Αμαλία

@4fABkkc5xTv2aek

Η κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας στην ΕΣΣΔ, με την φωνητική (σταλινική) ορθογραφία!

Την εποχή της επικράτησης του κομμουνισμού στην Ρωσσία, υπήρχαν περίπου 300.000 Έλληνες. Οι περισσότεροι απ' αυτούς μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο και διδασκόμενη γλώσσα στα ελληνικά σχολεία ήταν η καθαρεύουσα. Μετά την επικράτηση του Στάλιν άλλαξαν τα πράγματα και επιδιώχθηκε ο εκσλαβισμός και η “σοβιετοποίηση” της ελληνικής παιδείας, με πρώτο θύμα την ελληνική γλώσσα!

Έτσι, στις 10 Μαΐου 1926, στην “Πανσυνδεσμιακή Σύσκεψη” των ελληνικής καταγωγής κομμουνιστών “διανοουμένων” στη Μόσχα, αποφασίστηκε η κατάργηση της “αντιδραστικής” καθαρεύουσας από την εκπαίδευση, η καθιέρωση της δημοτικής και η αντικατάσταση της ιστορικής ορθογραφίας με τη φωνητική. Ας δούμε τι σήμαινε αυτό πρακτικά... Αντικαταστάθηκε το 24γράμματο αλφάβητο με το 20γράμματο. Με την απόφαση αυτή: καταργήθηκαν οι δίφθογγοι, διατηρήθηκαν μόνο το «ι» και το «ο», στη θέση του «ου» καθιερώθηκε το «υ», στη μικρογράμματη γραφή καταργήθηκε το «σ» και γραφόταν ως «ς». Τα διπλά σύμφωνα γράφονταν αναλυτικά. Δηλαδή, το «ξ» γραφόταν «κς» και το «ψ» ως «πς». Το «ν» στο τέλος των λέξεων έμπαινε όταν η λέξη που ακολουθούσε άρχιζε με «μ», «π», «τ» ή φωνήεν. Καταργήθηκαν τα πνεύματα και η περισπωμένη. Ο τόνος καταργήθηκε στις μονοσύλλαβες λέξεις και σε όσες τονίζονταν στη λήγουσα. Εξαιρέθηκαν οι μονοσύλλαβες που χρησιμοποιούνταν σε ερώτηση ή για να δίνουν έμφαση όπως π.χ. «Πύ πας;», «Πός ίρθες;», «Ι εγό ί εςί», «Για πέζ-μυ». Οι λέξεις γράφονταν όπως ακριβώς προφέρονταν. Για παράδειγμα, το «αποτέλεσμα» γραφόταν «αποτέλεζμα», ο ελληνισμός γραφόταν «ελινίζμος», ο σοσιαλισμός «ςοςιαλιζμος», ο γυρισμός «γιριζμός», η προθεσμία «προθεζμία», το άθροισμα «άθριζμα», ο σχηματισμός «σκιματίζμος» κ.ο.κ. Δείτε την απίστευτη κακοποίηση της γλώσσας μας σ’ έναν πίνακα: αι ε ει ι οι ι η ι υ ι ω ο ου υ ξ κς ψ πς σ ς γκ νκ γγ νκ αυαφ, αβ ευεφ, εβ Εν τέλει, ο βιασμός της ελληνικής γλώσσας διακόπηκε βίαια το 1937, όταν οι σταλινικοί άρχισαν τους ρατσιστικούς διωγμούς των διαφόρων μη σλαβικών εθνοτήτων της ΕΣΣΔ, μεταξύ αυτών και των Ελλήνων. Ο διωγμός των Ελλήνων είχε ως αποτέλεσμα την διάλυση των ελληνικών κοινοτήτων, την φυσική εξόντωση της ηγεσίας τους, την πλήρη απαγόρευση της ελληνικής παιδείας και των εκδόσεων στην ελληνική γλώσσα και τέλος, την εκτόπιση μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού στην Κεντρική Ασία (κυρίως στο Καζακστάν) και στη Σιβηρία. Η βασική κατηγορία για τους Έλληνες, ήταν ότι είχαν συστήσει παράνομες εθνικιστικές οργανώσεις, που στόχευαν στην διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και στη δημιουργία ανεξάρτητης Ελληνικής Δημοκρατίας στις περιοχές της νότιας Ρωσσίας, όπου υπήρχε ελληνικό στοιχείο. Προφανώς, εάν επικρατούσαν στην Ελλάδα οι κομμουνιστές το 1944 ή το 1949, θα ακολουθούσαν την σταλινική “συνταγή” της “απλοποίησης” της ελληνικής γλώσσας. Άρα, με την μη επικράτηση των κομμουνιστών, δεν γλίτωσε μόνο η Πατρίδα από εδαφικό ακρωτηριασμό. Γλίτωσε και η ελληνική γλώσσα από τον πλήρη εξευτελισμό! Πηγή της ανάρτησης είναι σχετική μελέτη του Βλάση Αγτζίδη, διδάκτορα της Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του AΠΘ και συγγραφέα πολλών και αξιόλογων βιβλίων για τον ελληνισμό της ΕΣΣΔ.