ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΓΑΣ (Ioannis Bougas) - Ιστορία 1940-1949

«ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ, ΜΑΧΑΙΡΙ»!

Αυτό φώναξε ο Άρης Βελουχιώτης στις 22/9/1944. στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας.

21-22 Σεπτεμβρίου έγινε η η μάχη των Γαργαλιάνων μεταξύ του επιτιθέμενου ΕΛΑΣ και του αμυνόμενου Τάγματος Ασφαλείας Γαργαλιάνων του Ταγ/ρχη Παναγιώτη Στούπα, που είχε συγκροτηθεί 35 ημέρες νωρίτερα για να μην κάνουν οι Γερμανοί αντίποινα για την φονική, επιτυχιμένη ενέδρα του ΕΛΑΣ στου Μανούσου το γεφύρι, 10 περίπου χιλιόμετρα ανατολικά της πόλεως.

Στις 22 μπήκαν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ στην πόλη και 22-23 Σεπτεμβρίου ακολούθησε σφαγή αιχμαλώτων και αμάχων, γενικό πλιάτσικο στην πόλη και φωτιά σε επιλεγμένα εκ των προτέρων σπίτια!

Εδώ δεν υπάρχει καμία διαφωνία ως προς την παρουσία και την ανάμειξη του Άρη Βελουχιώτη στα εγκλήματα.

1. Διηύθυνε προσωπικά τη μάχη της 9ης ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ εναντίον του Τάγματος του ταγ/ρχη Παναγιώτη Στούπα,

2. Μπαίνοντας στην πόλη, φώναξε σε αντάρτες του που ετοιμάζονταν να εκτελέσουν μιά ομάδα αιχμαλώτων, το «σύντροφοι, οικονομία στις σφαίρες, μαχαίρι»!

3. Κοιμήθηκε 2 βράδυα στην πόλη, στο σπίτι του Ελληνοαμερικανού Jimmy Pappas, του οποίου την σύζυγο είχε δολοφονήσει η ΟΠΛΑ Γαργαλιάνων, αφήνοντας και τα τρία κορίτσια του ορφανά. (Στο ίδιο σπίτι είχαν μείνει, και είχαν κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι ο Μεταξάς και ο υποργός Κοτζιάς, ενώ αργότερα κοιμήθηκαν ο βασιλιάς Παύλος με τη βασίλισσα Φρειδερίκη).

4. Στο Γυμνάσιο της πόλεως έδερνε ο ίδιος αιχμαλώτους ταγματασφαλίτες και «διπλοκαλαμάδες»,

5. Έσφαξε με τα χέρια του έναν νεαρό ταγματασφαλίτη στην εσωτερική σκάλα του σπιτιού που έμενε, και κλώτσησε το χωρισμένο κεφάλι του στο δρόμο!!

6. Με τη μπότα του άφησε τη σφραγίδα του θυμού του πάνω σε ωραία έπιπλα της οικίας που έμεινε στους Γαργαλιάνους, ενώ άλλα τα κατέστρεψε τελείως (γιατί δεν μπορούσε να ανοίξει μιά τζάρα σπιτικού γλυκού που ζήτησε να φάει, «ρετζέλι» που γίνεται από «πετιμέζι»).

Για να αποφευχθεί η κατάσταση που δημιουργήθηκε στον Μελιγαλά, ο Βελουχιώτης με τον Μπλάνα και τον Μπελογιάννη είχαν δώσει στην Τοπική Επιτροπή του ΕΑΜ και την ΟΠΛΑ περιθώριο 6 ώρες να εκτελέσουν όσους «αντιδραστικούς» είχαν αποφασίσει και να κάψουν όσα σπίτια ήθελαν. Για τους ταγματασφαλίτες και τους αντάρτες του ΕΛΑΣ δεν ίσχυε η προθεσμία των 6 ωρών.

Πόσα ήταν τα θύματα στους Γαργαλιάνους. Στη μάχη σκοτώθηκαν 14 ταγματασφαλίτες και 139 εσφάγησαν μετά τη μάχη, όταν ήταν άοπλοι αιχμάλωτοι. Εκτός αυτών, εγώ μπόρεσα και βεβαίωσα 66 αμάχους Γαργαλιανιώτες οι οποίοι εσφάγησαν τις 2 ημέρες μετά τη μάχη. Σύνολο 219.

Αυτοί δεν ήταν οι μόνοι νεκροί. Όπως και στον Μελιγαλά, στους Γαργαλιάνους είχαν καταφύγει και εκατοντάδες άμαχοι από τις γύρω πόλεις και χωριά. Πόσοι εσφάγησαν από αυτούς, δεν είναι ακριβώς γνωστό. Ίσως 100, ίσως και περισσότεροι. Τα κοντινά χωριά Λεύκη, Φλόκα και Μουζάκι είχαν αρκετούς νεκρούς, αλλά και πολλά άλλα. Τα πρώτα χρόνια, μετά τη σφαγή οι εντόπιοι ομιλούσαν για 400-600 σύνολο νεκρών.