04-11-2020
Το Μπούλκες ήταν ένα πλούσιο χωριό της πρώην Γιουγκοσλαβίας, Βόρεια του Βελιγραδίου, στα σύνορα με την Ουγγαρία. Από τα μέσα του 1945, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945 και μέχρι περίπου στο τέλος του συμμοριτοπολέμου 29 Αυγούστου 1949 λειτούργησε αρχικά ως χώρος φιλοξενίας των μελών του ΚΚΕ και του ΕΛΑΣ, όπως καπετάνιοι, πολιτικοί επίτροποι, στελέχη της εγκληματικής ΟΠΛΑ καθώς και στρατόπεδο εκπαίδευσης των ανταρτών του <<Δημοκρατικού Στρατού>>.
Η Μαργαρίτα Λαζαρίδου στο βιβλίο της <<Πόλεμος και Αίμα>> για το Στρατόπεδο Μπούλκες γράφει:<<Ο κόσμος του Μπούλκες είχε χωρισθεί σε δύο κατηγορίες. Στην κατηγορία των <<μεγάλων>> και καθοδηγητών, στην οποία ανήκε και ο σύζυγός της Παύλος(κατά κόσμο Γιώργης Κοντογιώργης) και στην κατηγορία των ανθρώπων της δουλειάς και του μόχθου. Οι της πρώτης κατηγορίας αντιπροσώπευαν το έγκλημα και τα όργια με ποτά και γυναίκες και οι της δεύτερης κατηγορίας, στην οποία ανήκε και η Λαζαρίδου τους προβληματιζομένους και τηρώντας σιγήν επιβιώσεως. Δύο από τα θύματα των Πεταχτσίδη και Κάλφα γδύθηκαν από τη μέση και κάτω και απεκάλυψαν ένα φρικιαστικό θέαμα. Χαραγμένα τα κορμιά τους, καμένα από αναμμένα τσιγάρα, σπασμένα πλευρά, ξεριζωμένα μαλλιά, χαρακιές στο πρόσωπά τους. Τρόμος διάχυτος και κτηνωδία αφόρητος>>. Φυσικά εκτός από τα άγρια βασανιστήρια στους χαρακτηριζομένους αντιδραστικούς οι απάνθρωποι εκτελούσαν απ΄αυτούς και με όλες μεθόδους. Τους έρριχναν κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες στο ποτάμι ή ακόμα και σε πηγάδια. Κανένας δεν γνωρίζει τον αριθμό των εκτελεσθεισών γυναικών και ανδρών από τον δήμιο Πεταχτσίδη και τους δικούς του. ΣΧΟΛΙΟ: Οι κακούργοι είχαν μάθει στο έγκλημα από την κατοχή αθώων Ελλήνων, ακόμα και μικρών παιδιών. Φαντάζεται κανείς το μέγεθος των ωμοτήτων αυτών, αρκετοί των οποίων ανήκαν στην εγκληματική οργάνωση ΟΠΛΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου