Το τοξικό σύστημα, προϊόν της παρακμής

Τον όρο τον χρησιμοποίησε φίλος σχολιαστής στο antinews. Ενα τοξικό σύστημα, προϊόν της παρακμής μας, της χρόνιας αποδόμησης όλου του ελληνικού συστήματος αξιών και με δικές μας, δεξιές ευθύνες, λόγω ανιστόρητης ενοχής. Οι μηδενιστές διδάσκουν στα παιδιά μας τα σκουπίδια τους, πληρωμένοι από τον ίδιο τον λαό. Οι τρομοκράτες εκβιάζουν το κράτος με στοιχισμένη πίσω τους την αντιπολίτευση και την πιο ξέμπαρκη «διανόηση» που είχε ποτέ ο τόπος, απαιτώντας εξωθεσμική παρέμβαση στην ελεύθερη βούληση ενός ανακριτή. Νομικοί, προϊόντα νεποτισμού και άγριου «σπρωξίματος», βγαίνουν και αμολάνε πεζοδρομιακές πομφόλυγες, επενδύοντας στο χάος.

Η αντιπολίτευση, με βρόμικο μάτι, ονειρεύεται ταραχές, κατάρρευση, εύχεται την αποτυχία στις διαπραγματεύσεις και περιμένει σαν γύπας πάνω στο κλαρί να τα τινάξει η πατρίδα, για να έρθει στην εξουσία πάνω στα ερείπια. Η κυβέρνηση κάνει λάθη, ο πολιτικός κόσμος έχει έλλειμμα παραδείγματος ηγεσίας, όμως ό,τι σωστό γίνεται πολεμιέται. Από τα αυτονόητα στην Παιδεία, στη δημόσια τάξη, στις διαρθρωτικές αλλαγές, στην προσεκτική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, που δεν χαμπαριάζουν από τον κλαρινιτζή Αλέξη και τον νταουλιέρη Σκουρλέτη ως την οικοδόμηση περιφερειακών συμμαχιών.

Με το τοξικό αυτό σύστημα, που χαϊδολογάει την τρομοκρατία και τους βανδάλους, εύχεται το χάος, τη χρεοκοπία, και αντιπροτείνει νεφελώδεις τριτοκοσμικές ανοησίες για πολύ πρακτικά και επείγοντα εθνικά προβλήματα, συντάσσεται μέρος της παρασιτικής τάξης που υποδύεται την «αστική». Εχουν αρχίσει και πιάνουν στασίδι βετεράνοι νταβατζήδες. Θέλουν business as usual για την επόμενη ημέρα. Λάθος της κυβέρνησης ο συμβιβασμός και η ανοχή, το ότι δεν τους έχει τραβήξει ακόμη την «πρίζα», αφού, χωρίς ανοχή και ασυλία στον υπέρμετρο δανεισμό τους, χωρίς αναζωογονητικές ενέσεις από το κράτος, τα μπατίρικα συγκροτήματα και οι μηχανισμοί λεηλασίας που αυτοί έστησαν επί δεκαετίες, εκβιάζοντας κυβερνήσεις, απομυζώντας τον Προϋπολογισμό, ποδηγετώντας την εξουσία και την κοινωνία και παραπληροφορώντας τους πολίτες, θα ήταν ήδη τουμπανιασμένοι στην άκρη του δρόμου. Τώρα κάνουν κολεγιές με τους επίδοξους διαχειριστές της μιζέριας.

Αυτές τις ημέρες, ερήμην του ανύποπτου Αλέξη και στο όνομά του, στο όνομα και μιας παρωδίας του ευγενούς αγώνα ενός σπουδαίου Ιρλανδού πατριώτη και των συντρόφων του, του Εθελοντή (Oglaigh) του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού Μπόμπι Σαντς, ο οποίος άφησε την τελευταία πνοή του στις φυλακές του Λονγκ Κες, στις 5 Μαΐου 1981, έπειτα από 65 ημέρες αληθινής απεργίας πείνας, στήνεται ένα επίδοξο σκηνικό ενός νέου άθλιου Δεκέμβρη.

Το τοξικό αυτό σύστημα δηλητηριάζει τον δημόσιο βίο, εκβιάζοντας εκ των προτέρων βουλευτές ότι θα τους διασύρει ως εξωνημένους, διακινώντας συκοφαντικές φήμες ώστε, αν υποκύψουν για να μην εκλεγεί Πρόεδρος ή αν δεν υποκύψουν και εκλεγεί, να συντηρούν ένα κλίμα αστάθειας, που θα υπονομεύει την πορεία της χώρας, θα εξυπηρετεί τις τυχοδιωκτικές αντεθνικές προθέσεις τους. Για το τελευταίο, βέβαια, αδίκως τους μέμφομαι, αφού στο έθνος δεν πιστεύουν. Για αυτούς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η νομιμότητα είναι «λάστιχο» και το χάος, τα ερείπια είναι το δύσοσμο θερμοκήπιο στο οποίο νομίζουν πως θα ανθίσουν τα σαρκοβόρα «άνθη» του μηδενισμού τους. Θα τους σταματήσουν η αφύπνιση και η επανένωση της μεγάλης φιλελεύθερης πατριωτικής παράταξης και η διόρθωση των λαθών της ή θα τους διευκολύνει η ατολμία της.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

http://www.dimokratianews.gr/content/30445/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8A%CF%8C%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BC%CE%AE%CF%82