦ ΠΑΜΕ εἰς τά σχολεία τῆς Ἑλλάδος διά τήν 25ην Μαρτίου.

Σάββατο, 16 Μαρτίου 2013

Ἀπάντησις εἰς τήν ἐπιστολήν τῶν ἐκπαιδευτικῶν τοῦ ΠΑΜΕ εἰς τά σχολεία τῆς Ἑλλάδος διά τήν 25ην Μαρτίου.

Ἡ ἀπάντησις προέρχεται ἀπό ξένους ἀνταποκριτάς ἐφημερίδων τῆς τότε  περιόδου, καί τόν Κολοκοτρώνην.                                                                                           
 The Times (Λονδίνο) φύλ. 11269  11  Ἰουνίου  1821
   Προσφώνηση τοῦ ΓΕΡΜΑΝΟΥ, Ἐπισκόπου Πατρῶν, πρός τούς Κληρικούς καί πιστούς τῆς Πελοποννήσου πού ἀπαγγέλθηκε στό Μοναστήρι τοῦ βουνοῦ Βέλικο στίς 8 Μαρτίου 1821

( μέ τό παλιό ἡμερολόγιο +13 ἡμέρες): Ἀγαπητά μου ἀδέλφια ὁ Κύριος πού ταλαιπώρησε τούς πατέρες μας καί τά παιδιά μας σᾶς ἀναγγέλλει μέ τό δικό του στόμα τόν τερματισμό τῶν ἡμερῶν τῶν δακρύων καί τῶν δοκιμασιῶν. Ἡ φωνή του προαναγγέλλει ὁτι ἐσεῖς θά εἶσθε τό στεφάνι τῆς δόξας Του καί τό διάδημα τῆς Βασιλείας Του. Ἡ ὥρα τῆς ἀναχώρησις τῶν Τούρκων ἀπό τήν Ἑλλάδα ἔχει φθάσει, σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Θεοῦ.

The Edinburgh Weekly Joyrnal φύλ.1389,   28 Ἰουλίου1824
Οἱ πληροφιρίες ἔρχονται ἀπό τόν Συνταγματάρχη Στάνχοπ. Αὐτός ξέρει καλά τίς Ἑλληνικές  πηγές. Ὁ Συνταγματάρχης Στάνχοπ  συνεχίζει: οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες εἶναι πολύ ἀνθεκτικοί. Μποροῦν νά κάνουν πολύωρη ὁδοιπορία... νά ὑπομένουν μεγάλες ταλαιπωρίες καί πάρ΄ ὅλα αὐτά νά διατηροῦν τό ἡθικό τους ὑψιλό. Ἔχουν ἀγάπη γιά τήν ἐλευθερία καί εἶναι ἀνυπότακτοι. Κανένας Ἕλληνας δέν παραδέχεται ποτέ τήν πιθανότητα νά εἶναι ὑπόδουλος στούς Τούρκους. Αὐτή ἡ αἴσθηση εἶναι γενική.
    Πηγή
                                                 Κώστας Γ. Ζουράρης ἀπό τό βιβλίον του
                ΒΕΒΥΛΑ
                    ΚΙΒΔΗΛΑ
                    ΣΚΥΒΑΛΑ

  Ὅλοι κατά τό 1826, μετά τήν πτώση τοῦ Μεσολογγίου, εἶπαν ὁτι ἡ πατρίδα καταστρέφεται καί πρέπει νά συνέλθουμε καί νά συμφωνήσουμε γιά τήν σωτηρίαν της.
Ὅλοι εἶπαν: «Χαθήκαμε τί πρέπει νά κάμουμε;»
Τότε ὁ ἀείμνηστος Κολοκοτρώνης εἶπε:
Δέν χάνεται  ἡ πατρίδα! Ὁ Θεός ὑπέγραψε καί  δέν παίρνει πίσω τήν  ὑπογραφή του.

