Ο «Πατερούλης» Ιωσήφ Στάλιν: Μύθοι και αλήθειες

Υπολογίζεται ότι στη Σοβιετική Ένωση την εποχή της παντοδυναμίας του, ο Στάλιν εξόντωνε 1.830 αντιπάλους του τη μέρα

Στις 21 Δεκεμβρίου 1879 γεννιέται ο "πατερούλης" Ιωσήφ Στάλιν, (Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι), που κυβέρνησε τη Σοβιετική Ένωση με σιδερένια πυγμή και αίμα ως Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης από το 1922 μέχρι το 1953 αφήνοντας πίσω του εκατομμύρια νεκρούς. Στο βιβλίο του, «Αφύσικοι θάνατοι στην ΕΣΣΔ: 1928-1954» ο IG Dyadkin εκτιμά ότι η ΕΣΣΔ υπέστη 56-62.000.000 «αφύσικους θανάτους» κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, με 34 έως 49.000.000 να συνδέονται άμεσα με τον Στάλιν.

Δύσμορφος, με αναπηρία στο δεξί του χέρι, γιός ενός φτωχού αλκοολικού τσαγκάρη, μικρόσωμος με ύψος που δε ξεπερνούσε το 1,62 σε ύψος κυβέρνησε με πυγμή την «κόκκινη» Σοβιετική Ένωση από το 1929-1953, σημαδεύοντας ανεξίτηλα τόσο το σοβιετικό κράτος και το κομμουνιστικό κίνημα όσο και σύσσωμο τον μεταπολεμικό κόσμο. Το παράξενο με τον Στάλιν είναι ότι μόλις το 2012 ο Στάλιν σε μια δημοσκόπηση χαρακτηρίστηκε ως "η σημαντικότερη προσωπικότητα" της Ρωσίας παρ' όλο που στην περίοδο της παντοδυναμίας του εκτελέστηκαν χιλιάδες άνθρωποι, άλλοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και ολόκληρες φυλές, όπως Τσετσένοι, Τάταροι της Κριμαίας εκτοπίστηκαν.

Ο ιστορικός Roy Aleksandrovich Medvedev , έχει καταμετρήσει ότι ο αριθμός των νεκρών κατά την περίοδο της παντοκρατορίας του Στάλιν ανέρχεται σε περίπου 20 εκατομμύρια, οι οποίοι προστέθηκαν στα 20 εκατομμύρια σοβιετικών στρατευμάτων και πολιτών που έχασαν τη ζωή τους στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, μια συνολική καταγραφή των 40 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας. Η ανάλυση των αριθμών είναι φρικιαστική. 1.000.000 άνθρωποι φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν μεταξύ 1927-1929 9-11.000.000 αγρότες εκδιώχθηκαν από τη γη τους  2 με 3.000.000 αγρότες συνελήφθησαν ή εξορίστηκαν κατά το πρόγραμμα μαζικής κολεκτιβοποίησης  6-7.000.000 σκοτώθηκαν από έναν τεχνητό λιμό από το 1932 έως το 1934 1.000.000 εξορίστηκε από τη Μόσχα και το Λένινγκραντ το 1935 1.000.000 εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της '' Μεγάλης Τρομοκρατίας '' του 1937-1938 4-6.000.000 στάλθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας 10 έως 12.000.000 άνθρωποι μεταφέρθηκαν βίαια κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου 1.000.000 άτομα συνελήφθησαν για διάφορα «πολιτικά εγκλήματα» 1946-1953.

Η ραγδαία εκβιομηχάνιση της ΕΣΣΔ την κάνει υπερδύναμη τόσο στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου όσο και στα μεταπολεμικά χρόνια. Ο Στάλιν βγήκε σαν ήρωας από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, νικητής αφού ανέκοψε την ναζιστική λαίλαπα. Η εξαιρετική διπλωματική του στάση τον έκανε να συνεργαστεί διαδοχικά τόσο με τον Χίτλερ (1939) όσο και τους δυτικούς συμμάχους, όταν προδόθηκε από τη Γερμανία (1941).

 Ο Στάλιν αφού είχε διαλύσει όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους, άσκησε πλήρη έλεγχο στις χώρες που απελευθέρωσε ο Κόκκινος στρατός, πολιτική που πέτυχε σε πείσμα του Ρούσβελτ και του Τσόρτσιλ, και επέκτεινε το σοβιετικό μοντέλο δημιουργώντας ένα μπλοκ χωρών, το λεγόμενο Ανατολικό Μπλοκ, μια αυτοκρατορία στη μέση της Δύσης. Ο Στάλιν και η αδηφάγα φιλοδοξία του για εξουσία του κόσμου, χώρισε τον κόσμο μεταπολεμικά σε δυο στρατόπεδα, αναπτύσσοντας τα πυρηνικά όπλα, φέρνοντας την Κίνα στον κομμουνιστικό συνασπισμό και απορρίπτοντας το σχέδιο Μάρσαλ. Ωστόσο, μετρώντας στη χώρα του 20.000.000 ανθρώπους ως απώλεια του πολέμου, στήριξε τον ΟΗΕ και συμμετείχε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, καθώς γνώριζε ότι ένας τρίτος παγκόσμιος θα ήταν ολέθριος.

H περίπτωση του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν και το άρθρο 58

Ο Νομπελίστας λογοτέχνης και διάσημος στον κόσμο συγγραφέας Αλεξάντρ Σολζενίτσιν έγραψε το συγκλονιστικό έργο «Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς» περιγράφοντας τους σοβιετικούς τόπου εξορίας. Ο Σολζενίτσιν συνελήφθη επειδή σε ένα γράμμα προς φίλο του αναφερόταν ειρωνικά για την προσωπικότητα και τις ικανότητες του Ιωσήφ Στάλιν αναφέροντας τον ως Balabos δηλαδή τον αρχηγό σε εβραϊκή διάλεκτο. Σύμφωνα με το διαβόητο άρθρο 58, «υπεύθυνο» για την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων περί αντισοβιετικής προπαγάνδας, συνελήφθη και καταδικάσθηκε σε ισόβια εκτόπιση και οκταετή καταναγκαστική εργασία από ένα έκτακτο δικαστήριο, στο οποίο δεν κλήθηκε καν να υπερασπισθεί τον εαυτό του.

Την πρώτη οκταετία της ποινής ο Σολζενίτσιν πέρασε από διάφορα στρατόπεδα εργασίας στο ασιατικό τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε «σαράσκα»  και προς το τέλος σε ειδικό στρατόπεδο για πολιτικούς κρατουμένους. Το 1953 έληξε η ποινή της καταναγκαστικής εργασίας, όμως λόγω της ισόβιας εκτόπισης δε διέθετε ελευθερία μετακίνησης. Ο Σολζενίτσιν κρατούσε τη δραστηριότητα της συγγραφής μυστική μέχρι το 1961, όταν απευθύνθηκε  στον ποιητή Αλεξάντρ Τβαρντόβσκι, αρχισυντάκτη του περιοδικού Νόβι Μιρ), δίνοντάς του το χειρόγραφο τού «Μια μέρα στη ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς», όπου περιέγραφε μια μέρα από τη ζωή στο γκούλαγκ.

Το βιβλίο «Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς» προκάλεσε αληθινό σοκ τόσο στη σοβιετική όσο και στην παγκόσμια κοινή γνώμη που για πρώτη φορά είχε στα χέρια της μια λεπτομερή περιγραφή της φρίκης των στρατοπέδων. Για πρώτη φορά ο κόσμος μπορούσε να αντιληφθεί το βάθος των εγκλημάτων του Στάλιν, τις αγριότητες, εκκαθαρίσεις, απελάσεις, αναγκαστικούς εκτοπισμούς, φυλάκιση σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, κατασκευασμένους λιμούς, βασανιστήρια και μαζικές δολοφονίες και σφαγές.

Στις τέσσερις το πρωί της 6ης Μαρτίου 1953, αναγγέλθηκε από τον κρατικό ραδιοσταθμό ότι: «Η καρδιά του συντρόφου ηγέτη και συνεχιστή της μεγαλοφυΐας του σκοπού του Λένιν, του σοφού ηγέτη και δασκάλου του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Σοβιετικής Ένωσης, έπαψε να χτυπά.» Ο Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, ο επονομαζόμενος Στάλιν, 73 ετών, είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και είχε πεθάνει στις 9:50 μ.μ. στις 5 Μαρτίου 1953

ΠΗΓΗ: http://www.thetoc.gr/diethni/article/o-pateroulis-iwsif-stalin-muthoi-kai-alitheies?fbclid=IwAR3ULbXJHQTpSeFqPkmJN5qTgui0ApOkNJ-oO3g_DsAfAr0XiZ1snbyVj7M