Αμαλία

@4fABkkc5xTv2aek

Πώς η "μαμά" Μόσχα διόριζε τους γ.γ. του ☭ΚΚΕ, με кооптация. Το παράδειγμα Ζαχαριάδη. Παλαιότερα, οι αρχηγοί (πρόεδροι) των δημοκρατικών κομμάτων, είτε αναδεικνύονταν, είτε εκλέγονταν από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός τους. Στην εποχή μας, είθισται να εκλέγονται από την βάση του κόμματος. Ωστόσο, υπάρχει ένα κόμμα, του οποίου οι αρχηγοί (γενικοί γραμματείς), μέχρι το 1991, ούτε αναδεικνύονταν, ούτε εκλέγονταν. Διορίζονταν από την “μαμά” Μόσχα, δια “κοοπτάτσιας”! Αναφέρομαι βεβαίως στο... “τιμημένο Κουκουέ”

Μια διευκρίνιση: η λέξη κοοπτάτσια προέρχεται από την ρωσσική кооптация, της οποίας η πολιτική έννοια είναι ότι ένας αρχηγός κόμματος, δεν εκλέχθηκε από τα στελέχη ή τα μέλη του, αλλά διορίστηκε απ' ευθείας από κάποια “ανωτέρα δύναμη”. Κατά το κοινώς λεγόμενον, στα ελληνικά, “φυτευτός”! Αναφέρει σχετικά με τους “φυτευτούς” από την Μόσχα γ.γ. του ΚΚΕ, ο Διονύσης Χαριτόπουλος, στο βιβλίο του “Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων”: «Όλοι οι γενικοί γραμματείς του ΚΚΕ διορίζονταν απευθείας από τη Σοβιετική Ένωση και όλοι είχαν άδοξο τέλος πλην του Χαρίλαου Φλωράκη, αφού το τέλος της ΕΣΣΔ προηγήθηκε του δικού του» Ερχόμαστε τώρα στο πιο κραυγαλέο παράδειγμα “κοοπτάτσιας” στην ηγεσία του ΚΚΕ, αυτό του Νίκου Ζαχαριάδη, που ηγήθηκε του κόμματος στα “χρόνια της φωτιάς”. Εξόχως διαφωτιστικός σχετικά με την διαδικασία του διορισμού του, είναι ο ιστορικός Νίκος Παπαδάτος, στο βιβλίο του “Άκρως Απόρρητο - Οι σχέσεις ΕΣΣΔ - ΚΚΕ 1944-1952” - το οποίο περιέχει πλήθος πρώην απόρρητων ντοκουμέντων από τα σοβιετικά αρχεία και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Ιδού πώς περιγράφει την διαδικασία, βάσει των σοβιετικών αρχείων: «Τα στελέχη Βαλέτσκι, Κολάροφ και Πανόφ συγκρότησαν την επιτροπή που έμελλε να αλλάξει τη σύγχρονη ιστορία του ΚΚΕ. Η εν λόγω επιτροπή πρότεινε τον διορισμό ενός τολμηρού “νεολαίου” στην ηγεσία του ελληνικού κόμματος. Η εν λόγω εισήγηση έγινε αντικείμενο μελέτης από τη Βαλκανική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς και τελικά επικυρώθηκε από την ανώτατη σοβιετική ηγεσία, η οποία ήταν και το απόλυτο καθοδηγητικό “κεντρο” της Κομιντέρν: οι Μανουιλίσκι και Μολότοφ επικύρωσαν τον διορισμό του Νίκου Ζαχαριάδη στη θέση του γ.γ. της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ» Βέβαια, με τον ίδιο τρόπο που διορίστηκε από τους Σοβιετικούς αφέντες, παύθηκε κιόλας ο επονομαζόμενος “Έλληνας Στάλιν” Ζαχαριάδης, όταν άλλαξαν τα δεδομένα, κι άρχισε η “αποσταλινοποίηση” της ΕΣΣΔ, των κρατών - δορυφόρων της, αλλά και των κομμουνιστών κομμάτων των χωρών της μη κομμουνιστικής Ευρώπης. Και πως χαρακτηρίζεται ένα κόμμα, του οποίου οι αρχηγοί διορίζονταν και παύονταν από μια ξένη δύναμη; Ξενοκίνητο και ξενόδουλο, φυσικά! Τέτοιο κόμμα ήταν το ΚΚΕ, που μετά το 1991 έμεινε ξαφνικά κι απρόσμενα “ορφανό”, χωρίς αφέντη!