22-11-2020 Σάκης Μουμτζής
Μια άνιση ιδεολογική μάχη
Πολλή συζήτηση έγινε αυτές τις ημέρες για το αν η κυβέρνηση πέρασε κάτω από το πήχυ που η ίδια έθεσε για τις εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου ή αν καλώς έπραξε που άφησε το ΚΚΕ να κάνει τις γυμναστικές επιδείξεις του. Οποια θέση και να πάρει κάποιος επ’ αυτού, το σημαντικό είναι πως επιτέλους το ΚΚΕ έπαψε να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Πρώτα ο πρωθυπουργός στη Βουλή και στη συνέχεια πολιτικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος έκαναν αυτό που δεν γινόταν επί σαράντα έξι χρόνια. Ασκησαν κριτική με ένταση πρωτοφανή για τα δεδομένα του μεταπολιτευτικού κλίματος.
Αλήθεια, πού οφειλόταν αυτή η πολύμορφη ασυλία που ετύγχανε το ΚΚΕ, ένα κόμμα που δεν έκρυψε ποτέ πως αγωνίζεται για την ανατροπή της φιλελεύθερης δημοκρατίας; Προς τι αυτός ο ιδεολογικός ευνουχισμός τόσο των συντηρητικών όσο και των φιλελεύθερων διανοουμένων;
Αν ανατρέξουμε στο απώτερο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε πως και προδικτατορικά οι νικητές του εμφυλίου πολέμου αρκέστηκαν στη στρατιωτική νίκη τους, επαναπαύθηκαν στα διοικητικά μέτρα κατά των ηττημένων και αισθάνθηκαν ασφαλείς λόγω της ύπαρξης του «βιωμένου αντικομμουνισμού». Ιδεολογική μάχη δεν δόθηκε ποτέ. Υπήρξαν μεμονωμένες περιπτώσεις αστών διανοουμένων που επιδίωξαν να ανοίξουν μέτωπο με τις ιδέες του μαρξισμού.
Στη δεκαετία του ’50 το κύριο βάρος του ιδεολογικού αγώνα το έφερε η χοντροκομμένη αντικομμουνιστική προπαγάνδα του Α2.
Είναι γεγονός πως ο αστός διανοούμενος δεν είναι στρατευμένος ιδεολογικά σε μια παράταξη. Δεν είναι «οργανικός διανοούμενος» με την γκραμσιανή έννοια. Λειτουργεί ατομικά και κατά συνείδηση. Δεν εντάσσει το έργο του στην υπηρεσία του ιδεολογικού χώρου που τον εκφράζει. Η στράτευση είναι ξένη αξιακά με την έννοια του φιλελεύθερου διανοούμενου.
Ετσι, δικαιολογημένα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διαπιστώνει –σε μιαν επιστολή του προς τον Κων. Τσάτσο το 1966– «πως ο προσανατολισμός της φιλελεύθερης διανόησης ήταν ακαδημαϊκός και όχι ιδεολογικοπολιτικός».
Συνεπώς, η ιδεολογική μάχη ήταν άνιση ευθύς εξαρχής. Γιατί απέναντι στον μεμονωμένο διανοούμενο βρισκόταν σε παράταξη μάχης, συντεταγμένο όλο το στράτευμα των διανοουμένων της Αριστεράς, υπό την καθοδήγηση του κόμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου