ΚΚΕ ΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ & ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Ιωάννης Αθαν. Μπαμπαλής  

Ιανουάριος 1949: η σφαγή του Καρπενησίου από τις ορδές του Καπετάν Γιώτη (Χαρίλαου Φλωράκη).

Την νύχτα της 19ης Ιανουαρίου, μονάδες του ΔΣΕ με επικεφαλής τον υποστράτηγο Καπετάν Γιώτη (κατά κόσμον Χαρίλαο Φλωράκη), που είχαν περικυκλώσει το Καρπενήσι, ξεκινούν επίθεση για την κατάληψή του. Η αναλογία δυνάμεων ήταν υπέρ του ΔΣΕ (2.900 αντάρτες έναντι 1.200 στρατιωτών, χωροφυλάκων και “Μάυδων”). Έτσι, τα ξημερώματα της 21ης Ιανουαρίου του 1949, οι μονάδες του ΔΣΕ καταλαμβάνουν το Καρπενήσι.Οι νεκροί και οι τραυματίες από την πλευρά των υπερασπιστών της πόλης ανέρχονταν σε 245, ενώ τόσες περίπου ήταν και οι απώλειες του ΔΣΕ, σε νεκρούς και τραυματίες. Ο Ζαχαριάδης ενθουσιάστηκε με την επιτυχία, κι έστειλε αυθημερόν συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Καπετάν Γιώτη και τις ορδές του.

Η κατάληψη του Καρπενησίου κράτησε 18 ημέρες, κατά την διάρκεια των οποίων έγιναν σημεία και τέρατα! Το πρώτο μαζικό έγκλημα του ΔΣΕ έγινε στο στρατιωτικό Νοσοκομείο της πόλης, εντός του οποίου οι κομμουνιστές έριξαν χειροβομβίδες από τις οποίες προκλήθηκε πυρκαγιά, με αποτέλεσμα να βρουν φρικτό θάνατο 28 στρατιώτες - παιδιά του ελληνικού λαού, που τραυματίστηκαν στην μάχη που προηγήθηκε και νοσηλεύονταν εκεί.Στην συνέχεια, δολοφονήθηκαν όσα επιφανή πρόσωπα του Καρπενησίου δεν κατάφεραν να διαφύγουν από την πόλη (όπως ο δήμαρχος Κ. Σακκαλής και άλλοι), κι όσοι άνδρες των ΜΑΥ πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Οι ΜΑΥ (Μονάδες Ασφάλειας Υπαίθρου), ήταν ειδικό στρατιωτικό σώμα που απαρτιζόταν από εθελοντές και συνεργαζόταν με τον Στρατό και την Χωροφυλακή, για την άμυνα των χωριών και των κωμοπόλεων. Οι άνδρες των ΜΑΥ ήταν “κόκκινο πανί” για τους κομμουνιστές, που τους χαρακτήριζαν “παρακρατικούς”, παρά το γεγονός ότι λειτουργούσαν υπό την αιγίδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού.Τέλος, δολοφονήθηκαν 17 αξιωματικοί και περίπουστρατιώτες και υπαξιωματικοί που είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι. Ο αριθμός των δολοφονηθέντων προκύπτει -εμμέσως πλην σαφώς- από τα Επίσημα Κείμενα του ΚΚΕ: «Επίσης, αιχμαλωτίστηκαν 550 στρατιώτες και υπαξιωματικοί και 17 αξιωματικοί του κυβερνητικού στρατού. Από τους στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν, 450 αφέθηκαν ελεύθεροι».Καμμία αναφορά δεν κάνουν τα Επίσημα Κείμενα στους 17 αξιωματικούς και τουςστρατιώτες που δεν αφέθηκαν ελεύθεροι, άρα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δολοφονήθηκαν. Πιο αποκαλυπτικός είναι ο Χαρίλαος Φλωράκης, σε άρθρο του για την μάχη του Καρπενησίου, στο τεύχος 5 του περιοδικού “Δημοκρατικός Στρατός”: «Ακόμα, επιδιώκαμε να εξοντώσουμε ή αιχμαλωτίσουμε την εχθρική φρουρά (1.200)».Ας κάνουμε τώρα τους λογαριασμούς μας... Σύμφωνα με τον Φλωράκη, η φρουρά του Καρπενησίου αποτελείτο από 1.200 άνδρες. Εφόσον οι 245 εξ αυτών σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στην μάχη και 450 αιχμάλωτοι στρατιώτες τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι, “λείπουν” από το αρχικό σύνολο 505 άνδρες. Προφανώς, τόσοι “εξοντώθηκαν” - για να χρησιμοποιήσουμε τον ακριβή όρο του Φλωράκη!Τελικά, υπό την πίεση μονάδων του Ελληνικού Στρατού, υπό τον στρατηγό Τσακαλώτο, οι ορδές του Καπετάν Γιώτη πήραν εντολή από το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ να αποχωρήσουν από το Καρπενήσι, στις 8 Φεβρουαρίου. Πριν φύγουν, λεηλάτησαν τις αποθήκες του Στρατού, παίρνοντας όπλα, τρόφιμα, κι ό,τι άλλο μπορούσαν να πάρουν και στρατολόγησαν με την βία περίπου τετρακόσια άτομα, στην πλειοψηφία τους νεαρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια!Στην σχετική αναφορά του τότε διευθυντή της Νομαρχίας Ευρυτανίας προς το Υπουργείο Εσωτερικών, αναφέρονται τα εξής: «Μέχρι και της ημέρας της εκ Καρπενησίου αποχωρήσεώς των εξηκολούθησεν η στρατολογία νέων και νεανίδων. Προ της ωμής βίας και των απειλών των όπλων ηναγκάζετο ο πατήρ ή η μήτηρ να παραδώση το προσφιλές του πρόσωπον εις τους δημίους ή εάν ηρνείτο να πράξη τούτο ωδηγείτο οικογενειακώς εις ειδικόν τόπον ένθα εβασανίζετο...».

Τα σχόλια δικά σας!

Πηγές:Τμήμα Ιστορίας του ΚΚΕ, «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, 1939-1949», τόμος Β2.Δημήτριος Ζαφειρόπουλος: «Ο Αντοσυμμοριακός Αγών, 1945-49».Θρασύβουλος Τσακαλώτος, «40 χρόνια στρατιώτης της Ελλάδος».