Αμαλία

@4fABkkc5xTv2aek

Πώς οι “στρίγγλοι” του ☭ΚΚΕ έγιναν “αρνάκια” και υπέγραψαν την καταδικαστική για τα σχέδιά τους Συμφωνία της Καζέρτας; Σαν σήμερα, το 1944, άρχισε η Διάσκεψη της Καζέρτας (κωμόπολη της Νότιας Ιταλίας), που δύο ημέρες αργότερα κατέληξε στην “Συμφωνία της Καζέρτας”. Στην σύσκεψη μετείχαν εκπρόσωποι της κυβέρνησης Παπανδρέου (που είχε μεταφέρει την έδρα της από το Κάιρο στην ιταλική πόλη Κάβα ντε Τιρρένι), ο Σαράφης εκ μέρους του ΕΛΑΣ, ο Ζέρβας εκ μέρους του ΕΔΕΣ, ο Βρετανός υπουργός Χάρολντ Μακ Μίλαν, ο Βρετανός πρεσβευτής Λήπερ, ο Βρετανός στρατηγός Σκόμπυ κ.α.

Η Συμφωνία της Καζέρτας ήταν η κατάληξη της Διάσκεψης του Λιβάνου (17-20 Μαΐου 1944), στην οποία οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ (ΚΚΕ), προς γενική κατάπληξη, συμφώνησαν να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Παπανδρέου - ενώ είχαν ήδη στήσει μια δική τους “κυβέρνηση του βουνού” (ΠΕΕΑ). Βέβαια, για να δεχθούν τα συντρόφια να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση Παπανδρέου, έβαλαν το χεράκι τους οι Σοβιετικοί αφέντες τους, οι οποίοι λίγες μέρες πριν (στις 5 Μαΐου) είχαν ανεπισήμως εκχωρήσει την Ελλάδα στους Βρετανούς, με αντάλλαγμα την Ρουμανία - κατά την συνάντηση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Ήντεν με τον Σοβιετικό πρεσβευτή Γκούσεφ. Μεταξύ αυτών που ζήτησε ο Ήντεν από τον Γκούσεφ, ήταν και το εξής: «Να πείτε στους Έλληνες εμπιστευτικά, ότι το καθήκον του ΕΑΜ είναι να μπει στην κυβέρνηση Παπανδρέου» (Πηγή: “Από την αντίσταση στον εμφύλιο”, Συλλογικό Έργο) Κι αυτό ακριβώς έκαναν οι Σοβιετικοί: «Η “γνώμη” της Σοβιετικής Ένωσης, μέσω της πρεσβείας στο Κάιρο, δόθηκε όχι μετά την Διάσκεψη του Λιβάνου, αλλά πριν απ' αυτή. Όχι βέβαια σε οποιονδήποτε Έλληνα κομμουνιστή, αλλά προσωπικά στον Ρούσο, το έμπιστο στέλεχος της Κομιντέρν» (Πηγή: Δ. Χαριτόπουλος, “Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων”) Ωστόσο, η συμφωνία αυτή προκάλεσε οργή στις τάξεις των στελεχών του ΚΚΕ, που ασφαλώς και ΔΕΝ ενημερώθηκαν απ' την ηγεσία για την σοβιετική παρέμβαση. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Ζέβγος, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, απαίτησε να εκτελεστεί ο Ρούσος ως προδότης, επειδή υπέγραψε την Συμφωνία! Οι άγριες αντεγκλήσεις μεταξύ των στελεχών του ΚΚΕ, ήταν η αιτία που για μεγάλο χρονικό διάστημα, το κόμμα δεν όριζε τους 6 υπουργούς που θα συμμετείχαν στην κυβέρνηση. Έτσι, χρειάστηκε και δεύτερη σοβιετική παρέμβαση, για να “πεισθούν”! Στις 26 Ιουλίου, προσγειώθηκαν στο αντάρτικο αεροδρόμιο της Θεσσαλίας, τα μέλη της σοβιετικής στρατιωτικής αποστολής, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Ποπώφ. Με την παρέμβαση του Ποπώφ, “οι στρίγγλοι έγιναν αρνάκια” και στις 17 Αυγούστου το ΚΚΕ ανακοίνωσε επίσημα πως: «Μπαίνοντας σήμερα στην κυβέρνηση Παπανδρέου, οφείλουμε να εξηγήσουμε ότι προβαίνουμε σ' αυτό ύστερα από εξαναγκασμό» (Πηγή: “ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα”) Όμως, οι κουκουέδες δεν είπαν (κι ούτε τώρα μας λένε...), ποιοι τους εξανάγκασαν Οι όροι της Συμφωνίας της Καζέρτας που ακολούθησε, ήταν καταστροφικοί για το ΚΚΕ και τα σχέδιά του για βίαιη κατάληψη της εξουσίας, μετά την αποχώρηση των Γερμανών! Σύμφωνα με αυτούς, όλες οι ανταρτικές δυνάμεις θα υπάγονταν στις διαταγές της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η οποία, έθετε όλες τις δυνάμεις αυτές κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Σκόμπυ, που ορίστηκε διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στην Ελλάδα! Άρα, ο ΕΛΑΣ θα έπαιρνε πλέον διαταγές από τον Σκόμπυ! Επιπλέον, στην Συμφωνία υπήρχε πρόβλεψη για το τι μέλλει γενέσθαι στην Αθήνα, μετά την επικείμενη αποχώρηση των Γερμανών: «Ουδεμία ενέργεια θα αναληφθεί εκτός υπό τας αμέσους διαταγάς του στρατηγού Σκόμπυ» Αυτό σήμαινε ότι ο ΕΛΑΣ δεν μπορούσε πλέον να καταλάβει την Αθήνα, άρα και την εξουσία! Γράφει σχετικά, με παράπονο, ο τότε Νο 2 της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ, Γ. Ιωαννίδης, στο βιβλίο του “Αναμνήσεις”: «Εμείς ήμασταν μια δρασκελιά από την Αθήνα. Βάζαμε μέσα στην Αθήνα όπλα κ.λπ. Είχαμε το σχέδιο να καταλάβουμε την Αθήνα τότε» Μετά από όλα αυτά που διαβάσατε, μήπως σας γεννιέται η επιθυμία ν' αρχίσουμε κι εμείς να... δοξάζουμε τον σύντροφο Στάλιν, που έσωσε την Ελλάδα μας από τον κομμουνισμό;