Η «βιτρίνα» μιας χώρας είναι η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσάς της. Ο παλμός κάθε έθνους μπορεί να μετρηθεί κοντά στην «καρδιά» του, εκεί όπου λειτουργεί το Κοινοβούλιο και βρίσκονται τα πιο κομβικά υπουργεία. Μόλις διαβάσατε μία σειρά από «νόμους» που δεν χρειάζονται απόδειξη. Εχουν ήδη αποδειχθεί δεκάδες χιλιάδες φορές στην ανθρώπινη Ιστορία.

Και ιδού τι συμβαίνει με την Ελλάδα: Από το 2008 η πλατεία Συντάγματος έχει γίνει στόχος των ταγμάτων εφόδου της άκρας Αριστεράς και των δυνάμεων που αυτή υποστηρίζει. Την περίοδο που οι έξαλλοι «διαδηλωτές» διέλυαν την Αθήνα, παραδίδοντας την πρωτεύουσα της χώρας μας στο μένος των πλιατσικολόγων και σε μια ανεπίστροφη υφεσιακή κατάσταση, ένας από τους «υποδοχείς» των μολότοφ των συμμοριών ήταν το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου Αθηναίων. Το γιατί το πυρπολούσαν, υπό τις επευφημίες και την απροκάλυπτη στήριξη (κραταιών σήμερα) πολιτικών δυνάμεων, είναι προφανές.

Τα χρόνια πέρασαν, αλλά μερικές συνήθειες και νεοφανείς «παραδόσεις» παραμένουν. Τώρα η πλατεία Συντάγματος είναι κατειλημμένη από μια ομάδα Σύριων λαθρομεταναστών που απαιτούν τη χορήγηση πολιτικού ασύλου από την Ελλάδα. Κάτι πρέπει να γίνει με αυτούς τους ανθρώπους. Η πρώτη ενδεικνυόμενη -από την πλευρά του κράτους- ενέργεια είναι η άμεση απομάκρυνσή τους από την πλατεία Συντάγματος. Δεν έχουν το δικαίωμα να την καταλαμβάνουν και το γεγονός ότι αξιώνουν τη χορήγηση πολιτικού ασύλου δεν τους θέτει υπεράνω των κείμενων νόμων.

Η Πολιτεία οφείλει να τους στεγάσει σε κάποιον χώρο με ανθρώπινες συνθήκες και να εξετάσει μία προς μία τις αιτήσεις τους για απονομή της ιδιότητας του πολιτικού πρόσφυγα. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε καν να επισημαίνονται τα αυτονόητα, αλλά σε ένα κράτος όπου η αυθαιρεσία είναι κανόνας και οι περί μετανάστευσης νόμοι έχουν γίνει κουρελόχαρτα, ακόμα και οι τυπικές διαδικασίες πρέπει να υπενθυμίζονται.
Επίσης, υπάρχει και η λύση της προώθησής τους σε κάποια από τις ισχυρές χώρες της Ε.Ε., που μας κάνει συχνά παρατηρήσεις για ζητήματα μετανάστευσης...