Η κατάρριψη των κυβερνητικών θέσεων περί δήθεν επιτυχίας (!) με τη συμφωνία στο «Μακεδονικό» από τον Σταύρο Λυγερό

14-06-2018

Βήμα βήμα αποκαλύπτεται η προδοσία της κυβέρνησης Τσίπρα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, καθώς επίσης και η προπαγάνδα της να παρουσιάσει μία συμφωνία εθνικής ήττας και επιβλαβούς αναμφισβήτητα για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ως νίκη και επιτυχία. Η παράδοση της «μακεδονικής γλώσσας», της «μακεδονικής εθνότητας» και του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία», τα οποία η κυβέρνηση επιχειρεί από μαύρο να τα κάνει άσπρο, προκαλούν οργή στους Ελληνες.

Τους ισχυρισμούς και τα πανηγύρια του Μεγάρου Μαξίμου καταρρίπτει ένα προς ένα με άρθρο του (σημαντικό μέρος του οποίου αναδημοσιεύει σήμερα η «δημοκρατία») στην ιστοσελίδα slpress.gr ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός:

1 Εθνική γραμμή
Εθνική γραμμή υπήρξε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή αποφασίσθηκε η γραμμή «ούτε Μακεδονία ούτε παράγωγα». Μπορούμε πάλι να μιλήσουμε για εθνική γραμμή, χωρίς αυτή να προσλάβει ποτέ θεσμικό χαρακτήρα, το 2008, όταν η Ελλάδα δεν επέτρεψε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Με την τωρινή συμφωνία παραβιάζεται, όμως, η εθνική γραμμή με την αποδοχή του ονόματος «Μακεδόνες» και «μακεδονική» γλώσσα.

2 Χρήση erga omnes
Η συμφωνία προβλέπει πως η αλλαγή των εγγράφων συνδέεται με την πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, η οποία, όμως, δεν εξαρτάται από την Ελλάδα. Δηλαδή, εάν για διάφορους λόγους οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις δεν προχωρήσουν, η Βόρεια Μακεδονία θα έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά η αλλαγή των εγγράφων δεν θα ολοκληρωθεί.

3 Αλυτρωτισμός - Oνομα «Βόρεια Μακεδονία»
Ο αλυτρωτισμός θα ακυρωνόταν εάν ταυτοχρόνως με το κρατικό όνομα Βόρεια Μακεδονία για όλες τις χρήσεις, η συμφωνία προέβλεπε ότι οι πολίτες του γειτονικού κράτους θα ονομάζονταν Βορειομακεδόνες και η γλώσσα της πλειονοτικής εθνότητας σλαβομακεδονική. Oταν η Ελλάδα αποδέχεται το όνομα «Μακεδόνες» και «μακεδονική» αντί να ακυρώνει επικυρώνει τον αλυτρωτισμό.

4 Το ιδεολόγημα του Μακεδονισμού
Ο Μακεδονισμός είναι το εθνικό ιδεολόγημα των Σλαβομακεδόνων, η φαντασίωση της «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας». Σύμφωνα με αυτό το ιδεολόγημα, η Μακεδονία του Αιγαίου είναι υπό ελληνική κατοχή και η Μακεδονία του Πιρίν υπό βουλγαρική. Το τρίτο τμήμα της «μακεδονικής πατρίδας», η Μακεδονία του Βαρδάρη, κατάφερε να απελευθερωθεί και να γίνει ανεξάρτητο κράτος. Να γιατί ο Μακεδονισμός είναι ο πυρήνας του αλυτρωτισμού.
5Ιστορία, σύμβολα, παράδοση

Oταν τους χαρίζεις το όνομα «Μακεδόνες» και «μακεδονική» γλώσσα, τους επιτρέπεις να ψαρεύουν στα θολά νερά. Οι απλοί άνθρωποι στις τρίτες χώρες, που δεν διαθέτουν ιδιαίτερη ιστορική παιδεία, πιθανότατα θα θεωρήσουν τους σύγχρονους «Μακεδόνες» απόγονους των αρχαίων.

6 Η κερκόπορτα της ιθαγένειας
Καταρχάς, από τη στιγμή που αποδέχεσαι πως οι κάτοικοι της Βόρειας Μακεδονίας είναι «Μακεδόνες» και όχι Βορειομακεδόνες, η ονομασία Βόρεια Μακεδονία δεν διαχωρίζει τη γειτονική χώρα από την ελληνική Μακεδονία. Επίσης, το όνομα της ιθαγένειας/υπηκοότητας σε όλα τα κράτη είναι πάντα παράγωγο της κρατικής ονομασίας. Ο πολίτης της Νότιας Αφρικής είναι Νοτιοαφρικανός. Ο πολίτης του Βελγίου, ανεξαρτήτως εάν εθνοτικά είναι Βαλόνος ή Φλαμανδός, είναι Βέλγος όσον αφορά την ιθαγένεια. Οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, ανεξαρτήτως εάν εθνοτικά είναι Σλαβομακεδόνες ή Αλβανοί, έπρεπε να είναι Βορειομακεδόνες όσον αφορά την ιθαγένεια.

Οι Ζάεφ και Ντιμιτρόφ επέμειναν να διατηρήσουν το όνομα «Μακεδόνες», επειδή ακριβώς θέλουν να κρατήσουν ζωντανό το εθνικό ιδεολόγημά τους, τον Μακεδονισμό. Οι Σλαβομακεδόνες πονηρά μπερδεύουν την εθνότητα με την ιθαγένεια.

Τα παραδείγματα του Βιετνάμ παλαιότερα και της Κορέας αργότερα παραπέμπουν σε διαμελισμό κράτους και γι' αυτό η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε αποφύγει το «Βόρεια Μακεδονία».