Ὁ Ἀγγλος φιλέλληνας καί ἀνταποκριτής τῶν <Τάϊμς> τοῦ Λονδίνου Τζέϊμς Ἔμερσον γράφει:
   Συναντᾶς παραδείγματα ἀρχαίων ἡθῶν. Σέ κάθε βῆμα βλέπεις κάτι πού σοῦ θυμίζει πῶς βρίσκεσαι εἰς τήν Ἑλλάδα. Ἡ γλῶσσα τά ἔθιμα, ὁ χαρακτῆρας τῶν κατοίκων εἶναι ὅλα τά ἴδια, ὅπως καί τά χρόνια τοῦ Δημεσθένη.  Ἀκόμη καί ἡ ἀμφίεση τους δίνει τήν ἐντύπωσιν πῶς δέν ἔχει ἀλλάξει διόλου. Ἔχουν  καί τώρα ἀκόμη μακριά κυματιστά μαλλιά, ὁπως καί οἱ


καρηκομόωντες τοῦ Ὁμήρου. Ἡ φουστανέλλα  ἡ μάχαιρα καί οἱ ὁλοκέντητες  περικνημίδες δείχνουν πῶς οἱ σημερινοί Ἕλληνες εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ εὐκνήμιδες Ἀχαιοί.
καρηκομόωντες =χρῶμα  μαλλιῶν  καρύου, Ὁμηρική λέξις 
κάρυον =καρύδι,    κόμη =μαλλιά 
  Αὐτά ἀπό τήν Ἱστορίαν, καί διά μεμονομένους< ἕλληνες> ἀνθέλληνες, πού γράφουν ὁτι οἱ
Ἕλληνες εἶναι μπάσταρδος λαός. Ἀπό τούς 940 κατεγεγραμμένους Φιλέλληνας, ἐκ τῶν ὁποίων 313 θυσιάσθηκαν διά τήν Ἐλευθερίαν τῆς μητέρας τους Ἑλλάδος, δέν ἀναφέρουν πουθενά, ὁτι συνάντησαν ἕνα μπάσταρδο λαό, ἀλλά Ἕνα καθαρόν γένος, τό γένος τῶν Ἑλλήνων. Νά μήν προσδιορίζουν τούς ἄλλους διότι αὐτό εἶναι ναζισμός. Νά αὐτοπροσδιορίζονται καί νά λέγουν, εἶμαι μπάσταρδη.

 Ἡ ἐπανάσταση ἡ δική μας δέν μοιάζει μέ καμιά ἀπ΄ὅσες γίνονται σήμερα στήν Εὐρώπη. Τῆς Εὐρώπης οἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεων τους εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ δικός μας πόλεμος ἦταν ὁ πιό δίκαιος, ἦταν ἔθνος μέ ἄλλο ἔθνος. Ὁ σουλτάνος ποτέ δέν θέλησε νά θεωρήση τόν Ἑλληνικό λαό ὡς λαό, ἀλλά τούς ἔβλεπε ὡ σκλάβους.
Μιά φορά ὅταν πήραμε τό Ναύπλιο ἦρθε ὁ Χάμιλτον νά μέ ἰδεῖ:
Πρέπει μοῦ εἶπε οἱ Ἕλληνες νά ζητήσετε συμβιβασμό καί ἡ Ἀγγλία θά μεσιτεύση.
Ἐγώ τοῦ ἀποκρίθηκα : 
Αὐτό δέν γίνεται  ποτέ, Ἐλευθερία ἤ θάνατος! Ἐμεῖς καπετάν  Χάμιλτον ποτέ δέν κάναμε συμβιβασμό με τούς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψαν, ἄλλους σκλάβωσαν μέ τό σπαθί καί ἄλλοι καθώς ἐμεῖς ζούσαμε ἐλεύθεροι ἀπό γενιά σέ γενιά. Ὁ βασιλιάς μας σκοτώθηκε, καμιά συνθήκη δέν ἔκαμε. Ἡ φρουρά του εἶχεν παντοτινό πόλεμο μέ τούς Τούρκους καί τά φρούρια ἦταν πάντοτε ἀνυπότακτα.                                   ''Ἀπομνημονεύματα''  Θ. Κολοκοτρώνης
                                          Πηγή: ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ 1821
                                                                        ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΙΔΕΙΑ/ ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ                                         
                                                  
