Σάκης Μουμτζής

Στην κρίσιμη δεκαετία του 1960 ο Μακάριος για να εδραιώσει τη μονοκρατορία του δεν αρκέστηκε στους μηχανισμούς του Γεωρκάτζη –κρατικούς και παρακρατικούς– χρειαζόταν και τα ισχυρά κοινωνικά στηρίγματα του ΑΚΕΛ. Όμως η ηγεσία του ΑΚΕΛ –πλήρως υποταγμένη στα κελεύσματα της Σοβιετικής Ένωσης– ζήτησε ανταλλάγματα και ο Μακάριος τα έδωσε. Ποια ήταν αυτά;

Επειδή η Κύπρος δεν μπορούσε να περάσει στη σφαίρα επιρροής των Σοβιετικών, θα έπρεπε να μην περάσει και στη νατοϊκή σφαίρα. Έτσι, τόσο η Ένωση με την Ελλάδα, έναντι εδαφικών ανταλλαγμάτων στην Τουρκία, όσο και η διπλή ένωση, βρισκόταν σε αντίθεση με τα σοβιετικά συμφέροντα και για αυτό ο Μακάριος στάθηκε σταθερά ενάντιος. Εξάλλου, αυτές οι λύσεις δεν συμβάδιζαν με τις φιλοδοξίες του.

Αυτή την πολιτική συνέχισαν και οι διάδοχοί του, ασχέτως αν τη Σοβιετική Ένωση διαδέχθηκε η Ρωσία. Η οικονομική κυρίως διαπλοκή είχε βαθιές ρίζες.