Απόσπασμα από το άρθρο του Σάκη Μουμτζή:

2018 μ.Χ. - Ακόμα ονειρεύονται τον κομμουνισμό

11-06-2018

Αναφέρομαι κυρίως στην τρυφερότητα και στο ενδιαφέρον που δείχνουν πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τον Κουφοντίνα. Ας σημειωθεί πως ο Ν.Φίλης, πριν από λίγες ημέρες είχε χαρακτηρίσει «ως μη σημαντικό γεγονός» την αιχμαλωσία των δύο αξιωματικών του στρατού μας. Σήμερα «κλαίγεται» για την υγεία ενός δολοφόνου. Και είναι απολύτως λογικό για έναν μαρξιστή αυτή η αντιμετώπιση των δύο γεγονότων.

Ο Κουφοντίνας είναι συγγενής της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Παραστρατημένος, αλλά συγγενής. Οι δύο αξιωματικοί ανήκουν σε έναν κοινωνικό χώρο που ανέκαθεν προκαλούσε αποστροφή στην Αριστερά. Και σήμερα ακόμα, όσους υπερασπίζονται την πατρίδα τους αποκαλούν «στρατόκαυλους».

Εύλογο λοιπόν το ενδιαφέρον για τον κατά συρροή δολοφόνο, εύλογη και η αδιαφορία για τους δύο αξιωματικούς μας. Και τι μένει από αυτές τις ιστορίες των τελευταίων ημερών;