2-11-2020
ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ;
Ο Ουίνστων Τσώρτσιλ, ο Πρωθυπουργός της Νίκης στη Βρετανία στο σύγγραμμά του <<Η Παγκόσμιος κρίσις>> έγραψε:
<<Δεκαπέντε μόλις ημέρας μετά την 13ην Αυγούστου 1922 ο Ελληνικός Στρατός, όστις εισήλθεν εις την Ανατολήν, ως εντολοδόχος
της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Γαλλίας και επί τρία συνεχή έτη απετέλεσε το στήριγμα της Συμμαχικής Πολιτικής
εναντίον των Τούρκων, αλλά συγχρόνως και το αντικείμενον των ενδοσυμμαχικών δολοπλοκιών, κατεστρέφετο και ερρίπτετο εις
την θάλασσαν. Η εις την Ευρώπην είσοδος και πάλιν των Τούρκων, ως αχαλίνωτων και ατιθασσεύτων κατακτητών, απετέλει την
χειροτέραν δια τους Συμμάχους ταπείνωσιν>>.
Και τίθεται το εύλογο ερώτημα; Δεν γνώριζε ο Ε. Βενιζέλος τις δολοπλοκίες μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας για τα
γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντά των στην Ανατολή, όπως έγραψε ο Τσώρτσιλ, για να μην προσφύγει σε εκλογές στις
14 Νοεμβρίου 1920, αλλά μετά την επίλυση του Εθνικού θέματος; Δεν γνώριζε τις διαστάσεις της σύγκρουσης για τα εν λόγω
συμφέροντά των μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας; Μα ο πρέσβης της Ελλάδας στη Γαλλία Άθως Ρωμάνος σε επιστολή του την
24ηΜαρτίου 1920 προς τον Βενιζέλον δεν έγραψε μεταξύ των άλλων ότι ο Γάλλος Πρωθυπουργός Μιλλεράν κατά τη συνάντησή των
του δήλωσε;
<<Δεν δύναμαι να παρασυρθώ υπό της φιλίας μου προς την Ελλάδα μέχρι του σημείου να διακινδυνεύσουν Γαλλικά συμφέροντα
μοι εδήλωσεν ο κ. Μιλλεράν. Τω απήντησα ότι βεβαίως δεν δυνάμεθα να έχωμεν την απαίτησιν να κρίνωμεν τίνι τρόπω ο
Πρωθυπουργός της Γαλλίας θα προστατεύση καλλίτερον τα συμφέροντα της χώρας του, αλλ΄ότι δυνάμεθα να τον βεβαιώσωμεν ότι αι
πληροφορίαι του περί της καταστάσεως εν Τουρκία δεν ανταποκρίνονται προς τα πράγματα και ότι τα συμφέροντα της Γαλλίας θα
προστατευθώσι παντελώς δια της δημιουργίας μείζονος Ελλάδος, αφοσιωμένης φίλης και συμμάχου της Ανταντ.>>
Και συνεχίζει στην επιστολή του:
<<Εκ της συνομιλίας ταύτης απεκόμισα την εντύπωσιν α) ότι ως προς την Θράκην θα φέρη αντιρρήσεις ως προς την γραμμήν της
Τσατάλτζας, ως υπέρ το δέον, κατά την αντίληψιν των Τουρκοφίλων, εγγύς κειμένην της Κωνσταντινουπόλεως. β) Ότι ως προς την
Σμύρνην θα ζητήση, αν όχι την απομάκρυνσίν μας, περιορισμόν των δικαιωμάτων μας και πραγματικωτέραν ενάσκησιν της εξουσίας
της Τουρκίας!!>>.
Παρατηρούμε ότι η προοπτική της Γαλλίας και της ακολουθήσης Ιταλίας ήταν η πραγματικωτέρα ενάσκηση της εξουσίας στην
περιοχή της Σμύρνης από τη Τουρκία και η παραχώρηση σ΄αυτήν της Ανατολικής Θράκης, την οποία ο Κεμάλ δεν είχε την
στρατιωτική δυνατότητα να καταλάβει, στερούμενος Πολεμικού Ναυτικού. Αυτό μάλιστα αποδείχθηκε περίτρανα με την ανακωχή των
Μουδανιών. Μήπως όλα αυτά τα είχε υπόψη του ο έξυπνος και οξυδερκής Βενιζέλος κατά την προσφυγή του στις βουλευτικές
εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 1920 και τις προκήρυξε για να χρεώσει τις ευθύνες του στους πολιτικούς αντιπάλους του, μια που
η ήττα του ήταν δεδομένη μετά τις διώξεις, εξορίες και την παράταση του πολέμου;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Οι Σύμμαχοι, παρά την εύθραυστη Συνθήκη των Σεβρών, που καμία από τις Σύμμαχες χώρες δεν έφερε στο Κοινοβούλιό
της, μήπως είχαν αποφασίσει προ πολλού την αλλαγή στάσης απέναντι της Ελλάδας, την οποίαν μάλιστα παρασκηνιακά εφάρμοζαν,
και απλά περίμεναν την αφορμή για να την εφαρμόσουν και φανερά; Κι αυτή τους δόθηκε με την επάνοδο στο θρόνο του Βασιλέως
Κωνσταντίνου. Μια απαίτηση των Συμμάχων απαράδεκτη και αντιδημοκρατική να μην επανέλθει στο θρόνο του ο Κωνσταντίνος, αφού
και στους όρους του Φουρνέ για την απομάκρυνσή του το 1916, περιλαμβάνονταν ο όρος η Ελλάδα ελεύθερα θα αποφασίσει μετά
τον πόλεμο για το θέμα της επανόδου του Βασιλέως Κωνσταντίνου.
ΠΗΓΗ: Η Ελλάδα στη Μικρά Ασία του Ξενοφώντος Στρατηγού, Υπαρχηγού Γενικού Επιτελείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου