Η ΕΛΛΑΔΑ 1915-1917 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΓΕΝΙΚΑ.

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αρχίσει στις 28 Ιουλίου 1914. Οι δύο εμπόλεμες παρατάξεις, η ΑΝΤΑΝΤ με τις Βρετανία, Ρωσία, Γαλλία και Ιταλία, και οι Κεντρικές Αυτοκρατορίες με τη Γερμανία και την Αυστρία, προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν νέους συμμάχους. Στην Ελλάδα, μετά τους νικηφόρους Α΄ και Β΄ Βαλκανικούς Πολέμους, αναπτύχθηκαν δύο απόψεις-θέσεις. Η του Βασιλέως Κωνσταντίνου και της Επιτελικής Υπηρεσίας του Στρατού για τήρηση αυστηρής ουδετερότητας μέχρι της πλήρους αποσαφήνισης της στρατηγικής και τακτικής στρατιωτικής κατάστασης και του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου για την άμεση είσοδο στον πόλεμο στο πλευρό της ΑΝΤΑΝΤ.

Οι Σύμμαχοι με πρωτοστάτη τη Γαλλία κατά τη διετία 1915-1917, μέχρι την απομάκρυνση από το θρόνο του Βασιλέως Κωνσταντίνου, εκβίαζαν την Ελλάδα με επεμβάσεις στα εσωτερικά της, ταπεινωτική συμπεριφορά, εδαφικούς ακρωτηριασμούς και παραβάσεις κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου, Λαϊκής Κυριαρχίας και Διεθνούς Δικαίου, προκειμένου να εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό της ΑΝΤΑΝΤ. Κατά τη διάρκεια αυτής της ταπεινωτικής εκστρατείας ο Ελευθέριος Βενιζέλος από τη Θεσσαλονίκη κατά βάση όχι μόνο ανεχόταν αυτήν, αλλά και διακαώς την υποστήριζε.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Κατά τη διάρκεια της διετίας 1915-1917 συνέβησαν απαράδεκτα τραγικά και δραματικά γεγονότα σε βάρος της Ελεύθερης και Δημοκρατικής Ελλάδας με πρωτοστάτη τη Γαλλία, παρά τις αρκετές διαφωνίες της Βρετανίας, Ρωσίας και Ιταλίας, με σκοπό την απομάκρυνση του <<Γερμανόφιλου Βασιλέως>>Κωνσταντίνου και την εν συνεχεία ανάληψη της Πρωθυπουργίας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο παρά το πλευρό των Συμμάχων.

Ένα από τα γεγονότα αυτά, προ των αιματηρών Νοεμβριανών, είναι και το ακόλουθο:

Ο Γάλλος Στρατηγός Σαρράιγ, Διοικητής των Συμμαχικών στρατευμάτων του Μετώπου της Μακεδονίας στα τέλη του Ιουνίου 1916 αξίωσε από τον Διοικητή του Γ΄ Σώματος Στρατού, Αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Μοσχόπουλο, να του παραδώσει για λόγους ασφαλείας τη Διοίκηση της Χωροφυλακής στη Θεσσαλονίκη. Ο Μοσχόπουλος απέρριψε το αίτημα του Σαρράιγ και εκείνος του ζήτησε να εγκαταλείψει τη Θεσσαλονίκη εντός 24 ωρών. Ακολούθησε μια έντονη λογομαχία. Τελικά ο Σαρράιγ ζήτησε συγγνώμη και παραιτήθηκε από την αξίωσή του.

Στις αρχές του Ιουλίου 1916 η εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, που ασκούσε προπαγάνδα υπέρ των Συμμάχων με την οικονομική υποστήριξή των, δημοσίευσε μια σειρά εμπρηστικών άρθρων, τα οποία στρέφονταν κατά του Βασιλέως, της Κυβέρνησης και ορισμένων υψηλόβαθμων Αξιωματικών. Οι Αξιωματικοί ένιωσαν προσβεβλημένοι και 14 από αυτούς εισέβαλαν οργισμένοι στα γραφεία της εφημερίδας και ξυλοφόρτωσαν τον εκδότη. Ο Μοσχόπουλος διέταξε να συλληφθούν και να τεθούν υπό κράτηση οι εν λόγω Αξιωματικοί.

Ο Σαρράιγ απαίτησε την παράδοσή των στη Γαλλική Στρατιωτική Δικαιοσύνη, παρότι η βιαιοπραγία των είχε ως θύματα Έλληνες και είχε διαπραχθεί στην ουδέτερη Ελλάδα. Όταν ο Μοσχόπουλος απέρριψε το ιταμό Γαλλικό αίτημα, ο Σαρράιγ διέταξε ένα ένοπλο απόσπασμα να εισβάλει στη στρατιωτική φυλακή και να απαγάγει τους 14 Αξιωματικούς. Αυτοί θα έπρεπε να παραπεμφθούν στο Γαλλικό Στρατοδικείο, επειδή ένας από αυτούς είχε προσβάλει δήθεν το εθνικό σύμβολο της Γαλλίας, την Τρίχρωμη Σημαία. Ο Μοσχόπουλος αποτάθηκε στην Ελληνική Κυβέρνηση.

Ο Πρωθυπουργός Ζαΐμης έγινε δικαιολογημένα έξαλλος από το θυμό του και στη συνάντησή του με τον Ρώσο Πρεσβευτή Demidow στις 8 Ιουλίου <<εξέφρασε τη λύπη του για το ότι η Γαλλία, μια Δύναμη που εγγυόταν την ανεξαρτησία της Ελλάδας, στρεφόταν η ίδια εναντίον της ανεξαρτησίας αυτής, αλλά και για το ότι ο Σαρράιγ, ο οποίος συνεπεία της κατάστασης πολιορκίας είχε το δικαίωμα λογοκρισίας, δεν είχε λάβει κανένα μέτρο εναντίον εφημερίδων, που είχαν εξαπολύσει δριμύτατες επιθέσεις εναντίον του Έλληνος Βασιλέως.>> Ο Demidow υιοθέτησε την άποψη αυτή.

Με παρέμβαση του Πρωθυπουργού Ζαΐμη οι 14 Αξιωματικοί απελευθερώθηκαν και με Βασιλικό Διάταγμα οι Μόνιμοι Αξιωματικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα ενός έτους και οι Έφεδροι Αξιωματικοί τιμωρήθηκαν με φυλάκιση δύο μηνών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Η Γαλλία σχεδόν με την ανοχή των άλλων Συμμάχων εγκαθίδρυσε στην Παλαιά Ελλάδα ένα δικτατορικό καθεστώς, το οποίο συνέχισε μετά από λίγες εβδομάδες ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν ανέλαβε την εξουσία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Στρατηγοί, Κληρικοί, πολιτικοί και άλλοι, η ελίτ της αντιπολίτευσης, εκτοπίστηκαν στην Κορσική, παραπέμφθηκαν σε δίκες, και οι λιγότερο γνωστοί υποστηρικτές του Βασιλέως εξορίστηκαν σε νησιά του Αιγαίου. Χιλιάδες Αξιωματικοί, Δικαστές, Δημόσιοι Υπάλληλοι, ακόμα και Ιδιωτικοί Υπάλληλοι εκδιώχθηκαν και απολύθηκαν. Τα Ρωσικά Αρχεία περιγράφουν λεπτομερέστατα τα μέτρα που ελήφθησαν από τον τοποτηρητή και τύραννο Γάλλο Jonnart και τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Δυστυχώς η έναρξη της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία έδωσε ένα ξαφνικό τέλος στο αρχειακό υλικό της, μια αξιόπιστη πηγή πληροφοριών.

ΠΗΓΗ.

Η Ελλάδα 1915-1917 μέσα από τα Ρωσικά Αρχεία του Heinz Richter.

Αντιστράτηγος ε. α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.