 Σεβαστοί καθηγηταί τοῦ Κ.Κ.Ε μήπως ἀγνοεῖτε ὁτι οἱ Ἀρβανίτες εἶναι Ἑλληνικότατον φῦλον, κατοικοῦντες ἀρχαιῶθεν εἰς τήν Ἥπειρον. Μήπως τούς μπερδεύετε, ἀπό ἄγνοιαν μέ τούς Ἀλβανούς οἱ ὁποίοι κατοικοῦσαν περί τήν Κασπίαν θάλασσαν.
 Από τήν τοῦ Στράβωνος Γεωγραφίαν διαβάζομεν:
  Ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ἀρμενίᾳ πολλὰ μὲν ὄρη πολλὰ δὲ ὀροπέδια, ἐν οἷς οὐδ' ἄμπελος φύεται ῥᾳδίως, πολλοὶ δ' αὐλῶνες οἱ μὲν μέσως οἱ δὲ καὶ σφόδρα εὐδαίμονες καθάπερ τὸ Ἀραξηνὸν πεδίον, δι' οὗ ὁ Ἀράξης ποταμὸς ῥέων εἰς τὰ ἄκρα τῆς Ἀλβανίας καὶ τὴν Κασπίαν ἐκπίπτει θάλατταν, καὶ μετὰ ταῦτα ἡ Σακασηνὴ καὶ αὐτὴ τῇ Ἀλβανίᾳ πρόσχωρος καὶ τῷ Κύρῳ ποταμῷ, εἶθ' ἡ Γωγαρηνή· 
 Τό ὁτι μερικοί  < ἕλληνες> τά εἶχαν βρεῖ μέ τούς Τούρκους τό ὁμολογεῖ καί ὁ Κολοκοτρώνης ὁμιλόντας εἰς τήν Πνύκα,  πρός τούς νέους του Α΄ Γυμνασίου τῆς Ἀθήνας τήν 08/10/1838 τήν ὁποίαν καί συνιστῶμεν νά διαβάσουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες. Εἶναι ὁμιλία σοφοῦ καί γεναίου ἀνδρός.
...Καί μερικοί μήν ὑποφέροντες τήν τυραννίαν τοῦ Τούρκου καί βλέποντας τές δόξες καί τές ἡδονές ὁπού ἀνελάμβαναν αὐτοί, ἄφηναν τήν πίστη τους καί ἐγίνοντο Μουσουλμάνοι.
Λίγοι λοιπόν <γιά τές  ἡδονές> ἄλλαζαν τήν πίστην τους καί ἐγίνοντο Μουσουλμάνοι. Δυστυχῶς καί τότε ὑπῆρχον οἱ παρακατιανοί καί οἱ παρακατιανές. Δ΄αὐτό βροντοφωνοῦσεν φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους.
 Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καί ἄλλοι μεγάλοι καπετανέοι, ὁ Μιαούλης, ὁ Παπαβλαχάβας, ὁ   διδάσκαλος τοῦ Γένους Δημητριάδης,  οἱ Λαζαίοι, ὁ Σταθάς, ὁ Νικοτσάρας, ὁ Τσάμης καί ἄλλοι, ἐπῆγαν εἰς τό Μοναστήριον τῆς Εὐαγγελίστριας τῆς Σκιάθου,  νά ὁρκισθοῦν, διά τήν Ἐλευθερίαν τῆς ἀγαπημένης μας Πατρίδος. Ὁρκίσθηκαν εἰς τήν Χριστοῦ τήν Πίστην τήν Ἀγίαν καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερίαν.
  Δύο ποιοτικαί ἐκφράσεις τοῦ συναισθήματος εἶναι τό εὐχαριστῶ καί ἡ εὐγνωμοσύνη. Καί δέν εἶναι καθόλου κακόν σεβαστοί καθηγηταί, νά ποῦμε ἕνα εὐχαριστῶ καί νά εἴμεθα εὐγνώμονες σέ αὐτούς πού πότισαν μέ τό αἶμα τους τό δένδρον τῆς Ἐλευθερίας, Μία ἄλλη ποιοτική ἔκφρασις τοῦ συναισθήματος εἶναι ὁ σεβασμός, καί δέν εἶναι καθόλου κακόν νά σεβώμεθα τήν ἡμέραν τῆς Ἐθνεγερσίας, ἄλλά καί τήν θρησκείαν μας, ἀκόμη καί ἄθεοι ἐάν εἴμαστε.
Ν.Μ.http://www.peramatozoa.net