Η Κόκκινη Τρομοκρατία, που έστειλε Αθώους στον Φενεό!
Ένα Απόσπασμα από το έργο μου.
"...Οἱ κομμουνιστές τό 1943–44 ἀκολουθοῦσαν πιστά τήν παλιά συνταγή τρομοκρατίας τοῦ Στάλιν: «ὅποιος δέν εἶναι μαζί μας, εἶναι ἐναντίον μας»! Χιλιάδες ἄνθρωποι δολοφονήθηκαν γι᾽αὐτό πού ἦταν καί γιά τό ὅτι δέν τάχθηκαν μέ τό ΕΑΜ, παρά γιατί ἔκαμαν κάτι ἀντεθνικό. Ἀρκοῦσε νά βαπτισθοῦν ἀπό κάποιον «ἀντίδραση». Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή, ἦταν στό χέρι τοῦ ὁποιουδήποτε «ὑπεύθυνου» τοῦ ΕΑΜ νά τούς κατατάξει σέ «ἐχθρούς τοῦ λαοῦ», «ἐθνοπροδότες», «δωσίλογους», «γκεσταπίτες», κ.λπ. καί νά ξεκινήσει τή διαδικασία τῆς φυσικῆς τους ἐξόντωσης.
Κατά ἕνα περίεργο τρόπο, ἡ ἔκταση καί ἡ εγκληματική, σαδιστική μορφή αὐτῆς τῆς τρομοκρατικῆς ἐκστρατείας ἦταν τελείως ἄγνωστα σχεδόν στήν ὁλότητα τῶν Ἑλλή¬νων μέχρι πολύ πρόσφατα καί ἴσως ἐξακολουθεῖ νά εἶναι στή μεγάλη πλειοψηφία. Τουλάχιστον τά τελευταῖα χρόνια ἔχουν ἀρχίσει νά γίνονται γνωστά πολλά ἀπό τά ἀνατριχιαστικά γεγονότα καί μάλιστα σέ τεκμηριωμένη μορφή. Ἡ ἔκταση τῶν συλλήψεων καί τῶν σφαγῶν πού ἔγιναν, καθώς καί ἡ ἀπόλυτη ὁμοιότητα τῶν μεθόδων πού ἐφήρμοσαν οἱ διάφορες τοπικές ἐπιτροπές τοῦ ΕΑΜ, τά Στρατόπεδα Κρατουμένων, οἱ «ἀνακριτές» καί οἱ σφαγεῖς, ὁδηγοῦν στό συμπέρασμα ὅτι ὅλα κατευθύνονταν ἀπό τά κεντρικά ὄργανα τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ. Όταν ο συγγραφέας Θανάσης Βαλτινός, το 1994, έγραψε για τα Στρατόπεδα Εξόντωσης Ελλήνων στην Αρκαδία, στο έργο του «Ορθοκωστά», πολλοί αντέδρασαν σαν να έπεσαν κυριολεκτικά από τα σύννεφα!
Στην Πελοπόννησο η μεγάλη εξάπλωση της τρομοκρατίας ακολούθησε τις αποφάσεις της διάσκεψης της Στρέζοβας. Αν αναρωτηθεί κανείς που βρήκαν όλους αυτούς τους φονιάδες και σφαγείς για τα χιλιάδες εγκλήματα, η απάντηση βρίσκεται στον «δεσμό αίματος». Αντάρτης ή μέλος της ΟΠΛΑ που μέχρι μια συγκεκριμένη ημέρα δεν είχε σφάξει στο χωριό του κουνέλι, εκαλείτο από τον καπετάνιο του ή άλλον «έμπειρο» σύντροφο να βασανίσει και να σφάξει, ώστε να βάψει τα χέρια του και να γίνει συνένοχος. Για να δημιουργούν στον νέο μεγαλύτερα αισθήματα ενοχής και αποκλεσμού από γνωστούς, συγγενείς και πατριώτες, η «εκπαίδευση» συχνά γινόταν με θύμα γνωστό του και συμπατριώτη του ή με μάρτυρες συμπατριώτες του. Την αρχή την είχε κάνει ο πρωτο–καπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης με τη σφαγή των Ιταλών αιχμαλώτων, τον Σεπτέμβριο του1942, μετά τη μάχη της Ρεκάς Γκιώνας.
Φυσικά, στην αμέτρητη ιστοριογραφία καπεταναίων του ΕΛΑΣ και άλλων ταγμένων αριστερών των τελευταίων 70 ετών, δεν θα δείτε τίποτε από αυτά. Αντ΄αυτών θα διαβάσετε διθυράμβους για σοσιαλιστικό παράδεισο και μεγάλη σύμπνοια στα χωριά και τις κωμοπόλεις της Πελοποννήσου! Ιστορίες για πηγαίο ενθουσιασμό και καθολική συμμετοχή στις οργανώσεις του ΚΚΕ, για «μετά χαράς» αποδοχή της λαϊκής δικαιοσύνης του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, για απελευθερωμένες γυναίκες και παιδιά και για θεατρικές παραστάσεις στα χωριά. Τίποτε για τη βία και τον αυταρχισμό των άξεστων, των ακαμάτηδων και των λούμπεν μελών του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ. Γιατί αυτούς είχαν στρατολογήσει οι τοπικοί υπεύθυνοι του ΕΑΜ και των λοιπών οργανώσεων, παραφυάδων του ΚΚΕ, για να απομυζούν τα υπάρχοντα των νυκοκυραίων και να επιβάλουν τον «νόμο» στους αμφισβητίες και δυσανασχετούντες.
Και αν κάπου αναγκασθούν να παραδεχθούν κάποιο μεγάλο και πασίγνωστο έγκλημα, αυτό αποδίδεται σε «υπερβασία» κάποιου υπεύθυνου. Παράδειγμα, η μαζική δολοφονία 29 κατοίκων του Βαλτεσινίκου την πρωτομαγιά του 1944. Στη συνέχεια, είναι πολύ σύνηθες να λυπούνται για τη «ζημιά» που αυτό έκανε στον «αγώνα» τους. Ποτέ δεν εκφράζουν αίσθημα ενοχής ή λύπης για τα θύματα. Εκτός από την «υπερβασία», δεν είναι ασύνηθες για αριστερούς ιστοριογράφους να αποδώσουν ειδεχθή εγκλήματα σε «προβοκάτσια». Και όλα αυτά ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ δεν υπήρχαν ατομικές πρωτοβουλίες. Όλα ήταν οργανωμένα εκ των άνω. Στην Πελοπόννησο, όπως αναφέραμε, η Κόκκινη Τρομοκρατία άποφασίστηκε και οργανώθηκε στη διάσκεψη της Στρέζοβας, 25-26 Νοεμβρίου 1943..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου